NovelToon NovelToon

เกิดใหม่ในอดีตก็เก่งซะแล้ว

เกิดใหม่

เปิดเรื่องมา
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
เฮ้ย
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
มากเกินไปรึเปล่าว้ะ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
มึงเห็นหัวกุบ้าง
มาเฟีย
มาเฟีย
ถ้ามึงไม่จ่าย
มาเฟีย
มาเฟีย
มึง
มาเฟีย
มาเฟีย
ตาย
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
เออ!
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ให้แม่งตายห่าไปเลย
ปั่ง
เสียงของปืนได้ดังขึ้น
มาเฟีย
มาเฟีย
เหอะ
มาเฟีย
มาเฟีย
สมหวังมึงละนะ
ตัดภาพไปที่เร็น
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
โอ้ย
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
//ลุกขึ้นมาจากเตียง
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ที่นี่ที่ไหนเนี่ย
บ่าว
บ่าว
คุณหนูฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ
บ่าว
บ่าว
เดี๋ยวอีฉันไปเรียกเพื่อนคุณหนูมาให้หนาเจ้าคะ
บ่าว
บ่าว
//เดินออกไป
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
เหี้ยไรเนี่ย
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
กูตื่นขึ้นมาสมัยอยุธยาหรอวะ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
แบบนี้ก็ดีเลย
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
กูอยากเกิดอยู่พอดี
ตัดภาพไปที่บ่าว
บ่าว
บ่าว
คุณหนูเจ้าคะ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
หืมมีกระไรรือ
บ่าว
บ่าว
คุณหนูเร็นฟื้นแล้วเจ้าค่ะ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ห่ะ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
จริงรือ
บ่าว
บ่าว
จริงเจ้าค่ะ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
มึงไปบอกรันยาเพื่อนกู
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ว่าเร็นฟื้นแล้ว
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ข้าจักไปดูเร็น
บ่าว
บ่าว
เจ้าค่ะ
ตัดภาพไปที่เร็น
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ปวดหลังวะ
วาวาได้เดินเข้ามา
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เร็นฟื้นแล้วรือ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
คุณคือ?
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ฉันวาวาไงเพื่อนสนิทเอ็ง
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อ่อ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อืม
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
แล้วที่นี่ที่ไหน
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
นี่คือเรือนไทยของออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เจ้าจำกระไรมิได้เลยรือ?
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ใช่
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ข้าจำกระไรมิได้เลย
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ข้าจักเล่าให้ออเจ้าฟัง
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
คือออเจ้ากำลังพายเรือเพื่อกลับเรือนออเจ้าโดนใครก็มิรู้มาล่มเรือออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
แต่ออเจ้าว่ายน้ำมิเป็น
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้าเลยจมน้ำแล้วสลบลงไป
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้ารู้รือไม่ว่าข้ากับรันยาเป็นห่วงออเจ้ามิใช่น้อยเลยหนา
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
แลออเจ้าสลบไปกี่วันนู้ตัวรือไม่
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ไม่เลย
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้าสลบไป 5 สัปดาห์เลยหนา
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
จริงรือ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
อืมใช่
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เร็นนนนน!
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ข้ามาแล้ววววววว
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เป็นอย่างไรบ้างงง
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อืม
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
พวกเจ้า
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ข้าอยากเดินตลาด
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ว่าแต่ออเจ้าชื่อกระไรรือ//ชี้ไปที่รันยา
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เจ้าจำชื่อข้ามิได้แล้วรือ?
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
อย่าว่าเพื่อนเลยหนาออเจ้า
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
เร็นเพิ่งฟื้น
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
น่ะ เลยจำกระไรมิค่อยได้
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
อ่อ
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ข้าชื่อรันยา
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
ป่ะ ไปเดินตลาดกัน
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อืม
ขออภัยน้าาาา
ไรท์ขี้เกียจละ
เดี๋ยวไรท์มาต่อนะ
อิอิ^^

หมายหัว

เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ลั่นลาลั่นลา
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ออเจ้าเป็นกระไรรือ
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
อืม ใช่ข้าเห็นออเจ้าเป็นนี้มาตั้งแล้วหนา
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ข้ามิได้เป็นกระไรดอก
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
//เดินไม่ดูทาง
ปัก
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อ อ โอ้ย
เรือง(พระเอก)
เรือง(พระเอก)
เอ่อออเจ้า
เรือง(พระเอก)
เรือง(พระเอก)
เป็นกระไรรือไม่
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ข้ามิได้เป็นหระไรมากดอก
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
//ลุกขึ้นมา
เรือง(พระเอก)
เรือง(พระเอก)
(ทำไมนางผู้นี้ถึงงามยิ่งนัก)
เรือง(พระเอก)
เรือง(พระเอก)
ออเจ้าชื่อกระไรรือ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
ข้าชื่อเร็น
รันยา(เพื่อนนางเอก)
รันยา(เพื่อนนางเอก)
เร็นกลับกันได้แล้วหนา
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
อืม
ตัดไปที่ผู้หนึ่ง
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
ชิ
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
ทำไมยัยนี้ถึงรอด
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
แถมมาตีสนิทกับคุณพี่อีก
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
มิได้การข้าจักจ้างคนมาฆ่*นาง
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
นี่
บ่าว
บ่าว
ขอรับ
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
ไปฆ่*ผู้หญิงคนนั้นซะ//ชี้ไปที่เร็น
บ่าว
บ่าว
แต่ว่า
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
มึงกล้าเถียงกูรือ
แก้ว(ชะนี)
แก้ว(ชะนี)
ทำวิธีใดก็ได้ให้นางตา*
บ่าว
บ่าว
ขะขอรับ
ตัดไปที่เร็น
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
เห้ออ
เร็น(นางเอก)
เร็น(นางเอก)
เหนื่อย
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
ใช่ไหมละ
วาวา(เพื่อนนางเอก)
วาวา(เพื่อนนางเอก)
กลับได้ละ
จบ
สั้นหน่อยน้าาา
ไรท์ ข.ก
มีต่อแน่นอน

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!