“คุณไม่ถามอะไรเลยเหรอ?”
ราฟาเอลหันมามองผมหลังจากอธิบายเรื่อง "สมองของผม" กับแผนทดลองครั้งใหญ่
ผมเงียบเล็กน้อย ก่อนจะหันไปสบตาเขาช้า ๆ
แล้วพูดออกมาคำหนึ่ง
“ถ้าเป็นคุณ... ผมเชื่อ”
เขานิ่งไป
เหมือนไม่คาดคิดว่าผมจะตอบแบบนั้น
...
ผมรู้ว่ามันคือ เกมอันตราย
แต่ผมเริ่มเรียนรู้แล้วว่าราฟาเอล “เสพติดความรัก” แบบเด็กที่กลัวถูกทิ้ง
ถ้าผมให้เขา "ความรักในแบบที่เขาเข้าใจ"
ผมอาจเอาชีวิตรอดได้นานพอที่จะ... หนี หรือไม่ก็ ทำลายเขาจากข้างใน
...
วันต่อมา เขาพาผมเดินชมสวนกระจกอีกครั้ง
ครั้งนี้ไม่มีโซ่ ไม่มีสายรัด
ผมรู้... เขากำลัง “ทดสอบความภักดี” ของผม
ระหว่างเดิน ผมจับมือเขาเบา ๆ
“ผม... กลัวนะ แต่รู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่กับคุณ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ฝืนใจ แต่เนียนที่สุดเท่าที่ทำได้
เขาหยุดเดิน จับมือผมแน่น
“คุณรู้ไหม...” เขาพูดเบา ๆ “...ถ้าคุณพูดคำนี้กับคนอื่น ผมจะฆ่าคนนั้นทันที โดยไม่ลังเลเลยนะ”
ผมฝืนยิ้ม
ในใจเหมือนโดนคมมีดบาด
...
แต่ค่ำคืนนั้นเอง ผมค้นพบสิ่งที่เปลี่ยนแผนทั้งหมด
ผมแอบเดินสำรวจขณะเขาหลับ — ในบ้านหลังใหญ่มีประตูเล็ก ๆ บานหนึ่งซ่อนอยู่หลังตู้หนังสือ
เมื่อเปิดออก... ผมพบกับห้องมืดที่เต็มไปด้วย...
กล่องใส่ของส่วนตัวของคนหลายคน
รูปถ่าย ใบขับขี่ เสื้อผ้าเก่าๆ โทรศัพท์พัง ๆ — ทุกอย่างถูกจัดเรียงอย่างพิถีพิถัน
เคยมี “เคย์” คนอื่นก่อนผม
...
แต่สิ่งที่ทำให้ผมหยุดหายใจ คือในมุมห้อง
มีเตียงนอนเล็ก ๆ และตุ๊กตาที่มีชื่อปักอยู่ว่า “Sasha”
ข้าง ๆ กันคือ ภาพถ่ายของเด็กชายตัวเล็ก ๆ คู่กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง
คนในภาพยิ้มกว้างเหมือนพ่อลูก... และชายคนนั้นก็คือ ราฟาเอล
ด้านหลังภาพมีคำว่า...
"ผมจะไม่เสียใครไปอีกแล้ว"
...
ผมหันหลังจะหนีออกจากห้องนั้น
แต่ก็เจอเขายืนอยู่หน้าประตูแล้ว
“คุณเข้าไปดูสินะ...”
น้ำเสียงเขาอ่อนลงอย่างผิดปกติ
“ผมอยากให้คุณเข้าใจว่า... ถ้าคุณทิ้งผมไปแบบเขา ผมจะ...”
เขาหยิบมีดเล่มเล็กจากกระเป๋าเสื้อ
“...ขังหัวใจคุณไว้กับผมตลอดไป ไม่ว่าคุณจะยังหายใจหรือไม่ก็ตาม”
...
และในเสี้ยววินาทีนั้น
ผมเข้าใจว่า เกมนี้... ไม่ใช่เกมหนีอีกต่อไปแล้ว
แต่เป็น เกมเอาชีวิตรอดในใจของคนบ้า
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 15
Comments