เพื่อนสนิท คิดเกินเพื่อน ไปเยี่ยม(เพื่อนสนิท) ที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน

ต่อจากตอนที่แล้ว

เมื่อมินามิถึงบ้าน

ฮันจิเมะ มินามิ

//นั่งลงที่ขอบเตียงและคิดในใจ//วันนี้สนุกมากเลย ความสัมพันธ์ก็ดูก้าวหน้า มั้งนะ

เมื่อโกโตะถึงบ้าน

ฮิโรเสะ โกโตะ

//นอนลงบนเตียงอละคิดในใจ//ความรู้สึกแปลกๆนี่มันอะไรกัน....ช่างมันดีกว่า//เดินไปอาบน้ำ//

เมื่ออิจิกะถึงบ้าน

มินาเสะ อิจิกะ

//นั่งลงที่บนเก้าอี้และหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านและคิดในใจ//2คนนั้นดูจะมีความสัมพันธ์ก้าวหน้านะเนี่ย~

วันต่อมาตอนเช้า7โมง

โกโตะเดินเข้ามาในห้องเรียนและเห็นอิจิกะกับโชเอนั่งอยู่ที่โต๊ะ แต่ไม่เห็นมินามิ

ฮิโรเสะ โกโตะ

อ่าว...วันนี้มินามิไม่มาหรอ?

มินาเสะ อิจิกะ

อืม...เห็นว่าไม่สบายเพราะเมื่อวานเล่นน้ำน่ะ

มินาตะ โชเอ

เมื่อวานไปเล่นน้ำกันไม่รอฉันเลยนะ!

ฮิโรเสะ โกโตะ

โทษทีๆ//หัวเราะเบาๆ//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//คิดในใจ//วันนี้ต้องไปเยี่ยมมินามิหน่อยแล้วล่ะ

ในระหว่างเรียน

ฮิโรเสะ โกโตะ

//มองไปที่ว่างใกล้ๆ ซึ่งปกติเป็นที่นั่งประจำของมินามิ//เป็นห่วงจัง...//พูดเบาๆ//

ตอนทานข้าวกล่องตอนพักเที่ยง

ฮิโรเสะ โกโตะ

//มองไปที่นั่งที่ว่างข้างๆ ที่ปกติจะเป็นที่ประจำของมินามิ อีกครั้ง//อยากเจอเธอเร็วๆจัง...มินามิ...ทำไมพอเธอไม่มา...ใจฉันถึงอยู่ไม่สุขแบบนี้นะ

เมื่อเลิกเรียนตอน4โมง30

โกโตะรีบนั่งรถเมล์ไปหามินามิที่บ้าน

เมื่อมาถึงหน้าบ้านมินามิก็เคาะประตูบ้านของมินามิ

ประตูเปิดออกเผยให้เห็นแม่ของมินามิ

ฮิโรเสะ โกโตะ

สวัสดีครับคุณป้า ผมมาเยี่ยมมินามิครับ//โกโตะรู้จักกับึรอบครัวของมินามิอยู่แล้ว//

แม่ของมินามิต้อนรับโกโตะอย่างดีและเชิญโกโตะให้เข้ามาในบ้าน

เมื่อเข้ามาในบ้านของมินามิ โกโตะก็ขึ้นไปบนห้องนอนมินามิและเคาะประตูห้องมินามิ

ฮิโรเสะ โกโตะ

มินามิ นี่ฉันเองนะ โกโตะ มาเยี่ยมเธอน่ะ ฉันซื้อคุกกี้มาฝากด้วยนะ

ฮันจิเมะ มินามิ

//เปิดประตูห้อง//โกโตะ เข้ามาสิ ระวังติดหวัดนะ

ฮิโรเสะ โกโตะ

//นั่งลงบนเบาะรองนั่งและยื่นถุงคุกกี้ให้มินามิ//กินสิ คุกกี้ร้านโปรดเธอไม่ใช่หรอ//เขิน//

ฮันจิเมะ มินามิ

//รับถุงคุกกี้มาและนั่งลงบนเบาะอีกอันที่อยู่ตรงข้ามโกโตะ//ขอบคุณนะ!//เขิน//

ฮิโรเสะ โกโตะ

ไม่เป็นไร หายไวๆล่ะ

ฮันจิเมะ มินามิ

//กัดคุกกี้ครึ่งนึงและยื่นให้โกโตะ//กินด้วยกันสิ...คนละครึ่ง เดี้ยวฉันป้อนให้นะ//เขิน//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//เขิน//ขอบคุณ...

ฮิโรเสะ โกโตะ

//อ้าปากรอ//

ฮันจิเมะ มินามิ

//ป้อนคุกกี้ให้โกโตะ//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//เคี้ยวคุกกี้เสร็จแล้วพูด//คุกกี้อร่อยดีนะ...แต่มันดูเหมือนจูบทางอ้อมเลย//หัวเราะแห้งๆ//เขิน//

ฮันจิเมะ มินามิ

นั่นสิ...//หัวเราะเบาๆ//

เมื่อคุยกันเรื่องต่างๆฯลฯเสร็จแล้วก็ถึงเวลากลับบ้าน ตอนนี้6โมงเย็นแล้ว

ฮิโรเสะ โกโตะ

งั้น ฉันกลับแล้วนะ ไว้เจอกันใหม่ พรุ่งนี้วันหยุดนี่นา...งั้นเอาเป็นว่า...เราไป...เที่ยวห้างกันไหม?

ฮันจิเมะ มินามิ

//เขิน//เอาสิ..พรุ่งนี้ไปเที่ยวห้างกัน

ฮิโรเสะ โกโตะ

//เดินออกจากห้องไปด้วยความเขิน//

ฮันจิเมะ มินามิ

//โบกมือลาโกโตะ//ไว้เจอกัน...//ยืนขึ้นและล้มตัวนอนลงบนเตียง//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//เดินลงมาด้านล่างและบอกลาแม่ของมินามิ//ลานะครับคุณป้า

เมื่ออกจากบ้านมินามิมาแล้วและมายืนรอที่ป้ายรถเมล์

ฮิโรเสะ โกโตะ

เขินชะมัด...นี่ฉันพูดอะไรลงไปเนี่ย!//ตบหน้าอกตัวเองเบาๆ//

เมื่อโกโตะถึงบ้านก็อาบน้ำทันที

เสียงน้ำไหลลงท่อนั้นดังแต่ก็สงบ

ฮิโรเสะ โกโตะ

อืม...ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนะ...มันจะใช่ความรักรึเปล่านะ//คิดในใจ//

ฮันจิเมะ มินามิ

//นอนบนเตียงและคิดในใจ//พรุ่งนี้จะได้ไปเดทกับโกโตะด้วย ต้องรีบหายไข้ไวๆแล้ว! เอ๊ะ! เรายังไม่ใช่แฟนกันนี่นา แต่ก็เหมือนกันนั่นแหละ ว่าไปนั่น อร๊าย! //กอดหมอนข้าง บิดไปบิดมา//

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ