ตอนที่ 3 กลุ่มเงาแห่งความเยือกเย็น

ณ สถานีตำรวจ แห่งหนึ่ง

ตึกๆๆๆๆ ปั่ง;ๆๆๆๆ ตู้ม!

เสียงฝีเท้าของผู้คน ที่กำลังวิ่งหนีบางอย่าง ก่อนที่จะมีเสียงยิงปืน และเสียงระเบิดดังขึ้น อย่างต่อเนื่อง ทั้งตำรวจ และผู้รอดชีวิต กำลังวิ่งหนีตาย จากบางอย่าง

ตำรวจ(1):"บ้าเอ้ย! มันมาไม่กี่คน แต่ฝีมือกลับไม่ใช่เล่นๆเลย!"

ตำรวจ(2):"เราต้องถ่วงเวลาพวกมันก่อน เพื่อให้คนอื่น หนีไปได้"

ปั๋ง!!

มีกระสุนปืน พุ่งทะลุหัวของตำรวจคนนึง ก่อนที่ร่างของเขา จะล้มลงกับพื้น

ตำรวจ(1):*หลังชนฝา ราวกับว่ายอมแพ้ "ไม่ไหว ไม่ไหว ไม่มีทางรอดแน่ๆ ยังไง พวกเราต้องตายกันหมดแน่ๆ"

ตำรวจ(2)"อย่าพูดอย่างงั้นสิ อย่างน้อย เราก็ถ่วงเวลามันได้นิดหน่อยนั้นแหละ"

ทันใดนั้น

ฟี้ว! ตึบ!

มีโซ่เหล็กยาว พุ่งผ่านระหว่างตำรวจ 2 คนนั้น ก่อนที่ โซ่ จะไปเสียบกับแท่งเหล็ก ที่อยู่อีกฝั่งนึง

ตำรวจ(2):"อะไรน่ะ?"

ฟี้ว!

ตำรวจ(1/2):"!?!?"

ตรึบส์

แท่งเหล็กนั้น ถูกบางอย่างดึง จนพุ่งมากระแทกตำรวจ 2 คนนั้น อย่างรุนแรง จนตำรวจ 2 คนนั้นแน่นิ่ง เลือดกระเด็นเล็กน้อย แล้วมีชายหนุ่มคนนึงเดินมา เป็นผู้ได้รับผลกระทบ เดินมาพร้อมโซ่เหล็กยาวในมือ มองไปที่ร่างของตำรวจ 2 คนนั้น ก่อนที่จะเดินต่อไป

ก่อนจะมีชายอีกคน เดินตามมา พร้อมอาวุธปืน สไนเปอร์ไรเฟิล ในมือ แล้วเล็งไปข้างหน้า ก่อนที่

ปั๋ง!!

ยิงออกไป กระสุนพุ่งทะลุหัวชายคนนึง ก่อนที่จะล้มลงไปกับพื้น แล้วมีตำรวจอีก 2 คน หันมายิงปืนใส่

ปั่ง!ๆ ปั่ง!ๆ

แต่ชายคนนั้น กลับหลบได้ แล้วเอียงหัวไปทางนึง

ฟี้ว! ตึบ!

มีโซ่มารัดมือของตำรวจคนนึง ก่อนที่จะโดนเหวี่ยงไปทางอื่น แล้วไปกระแทกกับกำแพง

ตึบ!

ตำรวจคนนั้น พยายามตั้งสติ ก่อนที่

บื้น!!

จะได้ยิงเสียงบางอย่าง คล้ายเลื่อยไฟฟ้า ก่อนที่จะหันไปตามเสียง ก่อนที่

จะพบชายหนุ่มคนนึง ได้รับผลกระทบแล้ว กำลังง้างเลื่อยไฟฟ้า ก่อนที่

บื้นน! ฉรึกสส์!

โดยเลื่อยไฟฟ้า เลื่อยหัว จนเลือดสาดกระจาย

ตำรวจ(3):*ตาค้าง ไม่ขยับไปไหน ก่อนที่จะรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาแตะเส้นผม แล้วหันไปตามความรู้สึก ก่อนที่

ปั่ง!!

โดนไรเฟิล ยิงจ่อหัว ก่อนที่ร่าง จะล้มลงกับพื้น

ชายใช้โซ่:*เดินมาหาชายใช้ไรเฟิล "ฮายาเซะ นายจะเอาไงกับพวกที่หนีไปได้ดี?"

ฮายาเซะ(ชายใช้ไรเฟิล):"ไม่เป็นไร" *มองไปข้างหน้า "เดี๋ยว ฮานาเซะ ก็จัดการเองแหละ"

ตัดไปที่อีกฟากของตึก

ผู้รอดชีวิต(1):"พวกนั้น ไม่น่าตามมาแล้วนะ"

ผู้รอดชีวิต(2):"นั้นสิ ตอนนี้ สิ่งต่อไปที่เราต้องทำ ก็คือ ไปขึ้น เฮลิคอปเตอร์ สินะ"

ระหว่างที่ทุกคนกำลังปรึกษากัน ได้มีเด็กสาวคนนึง เดินออกมาอยู่กลางกลุ่มผู้รอดชีวิต แต่ ใบหน้า กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

???(เด็กสาว):"ขอโทษนะคะทุกคน แต่..." *หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าสะพาย

*ปืนพก 2 กระบอก

???(เด็กสาว):"ชั้นจำเป็นต้องทำจริงๆคะ"

ทุกคน:"!?!?"

ปั่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เธอได้กราดยิงกลุ่มผู้รอดชีวิต ทั้งเลือด ทั้งกระสุน กระจายไปรอบๆที่เธอยืนอยู่ เธอกราดยิงไปรอบๆ ซักพัก ก่อนที่จะหยุดลง มีอาการหอยอย่างมาก ก่อนจะเหลือกไปเห็นผู้รอดชีวิตคนนึง กำลังครานหนี เธอจึงเดินไปหา แล้วเล็งปืนไปหาเขา แต่

ผู้รอดชีวิต(3):*ยกมือขึ้นมาขอร้อง "ขะ...ขอ...ร้อง...ล่ะ อย่าฆ่า...ผมเถอะ"

???(เด็กสาว):*หลับตา กัดฟัน ก่อนที่จะ

ปั่ง!

ณ ถนนทางเดินแห่งหนึ่ง ในเมือง

สึงุมิ/ชิอง/ฮายาโตะ ได้เดินทางมาในระยะนึงแล้ว ซึ่ง สึงุมิ กับ ช่อง กำลังเดินหน้า อย่างมุ่งมั่น แต่มีแค่ ฮายาโตะ คนเดียว ที่ดู ง่วงนอนนิดๆ

สึงุมิ:*เหลือกมองฮายาโตะ "เอิม คุณฮายาโตะ คะ ถ้าง่วง หรือไม่ไหว ก็นอนพักก่อนก็ได้นะคะ ไม่จำเป็นต้องฝืนหรอกนะคะ"

ฮายาโตะ:*หันไปมองสึงุมิ ก่อนจะขำแห้ง "ฮ่าๆๆ ชั้นเนี่ยนะง่วง ไม่หรอกๆ อย่างชั้นน่ะ เดินต่อได้อีกเป็นกิโลๆ ได้สบายอยู่แล้วน่า"

ชิอง:*ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะทำหน้าเหนื่อยใจ "แน่ใจนะ ว่านายไม่ได้ง่วงนอน เห็นเมื่อคืน มัวแต่เฝ้าเวร จนแทบไม่ได้นอนเลยหนิ" *หันไปมองฮายาโตะ "ชั้นเข้าใจนะ ว่า ต้องมีคนค่อยระวังพวกผู้ได้รับผลกระทบ แต่นายก็เปลี่ยนเวรชั้น กับคุณสึงุมิก็ได้นี้ ไม่เห็นต้อวเฝ้าคนเดียวเกือบทั้งคืนเลย แล้วสรุป มีผู้ได้รับผลกระทบโผล่มาไหม ก็ไม่ บางที-" *หันกลับไปมองข้างหน้าเหมือนเดิม "-นายก็ระวังมากเกินไปนะ"

ฮายาโตะ:*เบิกตากว้าง แล้วยิ้มทะเล้น "แหม ชิองจัง~ เล่นเป็นห่วงกันขนาดนี้เลยเหรอ?~-"

ชิอง:*สะดุ้ง "อึก!"

ฮายาโตะ:*พูดไปด้วย ทำท่าทางไปด้วย แบบกวนๆ "เมื่อคืนนี้ ขั้นเป็นห่วงพวกเธอ 2 คนมากเลยนะ~ ก็เลยไม่ยอมนอนไง ถึงจะมีเผลอหลับไปบ้าง แต่ก็ยังค่อยดูแลพวกเธอน้า" *ยิ้มกวนๆ "แหม พอสาวซึนเดเระอย่างชิองจังเป็นห่วงแล้ว" *สูดหายใจเข้า

ชิอง:"?!?!"

ฮายาโตะ:"อ้า สดชื่นจริงๆ-"

ชิอง:*เอาดาบ ที่ยังใส่ปลอกอยู่ ยัดปากฮายาโตะ "ถ้านายยังไม่หยุดพูด! รอบนี้ ขั้นจะเอาดาบฟันปากนายแน่! ค่อยดู!"

สึงุมิ:*เข้ามาแทรกกลางทั้งคู่ "เฮะๆ ทั้ง 2 คน อย่าทะเลาะกันสิคะ"

ระหว่างที่ทั้ง 3 คนกำลังหยอกล้อกัน จู่ๆ

เป้ง! ตุบ!

สึงุมิ/ชิอง/ฮายาโตะ:*หันไปตามเสียง "?!?"

มีเสียงกระจกแตกดังขึ้นมาจากตึก พร้อมมีร่างชายสูงอายุคนนึง ตกลงมาจากหน้าต่าง

ฮายาโตะ:*วิ่งเข้าไปดู "คุณครับ! เกิดอะไรขึ้น ยังไม่ตายใช่ไหม!?" *นั่งยองๆลงไปดู แล้วถอดกระเป๋าออก แล้วค้นหาบางอย่าง

ชายสูงอายุ:*ชูมือขึ้นมา "ช่วย...ชั้น...ด้วย..."

สึงุมิ:"คุณฮายาโตะคะ!! ระวังคะ!!"

ฮายาโตะ:*เงยหน้าขึ้นไปมองข้างบน

ตึบ!

สึงุมิ:"คุณฮายาโตะ!!!"

มีชายคนนึง น่าจะเป็นผู้ได้รับผลกระทบ กระโดดลงมา พร้อมเอาแท่งไม้ ฟาดลงไปที่หัวของฮายาโตะ จนมีอาการกระอักเลือดเล็กน้อย

ชิอง:*เอาดาบออกมาจากปลอก ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาชายคนนั้น แล้วใช้ดาบ ฟันไปที่คอของชายคนนั้น จนหลุด แล้วมีเลือดกระเด็นออกมา ก่อนจะนั่งยองๆลงไปดูอาการฮายาโตะ "อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ ฮายาโตะ" *แสดงความเป็นห่วง

ฮายาโตะ:*เงยหน้าขึ้นมามองชิอง มีเลือดไหลจากปากเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้า เป็นสัญญาณว่า ไม่เป็นไร

สึงุมิ:*หยิบมีดออกมา แล้วมองไปบนตึก "ไม่คะ มันไม่ได้มีแค่คนเดียว"

ทั้งคู่ หันไปมองบนตึก แล้วพบว่า มีผู้ได้รับผลกระทบ อีกหลายคน ออกมาจากตึก จนกระทั่ง

มีผู้ได้รับผลกระทบคนนึง พุ่งตรงมาหาฮายาโตะ ก่อนที่

ชิอง:*พุ่งเข้ามา ง้างดาบ แล้วก็

ฉรึกส์

ณ กลางถนน อีกแห่งหนึ่ง

กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบก่อนหน้า ได้เดินทาง เหมือนกำลังไปที่ไหนที่นึง

ชายใช้โซ่:"ให้ตายสิ แถวนี้ น้าจะมีห้องน้ำอยู่บ้างนะ กะว่า จะไม่ให้โซ่เปื้อนเลือดซะหน่อย แต่สุดท้าย ก็เปื้อนจนได้"

ชายใช้เลื่อย:"เปื้อนนิดเปื้อนหน่อย มันจะเป็นอะไรไปล่ะ มันก็ไม่น่าจะเป็นอะไรเท่าไหร่หรอก"

ชายใช้โซ่:"ถ้ามันเปื้อน แล้วปล่อยทิ้งไว้ มันจะเป็นสนิม แล้วถ้ามันเป็นสนิม มันจะฝืด แล้วใช้งานยาก"

ชายใช้เลื่อย:"แล้วถ้านายล้างน้ำ มันก็จะเปียกน้ำแทนไม่ใช่เหรอ หรือนาย จะเช็ดโซ่ ที่ยาวตั้ง 20 เมตรนั้น เสียเวลาเป็นบ้า"

ชายใช้โซ่:"เพื่อการถนอมอาวุธ ขั้นยอม เสียเวลานิดหน่อย ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย" *หันหน้ามาหาชายใช้เลื่อย "ทีนาย ยังถนอมอาวุธของนายเลย จริงไหมล่ะ"

ชายใช้เลื่อย:"ก็เลื่อนมันไม่ได้ยาวเท่าโซ่นายซักหน่อย อย่ามาเปรียบเทียบกันสิ"

ฮายาเซะ:"หนิ พวกนาย 2 คน อย่าทะเลาะกันจะได้ไหม ดูอย่าง ฮานาเซะ สิ เธอยังเงียบๆ ไม่ทะเลาะกับใครเลย จริงไหม ฮานาเซะ" *หันไปมองฮานาเซะ

ฮานาเซะ:*เหม่อลอยอยู่ แต่ใบหน้า เหมือนกำลังสำนึกผิด

ฮายาเซะ:*กดเสียงให้เข้มขึ้น "จริงไหม ฮานาเซะ"

ฮานาเซะ:*สะดุ้ง "คะๆๆ ชั้น ชั้นได้ยินแล้วคะ คะ" *น้ำเสียงสั่นอย่างมาก

ฮายาเซะ:*พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันหน้ากลับมา

ขายใช้เลื่อย:"ว่าแต่ เราจะไปไหนกันเหรอ คุณ ฮายาเซะ"

ฮายาเซะ:"ก็ ขั้นรู้สึกเหมือน จะได้เจอใครซักคนน่ะ อาจจะเป็น-"

"-พี่ขั้นก็ได้"

ณ ทางถนน ที่เดิม

ตุบ

ร่างชายคนนึง ล้มลงไปกับพื้น ในสภาพที่หัวขาด เลือดค่อยๆไหลออกมา

พวกสึงุมิ สามารถจัดการกับกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบ สำเร็จ

ชิอง:*หันไปมองฮายาโตะ "แผลที่หัวนาย เป็นยังไงบ้าง ให้ชั้นทำแผบให้ไหม"

ฮายาโตะ:"จริงๆ ชั้นตั้งใจจะทำเองน่ะ แต่... เธอจะทำให้ก็ดี" *เดินมาหาชิอง แล้วยื่นผ้าพันแผลให้ "ฝากด้วยนะ ชิองจัง"

ชิอง:*หน้าแดงนิดๆ "หนิ เรียกชั้นให้มันดีๆหน่อยละกัน เดี๋ยวไม่ทำแผลให้ซะเลย"

ฮายาโตะ:*ยิ้มกวนๆ "ครับๆ คุณชิอง~"

สึงุมิ:*เดินมาหาทั้ง 2 คน "เฮะๆ ดีใจนะคะ ที่ทั้งคู่ห่วงกันแบบนี้" *มองไปที่ชายสูงอายุคนนั้น แล้วพบว่าไม่หายใจแล้ว

ชิอง:"คุณสึงุมิ ชั้นไม่ได้ห่วงเค้าซะหน่อย" *หันมาทำแผลที่หัวต่อ "ก็แค่กลัวว่าถ้าหมอนี่ตายไป ใครจะช่วยเราล่ะ ชั้นใช้ปืนไม่เป็นซะหน่อยนะคะ"

ฮายาโตะ:"แหมๆ งั้นเหรอ ปืนมันใช้ไม่ยากหรอกนะ " *จับที่ปืน "แค่เล็ง แล้วยิงเอง ง่ายๆ ไม่เห็นยากเลย"

ชิอง:"ก็นายเป็นนักเรียนทหารนี่นา เลยพูดได้หนิ"

ซักพัก ชิอง ทำแผลที่หัวให้ฮายาโตะจนเสร็จ

ฮายาโตะ:*ลุกขึ้นมา "ให้ตายสิ ค่อยยังชั่วหน่อย ขอบใจนะ ชิองจัง"

ชิอง:*เบี่ยงสายตาไปทางอื่น

ฮายาโตะ:*สายตาเหม่อลอย ก่อนจะจับไปที่ผ้าปิดตาข้างขวาตัวเอง เหมือนคิดอะไรบางอย่าง

สึงุมิ:"มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณฮายาโตะ เหมือนกำลังนึกถึงใครซักคนเลย ชั้นเดาถูกไหมคะ คุณฮายาโตะ"

ฮายาโตะ:*สะดุ้งเล็กน้อย "อ้อ เอิม เธอรู้ได้ไงน่ะ" *มองสึงุมิ "ถูกต้องแล้วล่ะ พอดีชั้น กำลังนึกถึง น้องชาย อยู่น่ะ"

ชิอง:*มองก้วยสายตาสงสัย "น้องชาย นายมีน้องชายด้วยเหรอ"

ฮายาโตะ:*พยักหน้า "ใช่ น้องชาย ชื่อ... คุโรคาเสะ ฮายาเซะ น่ะ"

สึงุมิ:"ว้าว พี่ชื่อ ฮายาโตะ น้องชื่อ ฮายาเซะ สินะคะ อย่างนี้นี่เอง แล้ว ตอนนี้ เค้าอยู่ไหนแล้วเหรอคะ หยะ... อย่าบอกนะว่า..."

ฮายาโตะ:"ใช่ กลายเป็น ผู้ได้รับผลกระทบ น่ะ ถ้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็น The Cold เนี่ยแหละ และเค้า เป็นคน" *จับที่ตาข้างขวาของตัวเอง "ทำตาชั้นบอด เนี่ยแหละ"

สึงุมิ:"อย่างนี้นี่เองสินะคะ..."

ชิอง:"เอิม ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ แต่ว่า เหมือนกับว่านั้น..." *มองไปทางนึง "ผู้ได้รับ The Cold 2 คน"

พบว่ามี ผู้ได้รับผลกระทบ 2 คน เดินมา พร้อมมีดกับปืนพก ในมือ ก่อนที่ The Cold ที่ใช้มีด จะพุ่งตรงมาหาสึงุมิ

สึงุมิ:*กระโดดหลบ ก่อนจะเอามีดฟัน

เป้ง!

มีดทั้ง 2 เล่ม ได้ปะทะกัน ก่อนที่

ปั๋ง!!

ฮายาโตะ ใช้ปืนสไนเปอร์ของเขา ยิงจ่อหัว The Cold ที่ใช้มีด จนเซไปเล็กน้อย ก่อนที่

ฉรึกส์

จะโดนขิอง ฟันคอจนขาด หัวกระเด็นไปหา The Cold ที่ใช้ปืน มันได้มองไปที่หัวของ The Cold คนนั้นซักคร่ดูก่อนจะ เงยหน้าขึ้นมา แล้วเห็นชิอง พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะ

ฉรึกส์!

จบตอนที่3

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***