ธารธาริน ธารธาริน

เเม่

หนูเหนื่อยจัง…

ทำไมโลกนี้มันใจร้าย

หนูทำอะไรผิดนักหนา

หนูคิดถึงเเม่

ตัด

บ้านสุริยวงค์

ณ โต๊ะทานข้าว

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

วิน

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

จะมีลูกเพื่อนม๊า มาอยู่กับเรา

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

เเกทำตัวดีๆไว้ล่ะ

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

ห้ามทำอะไรน้องเด็ดขาด

วินทร์ธา

ผมจะไปทำอะไรมันล่ะม๊า

วรากร(พ่อพอ)

ไอ้วินเรียกน้องให้มันดีๆ

วินทร์ธา

//ถอนหายใจ

วินทร์ธา

ผมอิ่มล่ะม๊า

วินทร์ธา

ผมไปทำงานก่อนนะ

ตัด

ตอนเย็น

วินทร์ธา

//เดินเข้าบ้าน

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

วิน

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

นี่ธารธาริน

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

ลูกเพื่อนม๊า

ธารธาริน(นอ)

สวัดดีค่ะ

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

รินลูก พี่วินตอนเด็กๆที่หนูชอบเล่นกับพี่เขาไงลูก

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

จำพี่เขาได้ไหม

ธารธาริน(นอ)

เอ่อ..หนูจำไม่ได้ขอโทษนะคะ

ธารธาริน(นอ)

//มอง

วินทร์ธา

มองเหี้ยไร เดี๋ยวกูทิ่มตาเเตก

วินทร์ธา

คงไม่มีใครอยากให้อยู่ด้วยสินะ ถึงได้หอบเข้ามาอยู่ในบ้านกู

ธารธาริน(นอ)

ไม่ใช่นะคะ คุณน้าเป็นคนชวนรินมาเอง

วินทร์ธา

เหอะ คงจะบอกว่าเเม่กูเเห่ไปรับมึงมาสินะ

วรากร(พ่อพอ)

ไอ้วิน

วรากร(พ่อพอ)

พอได้ล่ะ

วรากร(พ่อพอ)

ต่อไปนี้น้องจะมาอยู่บ้านเรา

วรากร(พ่อพอ)

มึงอย่ายุ่งกับน้องให้มาก

วินทร์ธา

//มองจิกก่อนเดินขึ้นห้อง

วรากร(พ่อพอ)

ไอ้ลูกคนนี้นิ

วรากร(พ่อพอ)

ไอ้นิสัยเย็นชากวนตีนเนี่ยมันเอามาจากที่ไหนว่ะ

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

//ตี

วรากร(พ่อพอ)

โอ้ยๆๆๆๆคุณดุจ

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

จากคุณนั่นเเหละสอนตอนเด็กสอนอะไรไม่สอน สอนให้เป็นคนเย็นชา

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

เดี๋ยวเถอะ

วรากร(พ่อพอ)

//ยิ้มเเห้ง ขอโทษครับเมีย

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

//หันมอง

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

งั้นเดี๋ยวรินขึ้นไปพักก่อนนะลูก

ดุจชีวัน(เเม่พอ)

เดี๋ยวตอนทานข้าวน้าจะเรียก

ธารธาริน(นอ)

ค่ะ

ธารธาริน(นอ)

//ยกของขึ้นห้อง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ