ความรักสุดแปลกของนายแตม ตอนที่ 3 unknown people

ตอนเช้า – ห้องเรียน 6/9 โรงเรียนเซเยโฮ

บรรยากาศในห้องเรียนคึกคักตามปกติ เสียงเพื่อน ๆ ทักทายกันกลบเสียงนาฬิกาเช้าอันน่าเบื่อ

ครูคานาเอะ เดินเข้าห้องอย่างสง่างาม

ครูคานาเอะ

"นักเรียนทุกคน วันนี้เราจะมี แบบทดสอบ เพื่อประเมินความเข้าใจในบทเรียนก่อนหน้านะคะ"

มิน่า

“ห้ะ!? แบบทดสอบ

ครูคานาเอะ

ใช่ค่ะ แบบทดสอบ

สเตฟาน

//กระซิบ “ฉิบหายแล้ว… ลืมอ่านหนังสือ”

แตม

//ยิ้มเบา ๆ แล้วหันมากระซิบ “ไม่เป็นไรหรอก… ถ้านายลอกฉัน ฉันจะไม่ว่าเลยนะ…”

สเตฟาน

//หัวเราะแห้ง ๆ “แบบนี้ก็ไม่ได้มั้ง…แต่ขอบใจนะ นายใจดีจัง”

ครูคานาเอะ

//ตะโกน ทั้งสองคน กระซิบอะไรกานนยน

สเตฟาน

ป่าวครับ

แตม

ป่าวครับ

ครูคานาเอะ

อย่าให้จับได้ว่าโกงแบบทดสอบ

หลังจากทำแบบทดสอบเสร็จ

ครูคานาเอะ

ครูจะปล่อยให้นักเรียนไปกินข้าวเที่ยงนะค่ะ และ เจอกัน 13:00 น.

นักเรียน ต่างก็ไปกินข้าว หรือ เล่นบอล

ตอนเที่ยง เวลา 12:10 ณ โรงอาหารโรงเรียนเซเยโฮ

สเตฟาน

“วันนี้นายไม่ต้องเอาข้าวมาให้ก็ได้นะแตม ฉันเริ่มเกรงใจแล้วจริง ๆ…”

แตม

//ยิ้มกว้าง “แต่อันนี้ฉันทำมาเพื่อนายโดยเฉพาะเลยนะ…”

สเตฟาน

“มันดูพิเศษมากเลยนะ… เหมือนกับของโปรดฉันทุกอย่างเลย…”

แตม

//โน้มหน้ามาใกล้ “แน่นอนสิ… ฉันรู้ว่านายชอบอะไร…”

สเตฟาน

//หัวเราะแห้ง ๆ “ฮะๆ นายนี่ทุ่มเทเกินไปแล้ว…”

แตม

“…แค่ ‘นาย’ เท่านั้นแหละ ที่ฉันอยากทุ่มเทให้”

มิน่าเดินเข้ามา

มิน่า

“เห้ย~ กินอะไรกันน่ะ? หอมจัง!”

สเตฟาน

//รีบปิดกล่องข้าว “อ่า… มันหมดแล้ว ขอโทษนะ”

มิน่า

“อ้าว… หน็อยย แอบกินกันสองคนอีกแล้ว!”

มิน่า

และ พวก นาย เห็น นุ้กไหม ???

แตม

“เห็นเขาส่งในแชทฉันบอกว่า ‘ป่วย’ …ไม่มา” ฝากลา ครูคานาเอะ ด้วย

แตม

//หัวเราะ แห้งๆ และ ฉันก็ลืม

มิน่า

“ถ้างั้น ฉันไปห้อง 6/9 ก่อนแหละ บาย

สเตฟาน

“แปลกจัง เมื่อวานยังดูปกติดีอยู่เลย…”

แตม

“นาย… เป็นห่วงเขาเหรอ?”

สเตฟาน

//สะดุ้งเล็กน้อย “ก็…แค่สงสัยเฉย ๆ น่ะ ไม่มีอะไรหรอก”

แตม

//ยิ้มบาง “…ดีแล้ว”

เสียงออดดังขึ้น...

แตม

ไปเข้าห้องกัน

สเตฟาน

ณ ห้อง 6/9

ครูคานาเอะ

//ยิ้มสดใสเหมือนตอนเช้า “เอาล่ะค่ะ นักเรียนทุกคน~! บ่ายนี้เราจะมี... แบบทดสอบอีกชุดนะคะ~!”

ทั้งห้อง: “หาาาาาาาาาาาาา!!!”

สเตฟาน

//ฟุบหน้ากับโต๊ะ “บ่ายโมงตรง… แล้วทำไมยังมีแบบทดสอบอีกอ่ะ…”

มิน่า

//แอบหลับ Zzz

แตม

//กระซิบข้างหูเบา ๆ อย่างแนบชิด “ไม่เป็นไรนะ… ถ้านายทำไม่ได้…ฉันช่วยได้นะ…ทุกอย่างเลยก็ได้”

สเตฟาน

//สะดุ้งเล็กน้อย “อ่า…ขะ ขอบใจนะ แตม…”

ครูคานาเอะ

//กวาดตามองห้องเล็กน้อย มีใครรู้ไหมว่านักเรียนชื่อ นุ้ก หายไปไหน? ฉันยังไม่ได้รับใบลาเลยนะคะ”

แตม

“เขาฝากบอกว่าไม่สบายครับครู

ครูคานาเอะ

“อื้ม… เข้าใจแล้วจ้ะ ขอบใจนะ แตม”

สเตฟาน

//เหลือบมองแตม แล้วอดรู้สึกขนลุกเล็กน้อยไม่ได้ (คิดในใจ) เขามีแชทของนุ้กได้ไงอ่ะทั้งที่พึ่งเข้ามา ???

สเตฟานเห็นมิน่าหลับ

สเตฟาน

อ้าว เห้ย มิน่า ตื่น!!!

มิน่า

//เสียงสะลึมสะลือ มีไร~

สเตฟาน

เขาจะทำแบบทดสอบกันแล้วตื่น

มิน่า

ก็ได้

ตอนเย็น: 17:00 น.

สเตฟาน

//เดินออกจากห้องพร้อมหาวเสียงดัง “เห้อ… แบบทดสอบยากชิบหาย… สมองแทบไหม้…”

มิน่า

(เดินข้าง ๆ หยิบขนมจากกระเป๋าเคี้ยวตุ้ย ๆ) “จริง! โดยเฉพาะข้อเขียนนั่น ฉันเหมือนเขียนวิทยานิพนธ์เลยอ่ะ ฮือ…”

แตม

//เดินตามหลังช้า ๆ สายตาไม่ละจากสเตฟานเลย “…ฉันชอบเวลานายตั้งใจนะ สเตฟาน นายดู…น่ารักดีเวลาเครียดนิด ๆ แบบนั้น”

สเตฟาน

//รู้สึกแปลกๆแต่หัวเราะแห้งๆ “เอ่อ… ก็ขอบใจนะ แตม ฮะ ๆ…”

เขาพยายามไม่สบตาโดยตรง… แต่ไม่ว่าเขาจะมองไปทางไหน เขาก็ยังรู้สึกได้ถึง “สายตานั้น” ที่จับจ้องเขาอยู่ตลอด

ทันใดนั้น… เสียงฝีเท้าเงียบ ๆ ดังขึ้นด้านหลัง

ลุงโฮ

“เฮ้ยยย พวกหนู ๆ อีกละ ออกจากโรงเรียนได้แล้ววว เดี๋ยวจะปิดประตูรั้วโรงเรียนแล้ว

สเตฟาน

ครับผม!!!

ตอนกลางคืน: 21:47 น.

ณ บ้าน สเตฟาน

สเตฟาน

“โอ้ยยย… เหนื่อยชิบหาย แบบทดสอบอะไรก็ไม่รู้… ครูคานาเอะนี่ใจร้ายชะมัด”

เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูข้อความ หน้าจอ LINE แจ้งเตือนขึ้นมาทันที

unknown

“สเตฟาน… นายน่ารักจังเลยตอนทำข้อสอบ…”

สเตฟาน

“…หา?" WTF

สเตฟาน

//แชทไป มึงใครเนี่ย มึงเอาแชทกูมาจากไหน

unknown

“ฉันเห็น…ตอนที่นายกัดปลายปากกาอย่างหงุดหงิด…” “เห็นตอนที่นายขมวดคิ้วแรง ๆ จนมีรอยตรงหน้าผากด้วยล่ะ” “มันน่ารักมากเลย…จนฉันทนไม่ไหว…” “อยากจะ…จูบตรงนั้นจัง…”

สเตฟาน

“ใครวะ… แม่งเริ่มหลอนแล้ว…”

unknown

“แตมกับนุ้กมันไม่เหมาะกับนายหรอกนะ…” “และฉัน…จะไม่ยอมให้ใครได้ตัวนายไปทั้งนั้น”

สเตฟาน

//แชทไป ไอ้เหี้x อย่ามายุ่งกับชีวิตกู

สเตฟานได้ทำการบล็อก

สเตฟาน

หลับดีกว่า

สเตฟาน ทำการ หลับ ลงไป ในโซฟา ของ เขา

จบตอนนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ