คุณหมอใจร้ายกับนายติงต๊อง
การตัดสินใจ
สถานที่: ห้องนั่งเล่นในคอนโดของติณณ์
ติณณ์นั่งอยู่บนโซฟา พลิกโทรศัพท์ไปมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ขณะที่หมอวินยืนอยู่ข้างๆ กำลังจับตาดูการตัดสินใจของติณณ์
หมอวิน (พระเอก)
(พูดเสียงเรียบ)
"คุณต้องการอะไรจากผม"
ติณณ์ (นายเอก)
(หันไปมองหมอวิน ส่ายหัวเล็กน้อย)
ไม่รู้สิครับ ผมแค่ไม่แน่ใจว่าจะไปทางไหนดี
หมอวิน (พระเอก)
(ยืนตรง ไม่ยอมหลบสายตา)
"แล้วคุณรู้สึกยังไงกับการตัดสินใจที่ต้องทำ? ไม่อยากให้ใครมาเลือกแทนคุณหรอกนะ"
ติณณ์ (นายเอก)
(ยิ้มแหยๆ และวางโทรศัพท์ลงข้างๆ)
"ไม่อยากให้ใครตัดสินแทน ผมแค่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
หมอวิน (พระเอก)
(นั่งลงข้างๆ ติณณ์และมองเขาตรงๆ)
"คุณต้องเลือกเอง ไม่ใช่ให้ใครมาบังคับเลือกให้"
ติณณ์ (นายเอก)
(หันไปมองหมอวินนิ่งๆ)
"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ ในหัวมันยุ่งเหยิงไปหมด"
หมอวิน (พระเอก)
(ยิ้มเบาๆ)
"ใช่ แต่การตัดสินใจบางครั้งก็ต้องเริ่มจากการทำอะไรสักอย่าง"
ติณณ์ (นายเอก)
(ถอนหายใจและเอนหลังพิงโซฟา)
"ใช่... บางทีผมก็กลัวว่าถ้าผมตัดสินใจผิด จะทำให้ทุกอย่างแย่ไปกว่าเดิม"
หมอวิน (พระเอก)
(มองไปที่ติณณ์อย่างพิจารณา)
"ทุกการตัดสินใจมีความเสี่ยงหากไม่กล้าเสี่ยง ก็ไม่มีทางรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น"
ติณณ์ (นายเอก)
(เงียบไปสักพัก ก่อนจะหันไปมองหมอวิน)
"แล้วถ้าเกิดผมตัดสินใจไปแล้วผิดล่ะครับ?"
หมอวิน (พระเอก)
(พูดเสียงเบาแต่หนักแน่น)
"มันไม่สำคัญหรอกว่าเลือกผิดหรือถูก แต่มันสำคัญที่ว่าคุณกล้ายอมรับผลที่ตามมาของการตัดสินใจนั้นต่างหาก"
ติณณ์ (นายเอก)
(นิ่งไปสักพัก ทบทวนคำพูดของหมอวิน ก่อนจะยิ้มบางๆ)
"คุณหมอพูดได้ดีนะครับ งั้นผมคงต้องตัดสินใจเองแล้ว"
หมอวิน (พระเอก)
(ยิ้มเล็กน้อย)
"นั่นแหละที่ผมต้องการจะบอกคุณ"
ติณณ์ (นายเอก)
(มองออกไปข้างนอกหน้าต่าง รู้สึกเหมือนน้ำหนักในใจเบาลงบ้าง)
"ดีแล้วครับ ผมตัดสินใจได้แล้ว ขอบคุณนะครับ"
หมอวิน (พระเอก)
(มองติณณ์ด้วยสายตาที่ดูออกว่าเข้าใจ)
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก คุณทำมันด้วยตัวเอง"
ในขณะที่ทั้งสองคนเงียบไปสักพัก บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความเงียบสงบ ความตึงเครียดที่เคยมีดูเหมือนจะจางหายไป
Comments