บทกวีรักของข้าและท่าน บทที่ 4 เผ่ามารปรากฎตัว

ต่อ

อู๋เมิง

เช่นนั้นเหตุใดจึงเดินทางไกลขนาดนี้มาบำเพ็ญทางตอนใต้ละ

ฝ่าหาน

ท่านพ่ออยากให้ข้ามา

ฝ่าหาน

เขาบอกที่นี้ช่วยให้บำเพ็ญเร็วกว่าที่อื่น

มู่อวี๋

เจ้าคงโดนหลอกเข้าแล้วแหละ

ฝ่าหาน

ข้าทราบดี แต่อยากทำเพื่อความสบายใจของท่านพ่อ

อู๋เมิง

เช่นนั้นเขามาส่งเจ้าด้วยมั้ย

ฝ่าหาน

เขาให้ข้ามาเอง

อู๋เมิง

แย่จริง เดินทางตั้งครึ่งปี

ฝ่าหาน

ไม่เสมอไป ระหว่างเดินเจอเรื่องดีอยู่

ฝ่าหาน

เช่นเจอท่านผู้อาวุโสมู่

ฝ่าหาน

เขาช่วยข้ามากมายเลย

ฝ่าหาน

ต้องขอบคุณท่านจริงๆ

มู่อวี๋

ไม่ต้องชมเยอะ ข้าไม่ชิน

ฝ่าหาน

ฮ่ะฮ่าๆ ขอโทษที

มู่อวี๋

ไปเถอะแยกย้ายกันเดินทางกลับเถอะ

อาเวิน

เดี๋ยวก่อน

มู่อวี๋

หื้อ?!

อาเวิน

ข้ารู้สึกแปลกๆ

"ตู้ม!"

อาเวิน

ดาราป้องกัน

จากนั้นก็มีโดมใหญ่สีขาวใสคุ้มกันทั้งสี่คนเอาไป

มู่อวี๋

มารเลือดดำ

อาเวิน

มารเลือดดำ

ทั้งสองพูดพร้อมกัน

อาเวิน

เหตุใดถึงได้รู้ตำแหน่งเราไวขนาดนี้

มู่อวี๋

แปลกอีกอย่าง รู้ได้ไงว่าเราจ้องจะเล่นงานพวกมันอยู่

อาเวิน

ช่องโหว่ใหญ่เกินไปแล้ว

ฝ่าหาน

ท่านอาวุโสท่านจำมังกรตนล่าสุดที่เข้ามาได้มั้ย

มู่อวี๋

ข้าบำเพ็ญตั้งแต่ 3 วันแรกที่เข้ามา

ฝ่าหาน

แย่จริง

ฝ่าหาน

กว่าข้าจะบำเพ็ญสำเร็จใช่เวลาไปถึง 3 เดือน

ฝ่าหาน

มีมังกรตนสุดท้ายมาเข้าร่วมบำเพ็ญด้วย

ฝ่าหาน

เธอท่าทางแปลก ไม่แน่อาจเป็นเผ่ามารปลอมตัว

มู่อวี๋

เจ้าจำหน้านางได้มั้ย

ฝ่าหาน

แน่นอนยอมได้

มีเสียงหัวเราะหนึ่งดังขึ้น

หลี่หยุน

เสียดายจริง ฉลาดเช่นเจ้าข้าน่าจะฆ่าทิ้งตั้งแต่วันแรก

มู่อวี๋

//นิ่วหน้า+ขมวดคิ้ว

หลี่หยุน

เสียดายพวกเจ้าออกมาเร็วไปหน่อย

หลี่หยุน

ไม่เช่นนั้นคงตายเหมือนเจ้าพวกอ่อนนั้นแล้ว

อู๋เมิง

เดี๋ยวนะมังกรที่เหลือข้างในโดนเจ้าฆ่าหมดแล้ว?

อาเวิน

แม่นางท่านเก่งกาจเสียจริง

มู่อวี๋

(ยังจะคารมดีอีกหรือ)

อาเวิน

//เดินออกจากเขตคาถาตัวเอง

อาเวิน

รูปร่างสัดส่วนงดงาม ใบหน้าราวเทพธิดาไม่ปานนั้น

อาเวิน

เสียใจอย่างหนึ่ง

หลี่หยุน

อะไร

อาเวิน

ท่านสวยสู้มู่อวี๋ไม่ได้

หลี่หยุน

...

หลี่หยุน

ใคร

มู่อวี๋

ข้าเอง

มู่อวี๋

ตายจริง ตัวเองก็ว่าเกินไป

อู๋เมิง

"พวกเขาไปรักกันตอนไหน"

ฝ่าหาน

"นั้นสิ"

มู่อวี๋

//เดินตามอาเวิน

มู่อวี๋

เจ้าสวยอยู่หรอก

มู่อวี๋

ชนะทุกคน ยกเว้นข้า

หลี่หยุน

พวกเจ้า!

หลี่หยุน

ข้าจะฆ่าให้หมดเลย

มู่อวี๋

ใจเย็นแม่ อารมณ์ฉุนเฉียวจริง

มู่อวี๋

โกธรง่าย ตีนกาขึ้นไวนะ

หลี่หยุน

อุ้ย ตายจริง!

มู่อวี๋

เมฆาบดบัง!

จู่ๆท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีเป็นสีดำมืดสนิท มีสายฟ้าฟาดลงมาเป็นจังหวะ

หลี่หยุน

แค่นี้ทำไรข้าไม่ได้หรอก

มู่อวี๋

ร่มทลายเมฆา

จากนั้นก็มีร่มคันหนึ่งสีดำสนิทร่อนลงมากลางอากาศ

มู่อวี๋

//ดึงอาเวินเข้ามาใต้ร่ม

อาเวิน

"ท่านอย่าจับเอวข้าแรง ข้าเจ็บ"

มู่อวี๋

"รู้แล้วน่า"

เพียงพริบตาฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างรุนแรง

หลี่หยุน

แสบ....แสบผิว

มู่อวี๋

เจ้าว่ามันเป็นฝนธรรมดางั้นรึ

มู่อวี๋

ฝนพิษต่างหากละ

หลี่หยุน

อ๊ากกกกก!

หลี่หยุน

ผิวสวยๆของข้า

หลี่หยุน

ท่านพี่!

หลี่หมิง

ข้าบอกแล้วว่าอย่ามาคนเดียว

หลี่หมิง

ไว้เจอกันใหม่

จากนั้นก็ควันขนาดใหญ่แผ่ปกคลุมบริเวณรอบข้าง

อู๋เมิง

พวกเขาหายไปแล้ว

มู่อวี๋

มารลำดับ 15 หลี่หมิง

อาเวิน

เจ้ารู้จักด้วยหรือ

มู่อวี๋

ใช่เขาไม่ธรรมดาต้องระวัง

มู่อวี๋

สำหรับเผามารตั้งแต่ลำดับ 20 ลงมานับว่ารับมือยากยิ่ง

อาเวิน

ตำแหน่งของเราสองคนโดนจับแล้วแย่จริง

อาเวิน

พวกเจ้าสองคนเดินทางกลับบ้านไปก่อนนะ

ฝ่าหาน

พวกท่านละ

มู่อวี๋

พวกเราจะไปอารามสีชา

อู๋เมิง

ขอรับ รักษาเนื้อรักษาตัวกันด้วยนะ

อาเวิน

อู๋เมิง ฝากไปบอกอาจารย์ว่าข้าโดนเผ่ามารตามตัวเวลานี้ยังกลับไปไม่ได้

อู๋เมิง

ขอรับ

อู๋เมิง

ขอให้พวกท่านเดินทางปลอดภัย

อาเวิน

พวกเจ้าระหว่างก็ดูแลกันดีๆ

อู๋เมิง

ขอรับ

จากนั้นมั้งสี่คนก็แยกย้ายกันเดินทาง

โดยจับคู่เป็น 2/2

อาเวิน

เราต้องไปทางตะวันออก

อาเวิน

ถึงจะถึงไวที่สุด

มู่อวี๋

เจ้าจะทำอะไร?

อาเวิน

ขี่กระบี่ไงเล่า

มู่อวี๋

แล้วข้าละ

อาเวิน

เจ้าไม่มีวิชาตัวเบารึไง

อาเวิน

บำเพ็ญมาร้อยปี ทำขาเจ้าพิการรึไง

มู่อวี๋

ข้าแค่ต่างหาก

มู่อวี๋

ขอติดกระบี่เจ้าไปด้วยแล้วกัน

อาเวิน

เกะกะ

อาเวิน

ข้ายืนคนเดียวก็เต็มแล้ว

มู่อวี๋

ข้าไม่อ้วนสักหน่อย

มู่อวี๋

เจ้าขยับไปอีก

อาเวิน

เจ้าเฒ่านี้ข้าจะตกอยู่แล้ว

มู่อวี๋

ก็เรื่องของเจ้าสิ

อาเวิน

นี้มันกระบี่ข้า

มู่อวี๋

ใครสน

อาเวิน

ห้ะ...ขอโทษละกันนะ!

จะนั้นทั้งสองก็เที่ยวเดินเที่ยวขี่กระบี่ไปที่อารามสีชา

...

เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน

โปรดติดตามต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ