|~The Witch'S Home For All~|
ep. 4ครั้งแรกในหมู่บ้านของเด็กหมาป่า
รุ่งเช้าในบ้านไม้หลังน้อยที่ตั้งอยู่ริมชายป่า
แสงแดดอ่อนยามเช้าสาดส่องลอดผ่าน
หน้าต่าง มาตกกระทบบนใบหน้าของเด็กชายผมสีดำหม่นหูหมาป่าคู่นั้นกระดิกเบาๆ ราวกับตอบรับกับเสียงนกร้องไกลๆ
กลิ่นขนมปังอบใหม่ลอยหอมฟุ้งไปทั่วห้อง ทำให้คนที่กำลังขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเริ่มรู้สึกตัว
เอวาน่า:แม่มด
"ลีออนจ๋า ตื่นได้แล้วลูก วันนี้แม่จะพาไปที่หมู่บ้านนะ
เด็กชายเปิดเปลือกตาช้าๆ ดวงตาสีทองซีดที่เคยแข็งกร้าวตอนพบกันเมื่อวาน… ตอนนี้อ่อนลงเล็กน้อย เขาขยี้ตา ก่อนจะพูดเบาๆ
ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
ไปหมู่บ้านเหรอครับ?
เอวาน่า:แม่มด
อืม แม่อยากให้ลูกได้รู้จักผู้คนบ้างน่ะ
เอวาน่า:แม่มด
ทุกคนไม่ได้อันตรายเหมือนในอดีตของลูกนะ
ลีออนนั่งขึ้นช้าๆ เขายังไม่พูดอะไร แค่กอดหางตัวเองไว้แน่นและหลบสายตา
ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
แล้วถ้าพวกเขาไม่ชอบผมล่ะครับ? เพราะผมเป็นเผ่าหมาป่า…
เอวาน่าเดินเข้ามานั่งข้างๆ ลูบผมยุ่งๆ ของลีออนอย่างแผ่วเบา
เอวาน่า:แม่มด
แม่อยู่ตรงนี้นะ
เอวาน่า:แม่มด
ไม่ว่าคนอื่นจะคิดยังไง ลีออนก็คือลูกของแม่
เธอยิ้ม และยื่นขนมปังแผ่นเล็กที่เพิ่งอบให้
เอวาน่า:แม่มด
กินขนมปังเสร็จแล้วเราไปกันเลยนะ
ไม่นานหลังจากนั้น... บนถนนดินแดงที่มุ่งเข้าสู่หมู่บ้าน
ผู้คนเริ่มมองเห็นเงาของแม่มดผู้เป็นที่รู้จักดีในหมู่บ้าน เดินจูงมือเด็กชายคนหนึ่งที่หูเป็นหูหมาป่า และมีหางโผล่จากเสื้อคลุมยาวๆ
ต.ป.ก
นั่นเด็กที่มาจากป่าเมื่อวานใช่มั้ย?
ต.ป.ก
หูนั่น... ใช่เผ่าหมาป่าแน่ๆ
มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
//เดินออกมาหน้ากิลด์ ยิ้มให้เอวาน่า
มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
คุณเอวาน่า! เด็กคนนี้คือ...?
เอวาน่า:แม่มด
เขาชื่อลีออน เป็นลูกชายของฉันเอง ตั้งแต่วันนี้จะอยู่กับฉันที่นี่
มีน่าชะงักนิดหน่อย แต่ก็พยักหน้าและยิ้มให้ลีออน
มีน่า:ผู้จัดการเคาน์เตอร์ในกิลด์
สวัสดีนะลีออน ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านแห่งนี้
ลีออนขยับหลังหลบเล็กน้อย ไม่กล้ามองตาใคร
เด็กคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ก็จ้องเขาอย่างสงสัย บางคนกระซิบกับเพื่อน บางคนแอบยิ้ม บางคนทำหน้ากลัว
ต.ป.ก
เขาดูน่ากลัวนิดหน่อย...
ต.ป.ก
แต่ก็น่ารักดีนะ หางเขาฟูมากเลย
ลีออนเหลือบตามองเด็กๆ เหล่านั้นแล้วรีบซุกหลังเอวาน่าอีกครั้ง
หลังจากแวะซื้อของจากตลาด เอวาน่าก็พาลีออนกลับมาบ้าน
พวกเขานั่งปิกนิกใต้ต้นไม้ข้างบ้าน บนโต๊ะไม้กลางแจ้งที่เอวาน่าเพิ่งจัดไว้
เอวาน่า:แม่มด
วันนี้ลูกเก่งมากเลยนะ ถึงจะยังไม่กล้าคุยกับใคร
เอวาน่า:แม่มด
แต่แค่เดินเข้าไปในหมู่บ้านก็สุดยอดแล้ว
ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
//ไม่ตอบ แต่ยิ้มบางๆ แล้วค่อยๆ พยักหน้า
ลีออน:หมาป่า+ลูกบุญธรรม
แม่ครับ... ถ้าอยู่ที่นี่ไปนานๆ ผมจะมีเพื่อนไหมครับ?
เอวาน่ากุมมือลูกเบาๆ แล้วพูดด้วยเสียงมั่นใจ
เอวาน่า:แม่มด
มีแน่นอนจ้ะ เพราะลูกเป็นเด็กดี และที่นี่คือบ้านของเรา
Comments