เมียเด็กของอาพยัคฆ์ เช้าถัดมาที่ไม่ค่อยดีนัก

ต่อค่ะ

เช้าวันถัดไป

ณ.ห้องส่วนตัวในผับ เวลา 8:19น.

ลิลิน(นอ.)

อื้ออ..ซี๊ด!//เผลอขยับตัวแรง

ลิลิน(นอ.)

(ทำไมเจ็บจังวะ..)

ลิลินคิดในใจพลางพยายามพยุงตัวเองขึ้น

ก่อนที่จะเอามือกุมขมับหัวตัวเองและพยายามนึกเรื่องเมื่อคืน

ว่าตัวเองไปทำอะไรมาถึงปวดหัวปวดตัวขนาดนี้

โดยเฉพาะส่วนล่างคือขยับแทบไม่ได้เลย

ลิลิน(นอ.)

เชี่ย...

ลิลิน(นอ.)

ชิบหายล่ะ

ลิลิน(นอ.)

เมื่อคืนนั้นกูเผลอไปได้กับใครวะ!?

ณ. บริษัทMG ห้องประธานใหญ่

หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)

สรุปผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เด็กที่กูสั่งมาใช่มั้ย//ขมวดคิ้ว+น้ำเสียงไม่สบอารมณ์

ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)

อ่า...ใช่ครับท่าน😅

บรรยากาศในห้องตอนนี้เงียบและอึดอัดมาก

ด้วยความที่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้

และแน่นอนว่าหนึ่งพยัคฆ์รู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่ลูกน้องตัวเองทำงานพลาดแบบนี้

ซึ่งหนึ่งพยัคฆ์ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า

หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)

มึงจะไปไหนก็ไปเถอะ

หนึ่งพยัคฆ์(พอ.)

กูอยากอยู่คนเดียว

ดิว(ผู้ช่วยมือขวาพอ.)

ครับคุณท่าน

เมื่อสิ้นเสียงของดิวเขาก็โค้งตัวทำความเคารพผู้เป็นนาย

ก่อนจะเดินออกไปจากห้องประธาน

ส่วนหนึ่งพยัคฆ์นั้น

ก็นั่งสงบสติอารมณ์ในห้องทำงานตัวเอง

. . .

ทางด้านลิลิน

หลังจากที่เวลาผ่านไปได้ไม่นานนัก

เธอก็อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ

ก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องน้ำ

และพบว่ามีเช็ค 10 ล้านวางไว้อยู่บนโต๊ะหัวเตียง

ลิลิน(นอ.)

เอ๊ะ มาได้ไงวะ

@ลิลิน

ฉันว่าฉันจำได้นะ

ว่าก่อนที่ฉันจะเข้าไปในห้องน้ำ

ใบเช็คเงินสดนี้ไม่ได้วางไว้ในห้องด้วยซ้ำ

แล้วใครเอามาอ่ะ

หรือว่าเป็นผู้ชายเมื่อคืนที่ฉันเผลอไปมีอะไรด้วย

ลิลิน(นอ.)

ก็แค่10ล้าน

ลิลิน(นอ.)

ฉันอ้อนพ่อแค่ไม่กี่คำพ่อก็ให้แล้ว..

เมื่อลิลินพูดพึมพำกับตัวเองเสร็จก็จ้องไปที่เช็คด้วยความลังเลว่าจะเอาหรือว่าไม่เอาดี

ลิลิน(นอ.)

(ช่างเถอะ..)

ลิลิน(นอ.)

(ยังไงก็คงไม่บังเอิญเจอกันอีกหรอก)

ลิลิน(นอ.)

(เพราะงั้นรับสินน้ำใจไว้หน่อยก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง)

หลังจากที่เธอได้คิดพึมพำในใจตัวเองเสร็จก็เดินออกมาจากในห้องนั้นทันที

ก่อนที่จะตรงกลับคฤหาสน์ตระกูลพัชรอนันต์วงศ์บ้านของเธอ

. . .

ณ.คฤหาสน์ ตระกูล พัชรอนันท์วงศ์ เวลา 9:45น.

ในระหว่างที่ลิลินกำลังจะเดินเข้าบ้านเธอก็พบกับป้าดา

หัวหน้าแม่บ้านที่คอยดูแลคนในบ้านและยังเคยเป็นแม่นมของเธอ

ป้าดา

อ่าว...ทำไมวันนี้คุณหนูตื่นเช้าจังคะ

ป้าดา

ปกติแล้วคุณหนูไม่ค่อยตื่นเช้าแบบนี้

ลิลิน(นอ.)

อ๋อ คือว่า..

ลิลิน(นอ.)

ลินออกไปเดิมเล่นที่สวนสาธารณะอ่ะค่ะป้าดา

ป้าดา

อ๋ออ

ป้าดา

ไม่น่าล่ะ

ป้าดา

ตอนแรกเนี่ยป้าก็เกือบคิดแล้วนะ

ป้าดา

ว่าเมื่อคืนนั้นคุณหนูไม่ได้กลับบ้าน

ลิลิน(นอ.)

อะ..เอ๊ะ

ลิลิน(นอ.)

จ..จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงล่ะคะป้าดา

ลิลิน(นอ.)

หนูเป็นผู้หญิงนะคะ

ลิลิน(นอ.)

จะให้กลับบ้านเช้าก็คงไม่ได้

ลิลิน(นอ.)

ถูกมั้ยล่ะคะ~

เมื่อสิ้นเสียงของลิลินป้าดาก็คิดตามเหตุผลของเธอ

ก่อนจะยิ้มตอบและพูดขึ้นมาว่า

ป้าดา

ค่ะ ว่าแต่คุณหนูอยากกินอะไรคะ

ป้าดา

เดี๋ยวป้ากับคนในครัวจะได้ช่วยกันทำให้

ลิลิน(นอ.)

ได้หมดเลยค่ะป้าดา

เมื่อลินินพูดจบเธอก็เงียบไปพักนึงก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า

ลิลิน(นอ.)

ว่าแต่..

ลิลิน(นอ.)

ทำไมป้าดาถึงมากวาดเศษใบไม้ตรงที่จอดรถล่ะคะ?

ป้าดา

อ๋อ พอดีว่า

ป้าดา

วันนี้เป็นวันที่คุณท่านจะกลับมาจากต่างประเทศค่ะ

ป้าดา

ป้าเลยต้องเตรียมกวาดไว้ก่อนที่คุณท่านจะกลับมาถึง

ลิลิน(นอ.)

อ๋อ..

ลิลิน(นอ.)

ห่ะ!

ลิลิน(นอ.)

วันนี้เป็นวันที่คุณพ่อกลับมาหรอคะ!?

ป้าดา

ใช่ค่ะ

ป้าดา

ทำไมหรอคะคุณหนู

ป้าดา

หรือว่าคุณท่านไม่ได้บอกคุณหนูคะว่าจะกลับมาวันนี้

@ลิลิน

ความจริงพ่อก็บอกฉันตั้งแต่เมื่อวานแล้วแหละ

ว่าท่านจะรีบกลับมาอย่างน้อยก็ไม่น่าเกินบ่ายของวันนี้

และท่านก็บอกฉันอีกด้วยว่าจะซื้อของขวัญมาให้

ถือว่าเป็นคำขอโทษที่ท่านมาไม่ทันวันงานรับปริญญาโทของฉัน

ลิลิน(นอ.)

ปะ..เปล่าหรอกค่ะ

ลิลิน(นอ.)

งั้นเดี๋ยวลินขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะป้าดา

ป้าดา

ค่ะคุณหนู

ป้าดา

ว่าแต่เอาอะไรก็ได้ใช่มั้ยคะ

ลิลิน(นอ.)

ใช่ค่ะ

ลิลิน(นอ.)

แต่ว่าไม่ต้องทำเยอะนะคะ

ลิลิน(นอ.)

พอดีลินไม่ค่อยหิว

ป้าดา

ค่ะคุณหนู

เมื่อสิ้นเสียงของป้าดา

ลิลินก็รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดข้างบนห้องทันที

ส่วนป้าดาก็รีบเข้าครัวไปทำอาหารให้คุณหนูสุดที่รักของเธอ

. . . .

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ