เพื่อนสนิท คิดเกินเพื่อน ติวหนังสือกัน2คนกับ(เพื่อนสนิท)

ต่อจากตอนที่แล้ว

ฮิโรเสะ โกโตะ

คือ...ตอนเลิกเรียนช่วยติวหนังสือให้ฉันหน่อยสิ....นี่ก็จะสอบแล้วด้วย

ฮันจิเมะ มินามิ

มินามิทำหน้าเศร้าๆ//อ้อ...ได้สิ

โชเอและอิจิกะคุยกันเบาๆ

มินาตะ โชเอ

นี่..อิจิกะ เจ้าโชโตะมันซื่อจริงๆด้วยสินะเนี่ย

มินาเสะ อิจิกะ

อืม...ก็จริง ดูเหมือนมินามิจะดูเศน้าๆนะ

ในระหว่างเรียน

ฮิโรเสะ โกโตะ

มินามิ ทำไมเธอดูเหม่อๆล่ะ

ฮันจิเมะ มินามิ

อ้อ..เปล่า ไม่มีอะไร

มินามิคิดในใจ

ฮันจิเมะ มินามิ

เฮ้อ...โกโตะจะคิดกับเราแบบแฟนตอนไหนนะ

เมื่อเลิกเรียนตอน4โมง30

มินาตะ โชเอ

นี่ โกโตะ มินามิ ฉันกลับก่อนนะ

ฮิโรเสะ โกโตะ

อืม ไว้เจอกัน

ฮันจิเมะ มินามิ

อืม ไว้เจอกันนะ

ฮิโรเสะ โกโตะ

แล้ว อิจิกะล่ะ จะอยู่ติวไหม?

มินาเสะ อิจิกะ

อ้อ ไม่ล่ะ ฉันชอบติวหนังสือคนเดียวมสกกว่า ไปล่ะ//เดินจากไป

ฮิโรเสะ โกโตะ

เหลือแค่2คนอีกแล้ว//ส่ายหัว//ไปห้องสมุดกันเถอะ มินามิ

ฮันจิเมะ มินามิ

อืม...//เดินตามโกโตะไปห้องสมุด

เมื่มาถึงห้องสมุด ทั้งคู่ก็เริ่มติวหนังสือกัน

ฮันจิเมะ มินามิ

อ่า..ตรงนี้ ทำอย่างนี้นะและตรงนี้ก็...ทำแบบนี้

ฮิโรเสะ โกโตะ

อ้อ...โอเค//ทำตามที่มินามิสอน

มินามิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าโกโตะ

ฮิโรเสะ โกโตะ

มินามิ...//เขิน

ฮันจิเมะ มินามิ

ทำไมหรอ...//หน้าแดง//ฉันก็แค่อยากสอนใกล้ๆน่ะ

เมื่อบรรยากาศพาไป ทั้งคู่ก็มองตากันและจูบกัน

ฮิโรเสะ โกโตะ

//ผละออกจากจูบทันที//อ้ะ!...ขอโทษนะ//เขินหน้าแดง//

ฮันจิเมะ มินามิ

//เขินหน้าแดง//ไม่เป็นไร...

ฮันจิเมะ มินามิ

//คิดในใจ//อร๊าย!~ฉัน..ฉันได้จูบกับโกโตะแล้วกรอเนี่ย! ต้องขอบคุณบรรยากาศจริงๆ

ฮิโรเสะ โกโตะ

//คิดในใจ//นี่เราทำอะไรลงไปเนี่ย หวังว่ามินามิจะไม่โกรธเรานะ

หลังจากนั้นทั้ง2ก็ติวหนังสือกันต่อไป

6โมงเย็น30นาที

ฮิโรเสะ โกโตะ

นี่ก็จะ1ทุ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ//ลุกขึ้นและเอื้อมมือไปหามินามิ//

ฮันจิเมะ มินามิ

//จับมือโกโตะและลุกขึ้น//ขอบคุณนะ โกโตะ

เดินมาที่ป้ายรถเมล์ด้วยกัน เพื่อรอรถ

ฮิโรเสะ โกโตะ

มินามิ...ตอนที่อยู่ในห้องสมุด....เอ่อ...ชั่งมันเถอะ

ฮันจิเมะ มินามิ

อืม...ช่างมันเถอะนะ//เขิน//

เมื่อรถเมล์มาถึง ทั้งคู่ก็ขึ้นไปและนั่ง

ฮิโรเสะ โกโตะ

ฟังเพลงไหม?....ฉันมีหูฟังแบบมีสายอยู่น่ะ

ฮันจิเมะ มินามิ

อืม...เอาสิ

ฮิโรเสะ โกโตะ

//ยื่นหูฟังให้มินามิข้างหนึ่งและเอาอีกข้างหนึ่งใส่หูตัวเอง//อืม..เพลงนี้เพราะเนาะ เพลง"รีโนเวล"

ฮันจิเมะ มินามิ

นั่นสินะ...เพราะมากเลย//พิงไหล่โกโตะและหลับตา//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//ไม่ได้ว่าอะไรและมองไปนอกหน้าต่าง มองวิวของเมือง ยามเย็น//

เมื่อถึงป้ายที่มินามิต้องลง โกโตะก็สะกิดมินามิ

ฮิโรเสะ โกโตะ

มินามิ...จะถึงป้ายแล้วนะ//สะกิด//

ฮันจิเมะ มินามิ

//ลืมตา//อ้อ...โอเค//ยื่นหูฟังคืนให้โกโตะและเดินไปยืนรอหน้าทางลงจากรถ//หันมามองโกโตะและโบกมือให้//

ฮิโรเสะ โกโตะ

//โบกมือตอบกลับ//

ฮันจิเมะ มินามิ

//มินามิลงจากรถไปและมองรถเมล์ที่เคลื่อนที่จากไป//โกโตะ...ฉันชอบนายนะ//ทำหน้าเศร้าๆและเดินเข้าบ้านไป//

โคโตะมองวิวและคิดในใจ

ฮิโรเสะ โกโตะ

//คิดในใจ//หรือมินามิจะชอบเรากันนะ

เมื่อโกโตะถึงบ้านก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงและมองเพดาน

ฮิโรเสะ โกโตะ

เฮ้อ...วันนี้วุ่นวายชะมัดเลย//หลับตา//

มินามิกำลังอาบน้ำ

ฮันจิเมะ มินามิ

//สระผมและหลับตา คิดในใจ//วันนี้วุ่นวายมากเลย//

ก่อนทั้งคู่จะนอน

แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาในห้องของทั้งคู่ ดวงจันทร์ยามค่ำคืนนั้นสวยงามมากๆ

ฮิโรเสะ โกโตะ

ดวงจันทร์ สวยจัง//ยืนดูดวงจันทร์ริมระเบียง//

ฮันจิเมะ มินามิ

ดวงจันทร์...สาดส่องแสงวิววับ สวยเกินคำพรรณนา //ยืนดูดวงจันทร์ ริมระเบียง//

ทั้งคู่พูดพร้อมกัน

ฮิโรเสะ โกโตะ

พวกเรา...เพื่อนกันใช่ไหมนะ

ฮันจิเมะ มินามิ

พวกเรา...เพื่อนกันใช่ไหมนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ