เกิดใหม่ในอดีตก็เก่งซะแล้ว
เกิดใหม่
เร็น(นางเอก)
มากเกินไปรึเปล่าว้ะ
เร็น(นางเอก)
มึงเห็นหัวกุบ้าง
เร็น(นางเอก)
ให้แม่งตายห่าไปเลย
เร็น(นางเอก)
//ลุกขึ้นมาจากเตียง
เร็น(นางเอก)
ที่นี่ที่ไหนเนี่ย
บ่าว
คุณหนูฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ
บ่าว
เดี๋ยวอีฉันไปเรียกเพื่อนคุณหนูมาให้หนาเจ้าคะ
เร็น(นางเอก)
กูตื่นขึ้นมาสมัยอยุธยาหรอวะ
เร็น(นางเอก)
แบบนี้ก็ดีเลย
เร็น(นางเอก)
กูอยากเกิดอยู่พอดี
วาวา(เพื่อนนางเอก)
หืมมีกระไรรือ
บ่าว
คุณหนูเร็นฟื้นแล้วเจ้าค่ะ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
จริงรือ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
มึงไปบอกรันยาเพื่อนกู
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ว่าเร็นฟื้นแล้ว
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ข้าจักไปดูเร็น
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เร็นฟื้นแล้วรือ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ฉันวาวาไงเพื่อนสนิทเอ็ง
เร็น(นางเอก)
แล้วที่นี่ที่ไหน
วาวา(เพื่อนนางเอก)
นี่คือเรือนไทยของออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เจ้าจำกระไรมิได้เลยรือ?
เร็น(นางเอก)
ข้าจำกระไรมิได้เลย
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ข้าจักเล่าให้ออเจ้าฟัง
วาวา(เพื่อนนางเอก)
คือออเจ้ากำลังพายเรือเพื่อกลับเรือนออเจ้าโดนใครก็มิรู้มาล่มเรือออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
แต่ออเจ้าว่ายน้ำมิเป็น
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้าเลยจมน้ำแล้วสลบลงไป
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้ารู้รือไม่ว่าข้ากับรันยาเป็นห่วงออเจ้ามิใช่น้อยเลยหนา
วาวา(เพื่อนนางเอก)
แลออเจ้าสลบไปกี่วันนู้ตัวรือไม่
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้าสลบไป 5 สัปดาห์เลยหนา
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เร็นนนนน!
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ข้ามาแล้ววววววว
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เป็นอย่างไรบ้างงง
เร็น(นางเอก)
ข้าอยากเดินตลาด
เร็น(นางเอก)
ว่าแต่ออเจ้าชื่อกระไรรือ//ชี้ไปที่รันยา
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เจ้าจำชื่อข้ามิได้แล้วรือ?
วาวา(เพื่อนนางเอก)
อย่าว่าเพื่อนเลยหนาออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เร็นเพิ่งฟื้น
วาวา(เพื่อนนางเอก)
น่ะ เลยจำกระไรมิค่อยได้
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ข้าชื่อรันยา
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ป่ะ ไปเดินตลาดกัน
Comments