เพราะผมดันเป็นของมัน|Because I Belong To Him. #3 ไม่ทันได้พูด…

#3 ไม่ทันได้พูด…

🌷

𝐒𝐭𝐚𝐧𝐭

ในวันนั้นหลังเลิกคลาส โมเดินคนเดียวใต้ฟ้าครึ้มๆ ที่เหมือนจะมีพายุมาอีกครั้ง

นนท์(เพื่อน พ.อ)

โม

เสียงเรียกนุ่มทุ้มจากด้านหลังทำให้โมหันไป นนท์เดินเข้ามาพร้อมร่มในมือ รอยยิ้มบนใบหน้าคือความสบายใจเดียวของวันนี้

นนท์(เพื่อน พ.อ)

เมื่อคืนโอเคมั้ย?

โม[นายเอก]♕

ดีครับ ขอบคุณที่ช่วยไว้

นนท์(เพื่อน พ.อ)

ไม่ต้องขอบคุณก็ได้ พี่แค่อยากให้เรา...รู้ไว้ว่ายังมีคนที่อยากปกป้องโดยไม่คิดจะครอบครอง

คำพูดนั้นทำโมนิ่งไป รู้สึกแปลบๆ ในใจแปลก ๆ ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า

โม[นายเอก]♕

ผม...

"โม"

เสียงต่ำกระแทกเข้าหูแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงที่โมจำได้แม่น และไม่ใช่เสียงของนนท์แน่นอน

โม[นายเอก]♕

//หันไปมองเสือ เสือ...

เสือ[พระเอก]♕

ทำไมต้องคุยกับมัน?

เสียงของเสือแข็งมาก พอหันมามองก็เจอแววตาอัลฟ่าที่เหมือนพร้อมฆ่าใครก็ได้ที่เข้าใกล่โอเมก้าของมัน

นนท์(เพื่อน พ.อ)

ไม่ใช่เรื่องของมึง

นนท์พูดนิ่งๆ แต่เสือหัวเราะออกมาเบาๆ

เสือ[พระเอก]♕

โอเค งั้นกูจะทำให้มันเป็นเรื่องของกูเอง :)

ทันใดนั้น เสือคว้าแขนโมอย่างแรงก่อนจะพาเดินไปทันทีทั้งที่ยังไม่ทันพูดจบกับนนท์ ทิ้งร่มของนนท์ไว้กับฝนที่เริ่มตก

โม[นายเอก]♕

เดี๋ยวก่อน! กูยังคุยไม่จบ

โม[นายเอก]♕

ปล่อยกู!!

เสือ[พระเอก]♕

//กระซิบ มึงไม่ต้องจบ...เพราะมันเป็นของกู

เสียงเสือกระซิบข้างหูโมตอนเดินลับออกไปจากหอกตึก เหมือนสะกดหัวใจโมให้หยุดเต้นไปชั่วขณะ

✯ ✯

𝐟𝐣𝐧𝐣𝐚𝐬𝐡

🌷





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี