บทกวีรักของข้าและท่าน บทที่ 1 ไม่ใช่สุสานหรอกหรือ

ณ หุบเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่ง

อาเวิน

เป็นที่นี้ไม่ผิดแน่

อาเวิน

เพียงแต่สุสานนี้ทางเข้าอยู่ไหนกัน

อาเวิน

//เดินสำรวจทั่วๆ

อาเวิน

อู๋เมิงเจ้าเจอหรือไม่

อู๋เมิง

เหมือนข้าจะเจอนะขอรับ

อู๋เมิง

ท่านพี่มาดูทางนี้สิ

ประตูหินบานใหญ่

อาเวิน

เวทสลาย!

ประตูหินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

อาเวิน

//หยิบคบเพลิงขึ้นมาอันหนึ่ง

อาเวิน

//เดินเข้าไปในถ้ำสุสานโบราณ

อาเวิน

เจ้าว่าที่นี้ร้างมากี่ปีกัน

อู๋เมิง

ข้าว่าอย่างต่ำก็คงสักร้อยปีละมั้ง

จู่ๆในถ้ำก็เริ่มสั่น

มีการเคลื่อนไหวประหลาดไปมา

อู๋เมิง

ท่านพี่เราจะตายในนี้ไม่ได้นะขอรับ

อาเวิน

ข้ารู้แล้ว

อาเวิน

เจ้าอยู่ใกล้ๆข้าไว้นะ

อู๋เมิง

ข้ากลัว

อาเวิน

เจ้าศิษย์สำนักดาราจริงไหมเนี่ย

อาเวิน

เหตุใดขี้ขาดตาขาวเช่นนี้กัน

อู๋เมิง

ขะ...ข้าแค่กลัวความมืดต่างหากเล่า

จากนั้นก็เส้นใยบางๆลากตัวของอาเวินไป

อู๋เมิง

พี่อาเวิน!

อู๋เมิง

ท่านหายไปไหน

อู๋เมิง

น่ากลัวชะมัด ข้าจะออกก็ไม่ได้ทางปากถ้ำปิดไปแล้ว

ตัด.......

ณ ห้องๆหนึ่งในสุสาน

มีโลงศพสีดำโลงหนึ่งที่มีไอดำวนเต็มไปหมดวางอยู่

อาเวิน

พาข้ามาห้องนี้ทำไมกัน

อาเวิน

//เหลือบไปเห็นตรามังกรสีดำจางๆ

อาเวิน

แค่ลองจับจะเป็นไรมั้ยน้า~

อาเวิน

ไม่หรอก

อาเวิน

//เอามือสัมผัสโลง

อาเวิน

ไม่เห็นมีสิ่งใดเกิดขึ้น

อาเวิน

เช่นนั้นคงไม่เป็นไรหรอก

อาเวิน

ข้าเพียงแตะนิดเดียวเอง

อาเวิน

//กำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง

จากนั้นก็หินที่กระทบกันดังขึ้น ในสุสานเริ่มสั่นไหวอีกครั้ง

อาเวิน

เหตุใดข้าขยับตัวไม่ได้

อาเวิน

รู้สึกเหมือนคนเดินแขนไว้เลย

อาเวิน

อย่าบอกนะว่าผีหลอก

อาเวิน

อ๊ากกกกก!

อาเวิน

//สลบ

ตัด....

อู๋เมิง

อะไรน่ะ ในนี้มีผีด้วยหรอ

อู๋เมิง

พี่อาเวิน!

อู๋เมิง

//เอามือคลำๆข้างกำแพง

ตุบ!

อู๋เมิง

โอ้ย เจ็บจังเลย

อู๋เมิง

ข้าล่วงมาที่ไหนเนี้ย

อู๋เมิง

//เงยหน้าไปเห็นโลงศพ

อู๋เมิง

อ๊ากกกกกก!

อู๋เมิง

ไม่ ปล่อยข้าออกไป

อู๋เมิง

ข้ากลัวแล้วๆ

ตัด........

อาเวิน

//ค่อยๆลืมตา

อาเวิน

ข้านอนอยู่ในโลงงั้นหรือ

อาเวิน

//ลุกขึ้นนั่ง

มู่อวี๋

ฝืนแล้วหรอ

อาเวิน

ทะ...ท่านเป็นใคร

มู่อวี๋

หากข้าบอกว่าเป็นศพที่เจ้าพึ่งปลุก เจ้าจะสลบอีกมั้ย

อาเวิน

ห๊า!

อาเวิน

หรือข้าควรสลบต่อ

มู่อวี๋

ซื่อบื้อ

มู่อวี๋

ลุกแล้วออกไปจากที่นี้ได้แล้ว

มู่อวี๋

ก่อนที่ข้าจะโกธรจนฆ่าเจ้าตายตอนนี้

อาเวิน

ท่านผีอาวุโส อย่าได้โกธรข้าเลย ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปลุกท่านขึ้นมาจริงๆนะ

มู่อวี๋

เหอะๆ

มู่อวี๋

ผีหรอ?

มู่อวี๋

ข้าเป็นมังกรตั้งหากเล่า

มู่อวี๋

แล้วที่นี้ไม่ใช่สุสานด้วย

มู่อวี๋

เพียงแต่เป็นสถานที่บำเพ็ญตนต่างหาก

อาเวิน

(ไอ้หยา ที่นี้ไม่ใช่สุสานหรอกรึ เหตุใดจึงเหมือนสุสานยิ่งหนัก)

มู่อวี๋

เจ้าปลุกการบำเพ็ญของข้า

มู่อวี๋

เช่นนั้นจะทำอย่างไร

อาเวิน

ไอ้หยา ท่านอย่าจับข้ากินเลยนะ

อาเวิน

ท่านจะให้ชดเชยด้วยอะไร ข้ายินดีทำให้หมด

มู่อวี๋

เหอะ ทุกอย่างเลยรึ

อาเวิน

ทุกอย่างเลย

มู่อวี๋

อืม....เช่นนั้น//เดินเข้าไปใกล้ๆอาเวิน

มู่อวี๋

//จับคางของอาเวิน

มู่อวี๋

ข้า จะ กิน เจ้า

อาเวิน

อ๊ากกกกกกก!

อาเวิน

ตาแก่โรคจิต

อาเวิน

น่ากลัว!

อาเวิน

//ผลักมู่อวี๋ออก

อาเวิน

ข้าจะออกจากที่นี้แล้ว

อาเวิน

เจ้ากล้ากินมนุษย์เป็นๆด้วยรึ

อาเวิน

เดิมทีมังกรก็เป็นสัญญาลักษณ์ของความสงบสุข

อาเวิน

นี้ท่าน! มังกรคอกไหนกัน!

มู่อวี๋

เจ้าเด็กปากเสีย

มู่อวี๋

โง่เขลาขนาดนี้ยังมีหน้ามาว่าราชามังกรอย่างข้าอีกรึ

อาเวิน

ท่าน!

อาเวิน

ข้าจะออกไป

อาเวิน

เปิดประตูให้ข้าเดียวนี้!

มู่อวี๋

เจ้ามีปัญญาเข้ามา ก็มีปัญญาออกไปเองสิ

มู่อวี๋

เกี่ยวไรกับข้า

อาเวิน

ถ้าไม่ใช่เพราะเส้นดายขาวของท่านข้าจะมาติดอยู่ในนี้มั้ย

มู่อวี๋

เส้นดายขาว?

มู่อวี๋

ข้าไม่มีเส้นดายขาว

อาเวิน

เส้นดายขาวใสนั้นไง ที่ลากข้าเข้ามา

มู่อวี๋

ห้ะ!?

มู่อวี๋

//หัดไปมองทางที่อาเวินชี้

มู่อวี๋

(เวรกรรมของข้าจริง)

มู่อวี๋

ไอ้แก่หน้าโง่ เจ้าเล่นบ้าอะไรอีก

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ