เราเคยเป็นเพื่อนกัน ตอนที่ 2

ณ ห้องประชุม

บรรยากาศตึงเครียดเพชร(ประธานนักเรียน)นั่งอยู่หัวโต๊ะด้านล่าง

ครูใหญ่

“เพชร...เธอเป็นประธานนักเรียน หรือแค่ ตำแหน่งประดับ?"//เสียงนิ่ง กดดัน

ครูใหญ่

“ถ้าเด็กในโรงเรียนไม่เคารพเธอ

ครูใหญ่

แล้วเราจะมีประธานนักเรียนไปเพื่ออะไร?"

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

“เรื่องยาเสพติดเรื่องการพนันเรื่องเด็กสูบบุหรี่ ครูแจ้งไปกี่รอบแล้ว?

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

เเต่ก็ไม่มีไรดีขึ้นเลย//เสียงเข้ม

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

“เราต้องการมากกว่านักเรียนดีๆที่แค่ตั้งแถวตรงหน้าเสาธงนะ เพชร"

ครูใหญ่

เดี๋ยวนี้เด็กมันพูดกันว่า อย่าไปฟังประธาน ฟังพี่แมนพอ เธอรู้ไหม?"

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

“เธอต้องจัดการ

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

ไม่งั้นครูก็ต้องจัดการเอง

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

และนั่นจะไม่ใช่เรื่องดีสำหรับใครทั้งนั้น”

เพชร

(ก้มหน้า พูดเบาๆ แต่พยายามตั้งสติ):

เพชร

ครับ

เพชร

“ผม...พยายามแล้วครับ

เพชร

ผมประชุมสภาฯ ผมเขียนโครงการ ผมขอความร่วมมือทุกอย่าง...

เพชร

แต่...ถ้าไม่มีใครเชื่อผมเลย ผมจะทำยังไงได้ครับ?"

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

//พูดตัดบท

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

“อย่าพูดเหมือนคนหมดหวัง เพชร!"

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

“ถ้าเธอควบคุมระบบไม่ได้...งั้น

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

สร้างระบบใหม่ขึ้นมาเลยสิ! //เสียงเด็ดขาด

ครูใหญ่

หนึ่งสัปดาห์เราจะรอฟังแผนจากเธอ"

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

ไม่ใช่แค่แผนบนกระดาษ

ครูทัศนี(ครูฝ่ายปกครอง)

แต่ต้องหยุดพฤติกรรมในโรงเรียน ให้ได้จริงๆ"

เพชร

//เพชรนิ่งไปน้ำลายฝืดคอความเครียดเกาะแน่นในแววตา

เพชร

//(เสียงเพชรในใจ): “ต่อให้ผมคิดกฎที่ดีที่สุด... แต่ ตราบใดที่ทุกคนยังเชื่อเขา มากกว่าผม กฎพวกนั้นมันก็ไม่มีความหมาย เลย"

ตัดภาพมาที่หลังห้องน้ำ โรงเรียน(บรรยากาศเงียบสงบ แต่ชิ้นและอึมครึม)

(เสียงจุดไฟแช็กเบาๆ กับกลิ่นบุหรี่จางๆลอยมาในอากาศ)

แมนยืนพิงกำแพง กำลังสูบบุหรี่ อย่างใจเย็นกับลูกน้อง3 คนอยู่ใกล้ๆหัวเราะกันเบาๆเหมือนไม่มีอะไรต้องรีบ

เพชร

//ดินเข้ามาจากทางด้านข้างด้วยสีหน้าเครียดจัด

//เสียงฝีเท้าเร่งแรง จนแมนเหลือบ ตามามอง

เเมน

//ยิ้มมุมปาก ไม่ตกใจ

เเมน

ไง ประธานนักเรียน

เเมน

จะมาสูบด้วยกันมั้ย?

เพชร

//เสียงขุ่นอารมณ์เริ่มเดือด

เพชร

กูมาห้าม ไม่ได้มาฮา

เพชร

มึงจะทำแบบนี้ไปถึงไหนวะแมน?!"

เพชร

มึงรู้อยู่แก่ใจว่ามึงมีอิทธิพลในโรงเรียนนี้ขนาดไหน

เพชร

แล้วมึงใช้มันทำอะไร!?”

เเมน

//เป่าควันเบาๆหัวเราะหึๆ

เเมน

กูก็แค่ทำในสิ่งที่โรงเรียนไม่เคยให้กู

เเมน

เด็กมันเคารพกู เพราะกูปกป้องพวกมันได้จริง

เเมน

ไม่ใช่ยืนหน้าเสาธง แล้วพูดสวยๆเเบบมึง

เพชร

//เสียงขึ้น ปะทะ“

เพชร

แต่นี่มันโรงเรียน!

เพชร

ไม่ใช่ค่ายทหาร ไม่ใช่สนามอิทธิพล

เพชร

มึงจะลากคนอื่นให้จมไปกับมึงอีกกี่คนวะ?

เเมน

//หรี่ตามองเพชร ยิ้มเย็นๆ

เเมน

แล้วมึงล่ะเพชร จะยืนฝั่งไหน

เเมน

ฝั่งที่ครูเขียนกฎไว้...

เเมน

หรือฝั่งที่กูสร้างกฎขึ้นมาจากถนนหลังโรงเรียน?"

เพชร

//นิ่งไปครู่ สีหน้าเจ็บใจผสมความสับสน

เพชร

“มึงเปลี่ยนไปว่ะ

เพชร

เมื่อก่อนมึงไม่ใช่คนแบบนี้”

เเมน

เมื่อก่อนโลกมันง่าย...

เเมน

เเต่ตอนนี้มึงเองก็รู้ว่า 'ดี' อย่างเดียว มันไม่พอ

เเมน

เอาไว้เจอกัน ถ้ามึงยังอยากเปลี่ยนโรงเรียนนี้อยู่”

เเมน

//หันกลับไปพิงกำแพง สูบอีกคำอย่างไม่ใส่ใจ

เพชร

//ยืนนิ่ง แววตาเจ็บปนโกรธ แล้วหันหลังเดินออกไปทันที

เพชร

//ฝีเท้าหนักและเต็มไปด้วยแรงกดดัน

เพชร

//เสียงในใจเพชร เขาไม่ฟังครู ไม่ฟังระบบไม่ฟังใครทั้งนั้น

เพชร

“แล้วเราจะต้องทำยังไงถึงจะหยุดเขาได้?”

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ