NovelToon NovelToon

ดอกไม้ในกรงปีศาจ

หอพัก

แอดพึ่งเคยแต่งครั้งแรกนะคะ อาจจะแปลกหน่อยให้อภัยกันด้วยนะคะ!🙏🏻🩷
START
ก๊อกๆๆ..[เสียงเคาะประตู]
เคล
เคล
เปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ
เคล
เคล
ฉันอุตส่าห์รีบถ่ายงานรีบไปซื้อยามาให้นายเลยนะ!
เอี๊ยด..[เสียงเตียงไม้ดังขึ้น]
ตึก..ตึก..
แอ๊ด...[เสียงเปิดประตู]
เคล
เคล
โนอาห์!
เคล
เคล
ทำไมนายถึงไม่ใส่กางเกง!!
เคล
เคล
//ดันโนอาห์เข้าไปในห้อง
แอ๊ด..[เสียงปิดประตู]
เคลได้มองชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนตัวเองด้วยความเป็นห่วง
โนอาห์
โนอาห์
นายถ่ายงานเสร็จแล้วหรอเคล...
เคล
เคล
ใช่
เคล
เคล
ฉันรีบถ่ายรีบซื้อยามาให้นายเลยนะ
เคล
เคล
ฉันเป็นห่วงนายมากเลยนะรู้ตัวบ้างมั้ย
เคล
เคล
นายหนะ ยิ่งอ่อนปวกเปียกอยู่นายป่วยเป็นโรคร้ายตั้งแต่เด็กนะอย่าลืมสิ
โนอาห์
โนอาห์
นั่นสินะ..
โนอาห์
โนอาห์
ฉันขอโทษด้วยนะที่ทำให้นายเป็นห่วง...
โนอาห์พูดไปพลางลูบแขนตัวเองไปเพราะรู้สึกผิด
เคล
เคล
//มองโนอาห์
เคล
เคล
ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ
เคล
เคล
มาๆ ฉันซื้อข้าวต้มมาให้ด้วย
เคล
เคล
ร่างกายนายมันทรุดลงเรื่อยๆ และฉันก็รู้ว่านายทำอาหารเองไม่ไหว
โนอาห์
โนอาห์
ขอบคุณนะ..
โนอาห์ยิ้มให้เคลผู้เป็นเพื่อนด้วยความดีใจ
เคล
เคล
ก่อนอื่นเลย
เคล
เคล
ใส่กางเกงซะ
โนอาห์
โนอาห์
แต่ฉันร้อนนี่
เคล
เคล
แต่นายก็ควรจะใส่ นายจะใส่ขาสั้นก็ได้
โนอาห์
โนอาห์
ค่อยใส่แล้วกัน...
โนอาห์นั่งกินข้าวต้มด้วยความหิว
เคล
เคล
นายได้ไปหาหมอบ้างรึเปล่า?
โนอาห์
โนอาห์
//ส่ายหัว
เคล
เคล
ไปหาบ้างสิ จะได้หายไวๆ
เคล
เคล
ถ้าไม่ไปหานะ ฉันจะไม่พานายไปเที่ยวด้วยแน่
โนอาห์
โนอาห์
ต่อให้ฉันไปฉันก็เป็นภาระนายเพราะอาการป่วยของฉันอยู่ดี..
เคล
เคล
แค่อาการป่วยเอง ไม่ทำให้ทริปเที่ยวของพวกเราพังหรอกนะ
เคล
เคล
ฉันสัญญาว่าถ้าหากนายหายป่วยเมื่อไร ฉันจะพานายไปเที่ยวทุกที่ที่นายอยากไปเลย
โนอาห์
โนอาห์
จริงหรอ!
โนอาห์มองเคลด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับยิ้มไปด้วย
เคลมองสายตาของโนอาห์ด้วยความเอ็นดูพร้อมกับยื่นมือไปลูบหัวโนอาห์
เคล
เคล
ถ้านายหายป่วยจริงๆนะโนอาห์
เคล
เคล
เพราะนายป่วยแบบนี้มาตั้งแต่นายอายุ5ขวบเองนะ
โนอาห์
โนอาห์
เอ๊ะ..
โนอาห์
โนอาห์
น..นั่นสินะ...
โนอาห์หันกลับมามองชามที่มีข้าวต้มอยู่พลางคิดถึงวันที่ตัวเองป่วยครั้งแรก
ซู...[เสียงเคลถอนหายใจ]
เคล
เคล
อย่าไปนึกถึงเลยนะโนอาห์
เคล
เคล
อดีตกับตอนนี้มันต่างกันมากเลยนะ
เคล
เคล
ในช่วงนั้นที่นายป่วยครั้งแรก นายอาการหนักกว่าตอนนี้เสียอีก
โนอาห์
โนอาห์
//มองเคล
โนอาห์
โนอาห์
ทำไมฉันไม่เห็นจำได้เลยละ
เคล
เคล
ก็เพราะโรคนี้มันทำให้นายลืมความทรงจำบางส่วนไปด้วยไงเล่าเจ้าบื้อเอ๊ย
ปึก! [เสียงดีดหน้าผาก]
โนอาห์
โนอาห์
โอ๊ย!..//จับหน้าผากตัวเอง
เคล
เคล
ดีนะที่ยังจำชื่อคนรอบข้างได้หนะ
เคล
เคล
ถ้าจำไม่ได้นะ ฉันจะไปผูกคอต-ย
โนอาห์
โนอาห์
อย่าพูดแบบนั้นสิเคล
เคล
เคล
ฉันรู้น่า
เคล
เคล
กินอิ่มรึยัง?
โนอาห์
โนอาห์
อื้ม!
โนอาห์
โนอาห์
อิ่มแล้วละ
เคล
เคล
กินยา
โนอาห์
โนอาห์
เอ๊ะ
เคลได้ให้โนอาห์กินยาและอาบน้ำ
เคล
เคล
อยู่ห้องคนเดียวก็ยังทำความสะอาดได้นะ หรือพ่อแม่จ้างคนทำความสะอาดให้นะ
เคล
เคล
แต่ก็ดีแล้วจะได้ไม่แพ้ฝุ่นเพิ่มด้วย
โนอาห์
โนอาห์
นายพูดอะไรคนเดียวหรอเคล
เคลหันมามองโนอาห์
เคล
เคล
โนอาห์!!!!
เคลได้เห็นเรือนร่างของโนอาห์ที่ได้เปลือยกายและเดินออกมาจากห้องน้ำ
เคลจึงรีบนำผ้าเช็ดตัวไปปิดบังท่อนล่างของโนอาห์ด้วยความตกใจ
เคล
เคล
ทีหลังเรียกฉันสิ
เคล
เคล
แล้วทำไมนายไม่เอาผ้าขนหนูเข้าไปด้วยละ
โนอาห์
โนอาห์
ฉัน..ฉันลืมหนะ
โนอาห์
โนอาห์
ฉันขอโทษ....
เคล
เคล
นายนี่นะ //ช่วยโนอาห์เช็ดตัว
โนอาห์
โนอาห์
//มองเคล
โนอาห์
โนอาห์
นายรังเกียจมั้ยที่มีเพื่อนเป็นคนป่วยแบบฉันหนะ
เคลได้หยุดเช็ดตัวโนอาห์พร้อมกับเงยหน้ามอง
เคล
เคล
ฉันจะรังเกียจทำไม
เคล
เคล
เพื่อนป่วยก็ต้องดูแล
เคล
เคล
อีกอย่าง
เคล
เคล
ฉันก็เต็มใจดูแลนายด้วย
เคล
เคล
วันนั้นที่นายป่วยฉันก็ไปหานายนะ
โนอาห์
โนอาห์
จ..จริงหรอ
เคล
เคล
จริงสิ
เคล
เคล
วันนั้นหนะ หมอบอกว่าร่างกายนายอ่อนแอเกินกว่าจะผ่าตัดเพื่อดูสาเหตุของอาการป่วยของนาย
เคล
เคล
หมอจึงให้ยานายกินเพื่อไม่ให้นายอ่อนแอเกินไปจนสามารถผ่าตัดได้
เคล
เคล
แต่ฉันจะไม่บอกเยอะแล้วกัน
เคล
เคล
เดี๋ยวนายแพนิค
โนอาห์
โนอาห์
แพนิคหรอ
เคล
เคล
นายเคยแพนิคแล้วก็อาละวาดบ่อยครั้ง
เคล
เคล
แต่ทุกครั้งที่เป็นพอให้ยาระงับนายก็หมดสติ
เคล
เคล
พอตื่นขึ้นมาถามอะไรนาย นายก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
โนอาห์
โนอาห์
...
โนอาห์
โนอาห์
แบบนั้นเองหรอ
เคล
เคล
ใช่
เมื่อเคลพูดเสร็จจึงเดินไปเอาชุดนอนมาให้โนอาห์
เคล
เคล
ตอนนี้มัน4ทุ่มแล้ว
เคล
เคล
หมอไม่ให้นายนอนหลัง2ทุ่มนี่
โนอาห์
โนอาห์
ฉันรอนายนี่...
เคลเงียบพลางมองโนอาห์ใส่เสื้อผ้าไปด้วย
เคล
เคล
(นายพูดแบบนี้เหมือน5ปีที่แล้วเลยนะ...)
เคล
เคล
(รวมถึงเมื่อตอนยังเด็กด้วย.. นายติดฉันมากเกินไปแล้วนะโนอาห์)
เคล
เคล
แต่งตัวเสร็จแล้วใช่มั้ย?
โนอาห์
โนอาห์
อื้ม..//พยักหน้าเบาๆ
เคล
เคล
ไปนอนเถอะนะ เดี๋ยวจะอาการหนัก
โนอาห์
โนอาห์
แล้วเคลละ
เคล
เคล
ฉันก็อยู่กับนายนี่ไง ไปนอนได้แล้วเจ้าบื้อ
โนอาห์
โนอาห์
อื้ม
โนอาห์ได้ล้มตัวนอนลงบนเตียง
ผ่านไปไม่กี่นาทีโนอาห์ก็ได้นอนหลับเพราะฤทธิ์ของยาที่กินไป
เคล
เคล
//มองโนอาห์
เคล
เคล
ฉันขอโทษที่ต้องโกหกนายนะโนอาห์
เคล
เคล
แต่ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ นายคงไม่ปล่อยฉันไปทำงานแน่ๆ
เคล
เคล
เพราะอาการป่วยของนายแท้ๆเลย
เคล
เคล
กลับมาเป็นโนอาห์คนเดิมได้แล้วนะ....
เคลพูดไปพลางจับมือโนอาห์ไปด้วย
เคล
เคล
หายไวๆนะเจ้ากระต่ายตัวน้อยของฉัน
เคลได้จับมือของโนอาห์มาแนบแก้มตัวเองพร้อมกับจูบลงบนหลังมือของโนอาห์
Stay tuned for the next episode.

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!