Cold CEO, Hot Wrench ไม่ใช่สเปคแต่ดันติดตา

จีน่า

ฉันจะไม่แตะรถคุณ ถ้าคุณไม่พูดคำว่า ‘ขอร้องมา

น้ำเสียงของเธอไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่นิด

โซ่นิ่ง ผู้ชายที่ไม่เคยต้องเอ่ยปากขออะไรจากใคร แต่ตอนนี้กลับต้องมาขอร้อง...แค่ให้ช่างผู้หญิงคนหนึ่งซ่อมรถให้?

โซ่

ฉันไม่ใช่คนที่ต้องยอมพูดคำแบบนั้นเพื่อเธอหรอกนะ

จีน่า

ก็ดีค่ะ เพราะฉันก็ไม่ใช่คนที่ยอมให้ใครใช้น้ำเสียงเหนือกว่ามาสั่ง

โซ่

ไม่อยากได้เงิน?

โซ่

จะเอาเท่าไหร่ว่ามา

จีน่า

เห้อ

จีน่าลืมตาขึ้น

และลุกขึ้นมายืนตรงของโซ่

จีน่า

สิ่งที่ฉันไม่ชอบที่สุดเลยคือ คนที่คิดว่าตัวเองมีเงินแล้วเหนือกว่าคนอื่น

จีน่า

โดยเฉพาะคนแบบคุณ แค่เห็นหน้าท่าทางฉันก็หมั่นไส้แล้ว

จีน่ากับโซ่จ้องตากัน

โซ่

ขอร้อง...

โซ่พูดในที่สุด แม้จะฝืนเต็มที่

จีน่า

\\มอง

จีน่า

ก็แค่นั้น

โซ่เคยเจอแต่ผู้หญิงที่มักจะตามใจเขาเพราะเขาเป็นถึงคนที่มีอิทธิพล แต่ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน...ที่กล้าใส่เขาตรง ๆ แบบนี้

ปกติมีแต่คนก้มหัวให้

จีน่าก็เดินมาตรงหน้ารถเขา สวมถุงมือหนัง พร้อมหยิบเครื่องมือขึ้นมา

มือเรียวหยิบเครื่องมือขึ้นทำงานอย่างแม่นยำ ไม่พูด ไม่อธิบาย ไม่อวด แต่ทุกการเคลื่อนไหวแสดงให้เห็นว่าเธอ โคตรรู้ดี ว่ากำลังทำอะไร

____________________

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป จีน่าเปิดฝากระโปรง ลองสตาร์ทรถ เครื่องยนต์คำรามขึ้นอย่างเรียบเนียนราวกับไม่เคยพัง

จีน่า

เสร็จแล้ว

โซ่

ถ้าฉันขับไปแล้วมันเสียอีกละ

จีน่า

เห้อ

จีน่า

ถ้าขับไปแล้วมันเสีย

จีน่า

มาเผาอู่ฉันได้เลย

โซ่

ได้

จีน่า

ชิ

โซ่

เท่าไหร่

จีน่า

50,000

โซ่

ซ่อมแค่นี้เนี่ยนะ5หมื่น?

จีน่า

ไม่มีเงิน?

จีน่า

รวยปลอม?

โซ่

……

โซ่เดินไปที่รถเปิดประตูพร้อมหยิบเงินมาก้อนนึง

และโยนให้จีน่า

จีน่าก็รับไว้พอดี

โซ่

ฉันจะจำหน้าเธอไว้…

โซ่พูดจบพร้อมขึ้นรถขับออกไปเลย

จีน่า

เหอะ

จีน่า

ไอ้บ้านี่

_____________

เสียงเครื่องยนต์ของรถหรูขับเข้าที่จอดรถชั้นใต้ดินของบริษัทใหญ่ย่านใจกลางเมือง ร่างสูงในสูทแพงก้าวลงมาแล้วกระแทกประตูปิดเสียงดัง ใบหน้าเรียบเฉยเหมือนทุกวัน...แต่มีบางอย่างในดวงตาที่ไม่เหมือนเดิม

เลขา

คุณโซ่ วันนี้ประชุมบ่ายสองครับ

เลขาหนุ่มเดินเข้ามารายงาน

โซ่

เลื่อน

เสียงสั้น ห้วน หงุดหงิด

เลขา

เอ่อ...แต่—

โซ่

กูบอกให้เลื่อน…

โซ่ย้ำชัด จนอีกฝ่ายชะงัก

เขาเดินเข้าลิฟต์ หัวสมองร้อนรุ่ม ไม่ใช่เพราะงาน ไม่ใช่เพราะลูกค้า แต่เป็นเพราะ...

“ขอร้องสิ”

เสียงของผู้หญิงคนนั้นยังวนอยู่ในหัว

โซ่ถอนหายใจแรงครั้งที่หกในรอบครึ่งชั่วโมง

โซ่

เป็นแค่ช่างซ่อมรถ...จะติดใจอะไรนักวะ?

ไม่ใช่สเปค ไม่เรียบร้อย ไม่หวาน ไม่อ่อนโยน ...แต่กลับฝังตาอย่างบ้าคลั่ง

โซ่เดินเข้าไปในห้องทำงาน เปิดโน้ตบุ๊กก็เจอหน้าเดิม เปิดมือถือก็เจอข้อความงานเดิม แต่สมองเขาไม่โฟกัสอะไรได้เลยนอกจาก...

มือที่เปื้อนน้ำมัน เสียงกวน ๆ รอยยิ้มเยาะที่เหมือนรู้ทันเขาทุกคำ

โซ่

แม่งเอ้ย…

เขาบ่นกับตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากห้องทำงานทันที ต้องไปขับรถวน ต้องหาที่รีเซ็ตหัว

_________________

เขาแวะเข้าเซเว่นใกล้บริษัท ใส่แว่นดำ หมวกทับ กะว่าจะไม่มีใครจำได้

แต่แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

จีน่า

แหม…ผู้บริหารก็กินโจ๊กเซเว่นเหมือนชาวบ้านเหรอคะ

โซ่หันขวับทันที

เธออยู่ตรงนั้น

ชุดเสื้อยืดธรรมดา กางเกงยีนส์ขาสั้น รองเท้าบูธ หุ่นดี แต่ดวงตายังแสบเหมือนเดิม เธอถือน้ำเต้าหู้ถุงหนึ่งในมือ กับขนมปังปิ้งในอีกมือ

โซ่สบตาอีกคน ทั้งหงุดหงิด ทั้งงง

โซ่

ตามมาหรือไง?

จีน่า

ขอโทษนะคะ ฉันเกิดก่อน GPS

เธอยักคิ้ว พร้อมเดินเฉียดเขาไปราวกับไม่สนใจ

โซ่

นี่เธอ…

โซ่เหมือนจะพูดแต่ก็ไม่

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ