แค่เด็กในทะเบียนสมรส คำสั่งจากปลายกระบอกปืน

คำสั่งจากปลายกระบอกปืน

สถานที่: ห้องรับแขกคฤหาสน์กัสส์ตัน ตอนกลางคืน

บรรยากาศ: มืดครึ้ม มีแสงไฟนวลๆ จากโคมไฟตั้งโต๊ะ แสดงถึงความหรูหราแต่เย็นยะเยือก

(เสียงเปิดประตูดังหนัก ๆ)

คิว(เพื่อนนายเอก)

(ลากนทีเข้ามา) “รีบ ๆ เข้าไป อย่าดื้อ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้”

นที(นายเอก)

(หันขวับมองด้วยดวงตาวาววับ มีน้ำตาคลอ) “ปล่อยผม... ผมไม่ได้อยากมา... ผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรด้วย!”

ธีร์(พระเอก)

(ยืนตัวตรงในชุดสูทสีดำ ใบหน้าเย็นชามองนทีนิ่ง ๆ) “เงียบ! ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะพูดอะไรตามใจชอบ”

นที(นายเอก)

(เสียงสั่น) “ผมไม่ใช่ของคุณ ผมไม่ใช่ ‘ของ’!”

ธีร์(พระเอก)

(ยิ้มเย็น ๆ) “แต่สำหรับฉัน ตอนนี้นายมัน... 'ของ' ที่ต้องถูกควบคุม”

คิว(เพื่อนนายเอก)

(วางปืนบนโต๊ะ พร้อมเสียงเหล็กกระทบ) “นี่คือคำสั่งจากหัวหน้า นายต้องแต่งงานกับเขา ไม่ใช่แค่พิธีอย่างเดียว นายจะต้องอยู่ในทะเบียนสมรสของเขาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย”

นที(นายเอก)

(ตะโกน) “แต่งงาน? ผมยังเด็ก! ผมยังเรียนไม่จบ! ผมไม่ยอม!”

ธีร์(พระเอก)

(เดินเข้ามาใกล้ ๆ จนลมหายใจสัมผัสได้) “นี่ไม่ใช่เรื่อง ‘ยอม’ หรือ ‘ไม่ยอม’ นายไม่มีสิทธิ์เลือก เพราะนี่คือภาระของครอบครัวนายที่ตกมาอยู่ในมือฉัน”

นที(นายเอก)

(น้ำตาไหลออกมา) “ผมกลัว... ผมกลัวว่าถ้าปฏิเสธ จะเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของผม...”

ธีร์(พระเอก)

(ถอนหายใจลึก แล้วพูดเสียงทุ้มต่ำ) “แม่ของนายจะปลอดภัย... ถ้านายยอมอยู่กับฉัน”

นที(นายเอก)

(หน้าเสีย แต่ค่อย ๆ ก้มหน้า) “ถ้างั้น...ผมจะทำตามที่คุณต้องการ”

ธีร์(พระเอก)

(ยื่นมือออกมา) “ดีมาก... เริ่มต้นใหม่ได้ที่นี่”