ดอกไม้ในกรงปีศาจ หอพัก

แอดพึ่งเคยแต่งครั้งแรกนะคะ อาจจะแปลกหน่อยให้อภัยกันด้วยนะคะ!🙏🏻🩷

START

ก๊อกๆๆ..[เสียงเคาะประตู]

เคล

เปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ

เคล

ฉันอุตส่าห์รีบถ่ายงานรีบไปซื้อยามาให้นายเลยนะ!

เอี๊ยด..[เสียงเตียงไม้ดังขึ้น]

ตึก..ตึก..

แอ๊ด...[เสียงเปิดประตู]

เคล

โนอาห์!

เคล

ทำไมนายถึงไม่ใส่กางเกง!!

เคล

//ดันโนอาห์เข้าไปในห้อง

แอ๊ด..[เสียงปิดประตู]

เคลได้มองชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนตัวเองด้วยความเป็นห่วง

โนอาห์

นายถ่ายงานเสร็จแล้วหรอเคล...

เคล

ใช่

เคล

ฉันรีบถ่ายรีบซื้อยามาให้นายเลยนะ

เคล

ฉันเป็นห่วงนายมากเลยนะรู้ตัวบ้างมั้ย

เคล

นายหนะ ยิ่งอ่อนปวกเปียกอยู่นายป่วยเป็นโรคร้ายตั้งแต่เด็กนะอย่าลืมสิ

โนอาห์

นั่นสินะ..

โนอาห์

ฉันขอโทษด้วยนะที่ทำให้นายเป็นห่วง...

โนอาห์พูดไปพลางลูบแขนตัวเองไปเพราะรู้สึกผิด

เคล

//มองโนอาห์

เคล

ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ

เคล

มาๆ ฉันซื้อข้าวต้มมาให้ด้วย

เคล

ร่างกายนายมันทรุดลงเรื่อยๆ และฉันก็รู้ว่านายทำอาหารเองไม่ไหว

โนอาห์

ขอบคุณนะ..

โนอาห์ยิ้มให้เคลผู้เป็นเพื่อนด้วยความดีใจ

เคล

ก่อนอื่นเลย

เคล

ใส่กางเกงซะ

โนอาห์

แต่ฉันร้อนนี่

เคล

แต่นายก็ควรจะใส่ นายจะใส่ขาสั้นก็ได้

โนอาห์

ค่อยใส่แล้วกัน...

โนอาห์นั่งกินข้าวต้มด้วยความหิว

เคล

นายได้ไปหาหมอบ้างรึเปล่า?

โนอาห์

//ส่ายหัว

เคล

ไปหาบ้างสิ จะได้หายไวๆ

เคล

ถ้าไม่ไปหานะ ฉันจะไม่พานายไปเที่ยวด้วยแน่

โนอาห์

ต่อให้ฉันไปฉันก็เป็นภาระนายเพราะอาการป่วยของฉันอยู่ดี..

เคล

แค่อาการป่วยเอง ไม่ทำให้ทริปเที่ยวของพวกเราพังหรอกนะ

เคล

ฉันสัญญาว่าถ้าหากนายหายป่วยเมื่อไร ฉันจะพานายไปเที่ยวทุกที่ที่นายอยากไปเลย

โนอาห์

จริงหรอ!

โนอาห์มองเคลด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับยิ้มไปด้วย

เคลมองสายตาของโนอาห์ด้วยความเอ็นดูพร้อมกับยื่นมือไปลูบหัวโนอาห์

เคล

ถ้านายหายป่วยจริงๆนะโนอาห์

เคล

เพราะนายป่วยแบบนี้มาตั้งแต่นายอายุ5ขวบเองนะ

โนอาห์

เอ๊ะ..

โนอาห์

น..นั่นสินะ...

โนอาห์หันกลับมามองชามที่มีข้าวต้มอยู่พลางคิดถึงวันที่ตัวเองป่วยครั้งแรก

ซู...[เสียงเคลถอนหายใจ]

เคล

อย่าไปนึกถึงเลยนะโนอาห์

เคล

อดีตกับตอนนี้มันต่างกันมากเลยนะ

เคล

ในช่วงนั้นที่นายป่วยครั้งแรก นายอาการหนักกว่าตอนนี้เสียอีก

โนอาห์

//มองเคล

โนอาห์

ทำไมฉันไม่เห็นจำได้เลยละ

เคล

ก็เพราะโรคนี้มันทำให้นายลืมความทรงจำบางส่วนไปด้วยไงเล่าเจ้าบื้อเอ๊ย

ปึก! [เสียงดีดหน้าผาก]

โนอาห์

โอ๊ย!..//จับหน้าผากตัวเอง

เคล

ดีนะที่ยังจำชื่อคนรอบข้างได้หนะ

เคล

ถ้าจำไม่ได้นะ ฉันจะไปผูกคอต-ย

โนอาห์

อย่าพูดแบบนั้นสิเคล

เคล

ฉันรู้น่า

เคล

กินอิ่มรึยัง?

โนอาห์

อื้ม!

โนอาห์

อิ่มแล้วละ

เคล

กินยา

โนอาห์

เอ๊ะ

เคลได้ให้โนอาห์กินยาและอาบน้ำ

เคล

อยู่ห้องคนเดียวก็ยังทำความสะอาดได้นะ หรือพ่อแม่จ้างคนทำความสะอาดให้นะ

เคล

แต่ก็ดีแล้วจะได้ไม่แพ้ฝุ่นเพิ่มด้วย

โนอาห์

นายพูดอะไรคนเดียวหรอเคล

เคลหันมามองโนอาห์

เคล

โนอาห์!!!!

เคลได้เห็นเรือนร่างของโนอาห์ที่ได้เปลือยกายและเดินออกมาจากห้องน้ำ

เคลจึงรีบนำผ้าเช็ดตัวไปปิดบังท่อนล่างของโนอาห์ด้วยความตกใจ

เคล

ทีหลังเรียกฉันสิ

เคล

แล้วทำไมนายไม่เอาผ้าขนหนูเข้าไปด้วยละ

โนอาห์

ฉัน..ฉันลืมหนะ

โนอาห์

ฉันขอโทษ....

เคล

นายนี่นะ //ช่วยโนอาห์เช็ดตัว

โนอาห์

//มองเคล

โนอาห์

นายรังเกียจมั้ยที่มีเพื่อนเป็นคนป่วยแบบฉันหนะ

เคลได้หยุดเช็ดตัวโนอาห์พร้อมกับเงยหน้ามอง

เคล

ฉันจะรังเกียจทำไม

เคล

เพื่อนป่วยก็ต้องดูแล

เคล

อีกอย่าง

เคล

ฉันก็เต็มใจดูแลนายด้วย

เคล

วันนั้นที่นายป่วยฉันก็ไปหานายนะ

โนอาห์

จ..จริงหรอ

เคล

จริงสิ

เคล

วันนั้นหนะ หมอบอกว่าร่างกายนายอ่อนแอเกินกว่าจะผ่าตัดเพื่อดูสาเหตุของอาการป่วยของนาย

เคล

หมอจึงให้ยานายกินเพื่อไม่ให้นายอ่อนแอเกินไปจนสามารถผ่าตัดได้

เคล

แต่ฉันจะไม่บอกเยอะแล้วกัน

เคล

เดี๋ยวนายแพนิค

โนอาห์

แพนิคหรอ

เคล

นายเคยแพนิคแล้วก็อาละวาดบ่อยครั้ง

เคล

แต่ทุกครั้งที่เป็นพอให้ยาระงับนายก็หมดสติ

เคล

พอตื่นขึ้นมาถามอะไรนาย นายก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

โนอาห์

...

โนอาห์

แบบนั้นเองหรอ

เคล

ใช่

เมื่อเคลพูดเสร็จจึงเดินไปเอาชุดนอนมาให้โนอาห์

เคล

ตอนนี้มัน4ทุ่มแล้ว

เคล

หมอไม่ให้นายนอนหลัง2ทุ่มนี่

โนอาห์

ฉันรอนายนี่...

เคลเงียบพลางมองโนอาห์ใส่เสื้อผ้าไปด้วย

เคล

(นายพูดแบบนี้เหมือน5ปีที่แล้วเลยนะ...)

เคล

(รวมถึงเมื่อตอนยังเด็กด้วย.. นายติดฉันมากเกินไปแล้วนะโนอาห์)

เคล

แต่งตัวเสร็จแล้วใช่มั้ย?

โนอาห์

อื้ม..//พยักหน้าเบาๆ

เคล

ไปนอนเถอะนะ เดี๋ยวจะอาการหนัก

โนอาห์

แล้วเคลละ

เคล

ฉันก็อยู่กับนายนี่ไง ไปนอนได้แล้วเจ้าบื้อ

โนอาห์

อื้ม

โนอาห์ได้ล้มตัวนอนลงบนเตียง

ผ่านไปไม่กี่นาทีโนอาห์ก็ได้นอนหลับเพราะฤทธิ์ของยาที่กินไป

เคล

//มองโนอาห์

เคล

ฉันขอโทษที่ต้องโกหกนายนะโนอาห์

เคล

แต่ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ นายคงไม่ปล่อยฉันไปทำงานแน่ๆ

เคล

เพราะอาการป่วยของนายแท้ๆเลย

เคล

กลับมาเป็นโนอาห์คนเดิมได้แล้วนะ....

เคลพูดไปพลางจับมือโนอาห์ไปด้วย

เคล

หายไวๆนะเจ้ากระต่ายตัวน้อยของฉัน

เคลได้จับมือของโนอาห์มาแนบแก้มตัวเองพร้อมกับจูบลงบนหลังมือของโนอาห์

Stay tuned for the next episode.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ