ชีวิตสโลไลฟ์ของสาวตัวประกอบ
รักนิรันดร์ของราชามังกร
มังกร ว่ากันว่า เป็นสัตว์ที่เลือดเย็น ดุร้าย และอันตราย มันมักจะอาศัยอยู่ในถ้ำเพื่อปกปักรักษา สมบัติของมัน
นาย มังกร สุรเทพ พบ ผอ. ที่ห้องประชุมสภา
มิน
(เรียกอยู่ได้...เวรเอ้ย)
มิน
(วันนี้ผมยังไม่ได้เจอคุณจีนเลยนะ )
อลัน
ไปหามาจากไหนรูปแบบนี้ตลกจัง..ฮ่าๆ
ลิน
ขำเบาๆสิอลัน..นี่ห้องสมุดนะคะ
อลัน
...คนอะไรมารยาทแย่ชะมัด
อลัน
...เออยอมรับว่าเสียงดังก่อน
อลัน
นายนี่มัน..น่าหมั่นไส้โคตรๆเลยว่ะ
มิน
เห็นว่าเกลียดผู้ชายหนักหนาไม่ใช่หรอ
มิน
แล้วเธอล่ะรู้เรื่องของฉันได้ไง//ยื่นหน้าไปใกล้อลันด้วยสีหน้ากดดัน
ลิน
...ฉัน..ควรออกไปก่อน..
อลัน
ก็รู้แล้วทำไมอะไม่พอใจหรอ?
มิน
ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเรื่องส่วนตัว
อลัน
เสียดายจังฉันดันรู้ลึกซะด้วย (อ่านครบทุกซีซั่นจะไม่รู้ได้ไงไอ้ตัวร้าย)
อลัน
ฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะ...บอกความลับคนอื่นไปทั่ว
อลัน
นายรู้ตัวใช่ไหมว่าโดนหลอกใช้
อลัน
หลอกใช้ให้ทำการบ้าน ให้ติวสอบให้ ให้ช่วยเรื่องไร้สาระอื่นๆด้วย...จีน..ขอนายแบบนั้นใช่ไหม
มิน
ไม่...จีนแค่ขอให้ช่วย..ไม่ได้หลอกใช้ฉัน
อลัน
โดนคนอื่นหลอกไม่พอรึไง?
มิน
....จีนไม่ทำแบบนั้นกับฉันหรอกเลิกใส่ร้ายคนอื่นสักที!
อลัน
ชู่ว....นี่ห้องสมุดนะ
ประกาศอีกครั้ง
นาย มังกร สุรเทพ พบ ผอ. ที่ห้องประชุมสภา
มิน
...ไว้ค่อยคุยกัน...//เดินออกจากห้องสมุดไป
อลัน
ยังมีรอบหน้าอีกหรอ...ไอ้เด็กเวรนี่
ลิน
ฮึก...ฮื้อ..//ร้องไห้และตัวเปียก..มีรอยช้ำบางๆที่หน้า
ลิน
อลัน...//เดินมากอดอลัน
อลัน
ใส่ซะเเล้วไปห้องเปลี่ยนชุดไปใส่ชุดพละก่อนนะ
ลิน
อลัน...อย่าทำอะไรบ้าๆนะ...//มองแผ่นหลังของอลันที่กำลังเดินจากไป
นิสา
เล็บเมื่อวานสีหลุดอะว่าจะไปทำใหม่
จีน
เฮ้อ~วันนี้สบายใจชะมัด
นิสา
ได้ราดน้ำอินั้นสมใจละสิท่า~
จีน
สมน้ำหน้า...อยากยุ่งกับผาของกูดีนัก
อลัน
//เดินถือถังน้ำเข้ามาแล้วสาดใส่จีน
อลัน
ก็ไม่รู้เหมือนกัน...หมั่นไส้
นิสา
เออๆ//เดินเข้าไปใกล้อลันและถอยกลับมา
นิสา
มันเหมือนผู้หญิงปกติหรอดูด้วยค่ะแม่
จีน
....อืม..(สูง ตัวหนา ดูท่าจะแรงเยอะ...)...ก็จริง
อลัน
ทำอะไรเอาไว้ก็รับกรรมเถอะ
อลัน
อย่าทำแบบนั้นกับลินอีก
จีน
...ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอขอด้วย
จีน
มายุ่งเรื่องที่ไม่ใช่ของตัวเองไม่เสียเวลารึไง?
อลัน
แล้วทะเลาะกันเพราะผู้ชายมันใช้ได้หรอ?
อลัน
พึ่งจะเรียน ม.ปลายแต่คิดถึงเรื่องผู้ชายกันไม่หยุดแบบนี้
จีน
//กรอกตาและเดินชนไหล่อลันออกไป
จีน
...ก็..อลันทำฉันอะ..//เดินเข้าไปจับแขนมิน
จีน
มิน...นายทำอะไรสักอย่างสิ..มันแกล้งฉันไม่หยุดเลย~
จีน
โอ้ย..อย่าจับ...มัน..เอ่อ..
จีน
เฮ้อ..อื้ม...ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ
อลัน
โอ้ย~จีนก็ผิดแท้ๆทำไมมีแต่ฉันที่มาทำเวรฟะ
อลัน
ทำไมต้องหาเรื่องตลอดเลยห๊ะ..
มิน
เธอนั้นแหละหาเรื่องจีนตลอด
อลัน
แล้วนายเป็นอีนั่นรึไงถึงได้ตามมารังควานอยู่ได้
มิน
//นั่งลงที่เก้าอี้ตัวนึง
มิน
ทำไมเธอถึงพูดอะไรที่อยู่ในใจออกมาง่ายดายนักนะ
อลัน
แค่พูดอะไรที่ไม่ทำให้ใครตายก็พอแล้ว
อลัน
เอ๊ะ...มีปัญหาเรื่องสารภาพรักหรอ
อลัน
ต่อให้นายจะทำดีขนาดไหน...บอกรักกี่ครั้ง...จีนก็ไม่รักนายหรอก
อลัน
อย่าทำตัวเป็นกมาหวงก้างไปเลย
มิน
...ก็รู้แหละ..ว่าจีนรักผา
มิน
...แต่ฉัน...ทำไมฉันตัองมาพูดเรื่องแบบนี้กับเธอนะ
อลัน
ก็มีแค่ฉันคนเดียวที่คุยได้
มิน
แต่วันนี้เธอก็ไม่เบานะ
อลัน
คนแบบนั้นต้องเจอบ้างนายก็ด้วยบอกไว้เลย
อลัน
รู้ไหมว่าจีนตบลินแล้วราดน้ำใส่จนเปียกไปหมด
อลัน
แต่ฉันไม่ได้ตบจีนเลยสักครั้งนะ
มิน
ดูจากขนาดตัวเธอ...ตบใครก็คงจะตาย
อลัน
นี่นายจะว่าฉันอ้วนงั้นสิ
มิน
มีเนื้อมีหนังต่างหากยัยโง่
มิน
เกือบจะเท่าฉันอยู่แล้วน่ะ
187<—
อลัน
แล้วคิดจะรักจีนไปถึงเมื่อไหร่
มิน
รู้สิ...แต่แบบนี้ก็ยังดีกว่าบอกไปแล้วโดนเขาเกลียด
มิน
รีบๆทำ...ฉันกลับบ้านช้าเพราะเธอ
อลัน
ก็ไปรายงานอาจารย์เองไม่ใช่รึไง
Comments