แผลในใจของนายให้ฉันรักษานะ!!
2
พู่กัน (นอ.)
(เราคงไม่มีเพื่อนแล้วแหละ)
พู่กัน (นอ.)
//ท้อในใจ+กำลังเก็บของเตรียมย้ายที่
โอ้ (เพื่อนพอ.)
//เดินเข้าไปข้างหลังนอ.
พู่กัน (นอ.)
//สะดุ้งแต่ไม่ได้พูดอะไร
โอ้ (เพื่อนพอ.)
น้องเพิ่งย้ายมาหรอ//นั่งฝั่งตรงข้ามนอ.
พู่กัน (นอ.)
ใช่คับ//เก็บของต่อ
ยูยะ (พอ.)
น้องไปทำอะไรมาล่ะเนี่ยแผลเต็มตัวเชียว//ถามแบบไม่ได้คิดอะไร
พู่กัน (นอ.)
//ช็อค+รีบเก็บของ
พู่กัน (นอ.)
//เมินคำถามนั้น
ยูยะ (พอ.)
ว่าไงไปทำอะไรมา//สงสัย
พู่กัน (นอ.)
//เก็บของเสร็จ
พู่กัน (นอ.)
ขอตัวก่อนนะคับ//รีบเดินออกมา
โอ้ (เพื่อนพอ.)
น้องลืมอะไรวะหน่ะ//ชี้ไปที่ของสิ่งนั้น
ยูยะ (พอ.)
อย่าไปยุ่งของของเขา...
โอ้ (เพื่อนพอ.)
ไม่..เขาลืมไว้ก็ต้องได้คืนสิ//ยิ้มร้าย
ยูยะ (พอ.)
มึงอย่าได้แม้แต่จะคิด...แค่น้องมันไม่ตอบคำถามแค่นี้ไม่จำต้องไปแกล้งน้องมันนะ//แย่งของมาจากโอ้
ยูยะ (พอ.)
//แอบหยิบขึ้นมาดู
ยูยะ (พอ.)
(ยาแก้ปวด กับ ยาโรคประจำตัวหรอ)
ยูยะ (พอ.)
(น่าสนใจเข้าแล้วสิ ไอยาแก้ปวดชนิดนี้)
เป็นยาแก้ปวดที่เขาไม่ให้เอาออกมากินนอกรพ.เพราะมันเป็นยาเสพติดได้
แต่นอ.ถ้าไม่กินจะอาการรุนแรงมากเลยให้ออกมากิน
พู่กัน (นอ.)
//ค้นกระเป๋า+ของ
พู่กัน (นอ.)
(อยู่ไหนเนี่ย)
พู่กัน (นอ.)
(หรือว่าลืมไว้ที่โต๊ะนั้น)
พู่กัน (นอ.)
(ซวยจริงๆเลยเราเนี่ย)
พู่กัน (นอ.)
//กำลังจะเดินออกไปหาของ
ฟื่ดด (เสียงประตูเลื่อนนะคะ5555)
ยูยะ (พอ.)
//เดินเข้ามาหานอ.
ยูยะ (พอ.)
ทำไมน้องถึงมียานี้ได้ล่ะ..หึ//ยิ้มร้าย
โอ้ (เพื่อนพอ.)
นั่นสิ//ยิ้ม
พู่กัน (นอ.)
😦...หมอเขาให้ออกมากินน่ะคับ//นิ่งเฉย
ยูยะ (พอ.)
แต่ยานี่มันเป็นยาที่เป็นยาเสพติดได้นะ//ยิ้ม
พู่กัน (นอ.)
แต่หมอเขาบอกว่าถ้าไม่ให้เอามากิน50/50ที่ผมอาจจะมีอาการุนแรงเพราะงั้นเลยให้พกไว้แค่วันละเม็ด😊
พู่กัน (นอ.)
(ไม่ดูเลยนะว่ามันก็มีแค่นั่นน่ะเม็ด1)
ยูยะ (พอ.)
ออ//คาดหวัง=ผิดหวัง
โอ้ (เพื่อนพอ.)
(หึ...แค่นี้เองหรอชั้นเอาให้แกเข็ดเลย)
พู่กัน (นอ.)
ขอบคุณพวกพี่ที่เอามาคืนให้นะคับ😅//ไม่งั้นตุยแน่
ยูยะ (พอ.)
คับ...พวกพี่ไปละ//ลุก+เดินออกไป
Comments
ANDREA SERNA
ติดอยู่ในนิยายนี้จนไม่อยากออกมา555!
2025-05-09
1