คนตาบอดเช่นข้าเหตุใดพวกท่านถึงสนใจนัก
01 .พบเจอ
เสี่ยวฟาง
ถ้าแน่ใจหรือว่าจะออกไป?//ทำสีหน้ากังวล
หลัว หมิงเย่
มิเป็นไร ข้ารบกวนเจ้ามานานแล้ว เกรงใจยิ่งนัก//ถือไม้เท้า
เสี่ยวฟาง
งั้นลาก่อน หวังว่าเราคงได้พบกันใหม่ขอให้ท่านสบายดี!
หลัว หมิงเย่
//พยักหน้าเบาๆ
ก่อนที่เขาไปใช้ไม้เท้าพยุงไปข้างหน้าแบบไม่รีดไม่ร้อนหนัก
หลัว หมิงเย่
(ถึงอย่างไร ก็ตามอีกไม่นานก็น่าจะถึงเมืองเงินข้าตอนนี้มี 1 เหรียญทอง)
หลัว หมิงเย่
(ถือว่าเยอะพอสมควร)
ภายในเมืองคึกคักเพราะว่าเมืองแห่งนี้เป็นเหมือนการค้าที่ใหญ่ที่สุดของแคว้นโจว คนจึงคึกคักเป็นพิเศษ
หลัว หมิงเย่
//ค่อยๆเดินในหมู่ผู้คน
ถึงอย่างไรชาวเมืองนี้ก็ไม่ได้นิสัยแย่บางคนก็หลีกให้เขาเพราะเห็นไม้เท้า
หลัว หมิงเย่
//ใช้ไม้เท้าพยุงเดินเข้าไป
ต.ป.ก ญ
เสียวเอ๋อ:ไม่ทราบว่าคุณชายท่านนี้ต้องการพักที่นี่หรือไม่เจ้าค่ะ?
หลัว หมิงเย่
พักที่นี่ 1 คืน//ยิ้มบางๆ
ต.ป.ก ญ
เสียวเอ๋อ://แก้มเปลี่ยนสีเล็กน้อย
หลัว หมิงเย่
ดวงตาข้าไม่ดีรบกวนแม่นางแล้ว
มีเสียงซุบซิบเกิดขึ้นในร้านเล็กน้อย
"ช่างน่าเสียดายคุณชายท่านนี้ ใบหน้างดงามประดิ่งเซียน"
"แต่กลับตาบอด แต่ถึงอย่างไรเขาก็งดงามมาก!"
หลัว หมิงเย่
//ทำเป็นไม่ได้ยิน
หลัว หมิงเย่
//เดินตามเสี่ยวเอ๋อขึ้นไปบนห้องพัก
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ก็ไม่เลว ถึงแม้จะบาดเจ็บถึงขั้นนั้นแต่ก็สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างรวดเร็ว
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
สมกับเป็นเจ้าสำนักอันดับหนึ่งในใต้หล้า//ยิ้มมุมปาก
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ว่าไหม?เว่ยอัน?
อู่ เว่ยเทียน
ท่านอาจารย์กล่าวเกินไปนัก
อู่ เว่ยเทียน
เขาเพิ่งแพ้การประลองกับเจ้าสำนักอันดับ 2 ในใต้หล้าถือว่าเป็นความอับอายของสำนัก
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ก็จริงของเจ้าแต่ดูตอนนี้สิ
อู่ เว่ยเทียน
ท่านอาจารย์คงไม่คิดเรื่อง'เปลี่ยนหยกขาวให้มัวหมอง'หรอกหรือ?
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ฮ่าๆ! ศิษย์ข้ารู้ทันทุกสิ่ง'ปลาใหญ่ย่อมไม่กินปลาเล็กเสมอไป'//ยิ้มมุมปาก
อู่ เว่ยเทียน
แต่กลับล่อลวง?
หลัว หมิงเย่
//นั่งลงบนเก้าอี้+หลับตาลง
หลัว หมิงเย่
(ตอนนี้รู้สึกเหมือนมีลมปรานไหลอยู่ในร่างกาย)
หลัว หมิงเย่
(ร่างกายข้าตอบสนองว่องไวแม้แต่ตัวข้าเองก็ยังตกใจ)
หลัว หมิงเย่
แค่กๆ//เริ่มไอ
หลัว หมิงเย่
(แย่แล้วสิดูเหมือนข้าจะใช้กำลังมากเกินไปในวันนี้)
หมิงเย่พยายามค้นหายาที่ตนเก็บไว้ได้แขนเสื้อแต่กลับหาไม่เจอ ถ้าเป็นเช่นนี้คงแย่แน่
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
หานี่อยู่หรือ?
หลัว หมิงเย่
ท่านเป็นใคร เหตุใดจึงเข้ามาในห้องผู้อื่น?//ขมวดคิ้ว
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ยาของเจ้ามันตก
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ถึงข้าจะมิใช่วีรบุรุษ แต่ก็ไม่ถึงขั้นเข้ามารังแกคนพิการเช่นเจ้า//ยื่นยาให้
หลัว หมิงเย่
ท่านกล่าวเกินไปแล้ว ข้ามิได้หมายความว่าเช่นนั้น
ถึงเขาจะไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ก็สัมผัสได้ว่าได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้ธรรมดาอย่างแน่นอน แล้วเห็นใดถึงเข้ามาหาเขาล่ะ?
หลัว หมิงเย่
ไม่ทราบว่าท่าน?
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
เสิ่น เซียนถง//ยิ้ม
หลัว หมิงเย่
ขอบคุณคุณชายเสิ่น
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
มิเป็นไร
หลัว หมิงเย่
//แย้มยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกล่าว
หลัว หมิงเย่
คุณชายเสิ่น ถึงข้าจะตาบอดแต่ก็มิใช่คนโง่งม
หลัว หมิงเย่
เมื่อกี้นี้ตอนที่ข้าอยู่ในห้องข้ายังจับไปที่แขนเสื้อยังพบว่ามียาอยู่
หลัว หมิงเย่
เพียงข้าเกิดอาการไอมันก็หายไปแล้ว จะให้ข้าคิดเช่นไรหรือ?
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ฮ่าๆ! คุณชายหลัว เฉลียวฉลาดดังที่คาด
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
ข้ามาที่นี่เพื่อจะชวนเจ้าเข้า'นิกายหยางเทียน'ของข้า
หลัว หมิงเย่
ท่านคงจะเป็นคนพูดนั้นที่พวกเขาร่ำลือ
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
หึ! ข่าวไปไว้เสียจริง
หลัว หมิงเย่
ข้าเพียงแค่นึกสงสัยประมุขเสิ่น
หลัว หมิงเย่
ถึงได้มายุ่งกับข้า?
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
เพราะข้ารู้บางอย่างของเจ้า และข้ารู้ว่าเจ้าเป็นใคร
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
เพียงแค่เจ้าตอบรับข้อเสนอข้าก็จะตอบทุกอย่างที่เจ้าตาม
หลัว หมิงเย่
ขออภัยท่านแล้วข้ามิต้องการ
หลัว หมิงเย่
เชิญกลับไปเถิด
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
หึ! แล้วข้าค่อยมาวันหลัง//ลุกขึ้น
เสิ่น เซียนถง(ราชันย์มาร)
//เดินออกไปจากห้อง
หลัว หมิงเย่
(ถึงจะได้ยินเรื่องประมุขเวิ่นมาบ้างแต่ตอนแรกไม่ได้สนใจเพราะยังไงก็ไม่เกี่ยวกับข้า)
หลัว หมิงเย่
(ถึงจะไม่รู้เกี่ยวกับยุทธภพเท่าไหร่แต่ก็พอรู้อยากปากของผู้คน)
หลัว หมิงเย่
//ลืมตาขึ้น+หันหน้าไปทางหน้าต่าง
หลัว หมิงเย่
อยากรู้เสียจริงพระจันทร์ในคืนนี้จะสวยงามแค่ไหน//พึมพำ
Comments