"นักฆ่า...ที่มาเกิดในบ้านมาเฟีย
ตอนที่ 4“พี่ชายไม่รู้... แต่น้องสาวไม่ธรรมดา”
[ตอนเช้า – ห้องอาหารคฤหาสน์เวอร์มิลเลียน]
พี่คิณ
(งัวเงียลงมากินข้าว):
เช้าแล้วเหรอวะ... ใครทำไข่ดาวไม่สุกเนี่ย!?
เฟียร์
(นั่งกินเงียบ ๆ):
ของพี่ไง หนูชอบแบบกรอบ
ม๊าเฟอร์
(หัวเราะ):
ของแกอยู่ในกระทะ ไปพลิกเองสิลูก
[เคนเดินเข้ามา ขยี้หัวเฟียร์เบา ๆ]
พี่เคน
เมื่อคืนฝันดีมั้ยเฟียร์?
เฟียร์
(นิ่ง):
อือ... ฝันแปลก ๆ นิดหน่อย
พี่เคน
อ่ะ เดี๋ยวตอนเย็นพี่พาไปสนามอีก จะได้ยิงแม่นขึ้นอีกระดับ
พี่คิม
(เดินเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามเฟียร์ สายตามองนิ่ง ๆ):
เมื่อวาน… พี่ยังจำแววตาเธอตอนยิงได้ดี
เฟียร์
(หยุดกินเล็กน้อย):
...มันก็แค่ยิงปืนเองพี่
พี่คิม
(เสียงเข้ม):
แต่แววตาแบบนั้น... ไม่ใช่ของเด็กผู้หญิงธรรมดา
[ทั้งโต๊ะเงียบ ไนท์มองเฟียร์อย่างชั่งใจ]
พี่คิณ
(พยายามเปลี่ยนเรื่อง):
เออ ๆ อย่าซีเรียส พวกเราบ้านนี้ใคร ๆ ก็มีแววตาแปลก ๆ กันหมดแหละ!
นนท์
(เดินเข้ามาพร้อมกาแฟ):
พูดถึงแปลก ๆ… เมื่อคืนผมฝันว่าเฟียร์ถือมีดวิ่งไล่คน
ไนท์
(หัวเราะแห้ง ๆ):
อย่าแซวน้องดิวะพี่...
เฟียร์
(ยิ้มมุมปากเล็ก ๆ):
บางที... มันอาจไม่ใช่แค่ฝันก็ได้นะ
พี่คิม
(จ้องตาเฟียร์):
ถ้ามีอะไรที่เธอปิดบัง... วันหนึ่งพี่จะรู้เองเฟียร์
เฟียร์
(ในใจ):
ไม่ต้องรอวันนั้นหรอกพี่… หนูเองก็เริ่มไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าความลับมันคือของใครแน่
Comments