"นักฆ่า...ที่มาเกิดในบ้านมาเฟีย
ตอนที่ 5“ศัตรูของพี่... อดีตของฉัน”
[ช่วงเย็น – หน้าคฤหาสน์เวอร์มิลเลียน]
(เสียงเครื่องยนต์รถสปอร์ตหยุดหน้าประตูรั้ว)
ยาม
ใครวะ... ไม่ได้นัดไว้หนิ
(กระจกรถเลื่อนลง ชายหนุ่มในสูทดำใส่แว่นกันแดด มองมาแบบกวน ๆ)
เจมส์
บอกคิมหน่อย... ศัตรูของเขามาเยี่ยม
[ห้องโถง – คฤหาสน์เวอร์มิลเลียน]
พี่เคน
ใครวะ? มายืนเท่หน้าบ้าน
พี่คิณ
(มองผ่านกล้องวงจรปิด):
เจมส์… เหี้ยละ มาทำไมอีกวะ
พี่คิม
(ยืนกอดอก น้ำเสียงเย็นเฉียบ):
ปล่อยให้เข้ามา
เฟียร์
(ยืนอยู่ข้างหลังไนท์):
...เจมส์เหรอ?
ไนท์
(กระซิบ):
ใช่... คนที่เคยเป็นศัตรูกับพี่คิม ตอนนั้นยิงกันเกือบตายทั้งคู่
[ห้องรับแขก – ทุกคนรวมตัวอยู่]
เจมส์
(นั่งไขว่ห้าง มองเฟียร์แว๊บหนึ่ง):
บ้านนี้คนเยอะขึ้นนะ... โดยเฉพาะน้องสาวน่ารักคนนั้น
พี่คิม
(เสียงเย็น):
อย่ามาแตะต้องเฟียร์
เจมส์
ก็ไม่ได้แตะ... แค่ชม
เฟียร์
(จ้องเจมส์ตาไม่กะพริบ):
...เราเคยเจอกันรึเปล่า?
เจมส์
(ยิ้มกว้าง):
อาจจะเคย... ในชาติที่แล้ว
[เฟียร์รู้สึกสั่นเล็กน้อย เหมือนโดนปลุกอะไรบางอย่างในตัวขึ้นมา]
เฟียร์
(ในใจ):
เขา... คือคนที่ฉันเคยเจอในอดีตงั้นเหรอ?
[คืนนั้น – บนดาดฟ้าคฤหาสน์]
เฟียร์
(ถือปืน มองพระจันทร์):
ความทรงจำพวกนั้น... เริ่มกลับมาอีกแล้ว
ไนท์
(เดินมาหยุดข้าง ๆ):
เจมส์แปลก ๆ ว่ะ วันนี้เขามองเฟียร์เหมือนรู้จักดีเลย
เฟียร์
ถ้าเขาจำฉันได้จริง... งั้นเรื่องที่ฉันเคยเป็นนักฆ่า กำลังจะไม่เป็นความลับอีกต่อไป
ไนท์
(หันมาจ้องหน้า):
ไม่ว่าจะเป็นใคร เธอคือเฟียร์ของบ้านนี้นะ... อย่าลืม
เฟียร์
(พยักหน้าเบา ๆ):
แต่เฟียร์ของบ้านนี้... อาจไม่ใช่คนที่ทุกคนคิดไว้ก็ได้
Comments