[Fic Kuroko No Basket] ผู้จัดการอีกคนของโรงเรียนเทย์โค (OC)
บทที่ 4 เตรียมปะทะ
ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
ทำเอาทุกคนช็อคกันจนเกือบหมด
วิญญาณได้หลุดออกจากร่างไปแล้ว
คิเสะ
ฉันน่ะคิดถึ๊งงงคิดถึงชิโรมิจจิมากๆ เลยนะฮะ!
ขณะที่คิดเสะกำลังเอาหน้าถูไถใบหน้าของอากิอยู่นั้น
พวกฟุริฮาตะก็ไดิหยิบนิตยสารบาสขึ้นมาอ่าน
ฟุริฮาตะ
เริ่มเล่นบาสเมื่อตอนม.2
ฟุริฮาตะ
แต่ด้วยเซ้นส์ที่ดีเลิศ เลยทำให้เป็นตัวจริงอย่างรวดเร็ว
ฟุริฮาตะ
เมื่อเทียบกับอีก 4 คนที่เหลือ
ฟุริฮาตะ
อาจจะมีประสบการณ์น้อย แต่ก็เป็นออลราวเดอร์ที่พัฒนาได้อย่างรวดเร็ว
คิเสะ
ในคอลัมม์พวกนั้นถูกใส่สีตีไข่ไปนิดหน่อย
คิเสะ
ถึงผมจะดีใจที่ตัวเองถูกเรียกว่ารุ่นปฏิหาริย์ก็เถอะ
คิเสะ
พอเทียบกับทั้ง 4 คนแล้ว ผมเป็นที่โหล่เลยแหละ
คิเสะ
เพราะงั้นผมกับคุโรโกจจิเลยโดนเฉ่งตลอดเลย
คุโรโกะ
ผมไม่เคยโดนเฉ่งนะครับ
คิเสะ
มีแค่ฉันที่โดนเหรอ! T[]T
จังหวะที่กำลังมีความสุข(?)อยู่นั้น
ก็ได้มีลูกบาสพุ่งมาทางคิเสะอย่างรวดเร็ว
เขาที่รู้สึกตัวก็ได้ดึงตัวของอากิให้ถอยออกห่างจากอันตราย
แล้วก็ใช้มือซ้ายรับลูกบาสนั้นเอาไว้
คิเสะ
ถ้โดนชิโรมิจจิขึ้นมาจะเป็นยังไง
คิเสะ
ชิโรมิจจิไม่เป็นไรนะ
อากิที่วิญญาณล่องลอยไปไกลก็ได้กลับเข้าร่างเพราะความตกใจ
ในตอนนี้เธอได้ออกห่างจากแผ่นอกนั้นแล้ว
แก้มทั้ง 2 ข้างร้อนผ่าวไปจนหมด
จากนั้นเองที่สายตาของคางามิและคิเสะได้เข้าปะทะกัน
คางามิ
ขอโทษที่ขัดจังหวะตอนกำลังกุ๊กกิ๊กกัน
คางามิ
แต่มานี่คงจะมาทักทายเพื่อนเก่ากับแฟนไม่ได้แล้วมั้ง
อากิ
(ใครเป็นแฟนกัน! >///<)
คางามิ
มาวัดสักตั้งหน่อยเป็นไง
คิเสะครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
คิเสะ
ถือซะว่าตอบแทนที่ได้เห็นของดีก็แล้วกัน
คิเสะได้โยนลูกบาสกลับไปหาคางามิ เป็นสัญญาณว่าจะรับคำท้า
ต่อมาเขาก็ได้ถอดเสื้อนอกออกเพื่อเพิ่มความคล่องตัว
แล้วสายตาก็ได้เหลือบมองไปยังอากิ ก่อนเผยรอยยิ้มที่อ่อนหวานออกมา
เอ่ยเสร็จก็กลับไปยังสนามอย่างเคย
ด้วยบรรยากาศสีชมพูของ 2 คนนี้ มันก็ไปเตะตาของใครหลายๆ คน
แต่ก่อนที่พวกรุ่นพี่จะได้เอ่ยทักในเรื่องนี้
คุโรโกะก็ได้ไปคุยกับริโกะด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างจริงจัง
คุโรโกะ
แบบนี้อาจจะแย่ก็ได้นะครับ
คุโรโกะ
พอดีว่าคิเสะคุงเขา...
อากิ
สามารถเลียนแบบท่าทางของคนคนนั้นได้เพียงแค่เห็นครั้งเดียวค่ะ
จังหวะที่ริโกะกำลังตกใจกับคำพูดของอากิ
ในตอนนั้นเสียงฮือฮาก็ได้ดึงความสนใจไป
แล้วจากนั้นก็ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น...
คิเสะได้เป็นฝ่ายบุก แล้วเขาก็ได้ทำท่าเดียวกันกับของคางามิที่เคยทำไปก่อนหน้านั้น
ริโกะ
(นี่มันไม่ใช่เลียนแบบธรรมดาๆ แล้ว)
ริโกะ
(ทั้งเทคนิคและความแข็งแกร่งเหนือกว่ามาก)
คิเสะ
แบบนี้คงจะมาแค่ทักทายเฉยๆ อย่างเดียวไม่ได้แล้วล่ะฮะ
คิเสะ
ขอคุโรโกจจิกับชิโรมิจจิได้มั้ยฮะ
ด้วยคำพูดนั้นก็ทำให้ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก
คิเสะ
มาเล่นด้วยกันอีกครั้งนึง
คิเสะ
เหมือนกับเมื่อก่อนไง
คิเสะ
แน่นอนว่าฉันจะดูแลชิโรมิจจิอย่างดีเลยล่ะ
อากิแสดงสีหน้าลำบากใจออกมา
เธอหวนนึกถึงอดีตตอนตัวเองอยู่ม.ต้น
มันเป็นเรื่องราวที่มีความสุข แต่...
คุโรโกะ
ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกยินดีมากๆ เลยครับ
คุโรโกะ
แต่ผมต้องขอโทษด้วยความเคารพ
คิเสะ
พูดแบบนี้ไม่สมกับเป็นนายเลยนะ!
อากิ
ฉันเองก็ขอโทษเหมือนกัน
อากิ
เพราะว่าฉันเลือกเส้นทางนี้ด้วยตัวเองแล้วล่ะ
คิเสะ
ชัยชนะคือทุกสิ่งไม่ใช่เหรอฮะ
คิเสะ
ถ้าทั้งคู่ได้อยู่โรงเรียนเก่งๆ ล่ะก็...
คุโรโกะ
ความคิดผมเปลี่ยนไปแล้วล่ะครับ
คุโรโกะ
อีกอย่างผมสัญญากับคางามิคุงไว้แล้ว
คุโรโกะ
ว่าจะโค่นรุ่นปฏิหาริย์อย่างพวกคุณครับ
คิเสะ
ไม่สมกับเป็นนายจริงๆ นั่นแหละ
คิเสะ
(เราก็ไม่ได้อยากบังคับอยู่แล้วด้วย)
"ทำไม...ไม่มีใครฟังฉันเลย..."
"ฉัน...ออกจากชมรมแล้วล่ะ..."
เสียงของเธอที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า
เขายังจำเสียงนั้นได้อยู่จนถึงปัจจุบันนี้
คางามิ
อย่ามาแย่งพูดกันสิเฟ้ยคุโรโกะ
คุโรโกะ
ผมไม่ชอบพูดล้อเล่นอยู่แล้วครับ
คิเสะ
งั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะฮะ
คิเสะ
อย่างน้อยวันนี้ก็ได้เจอคุโรโกจจิกับชิโรมิจจิแล้ว
คิเสะ
การทักทายก็คงหมดเท่านี้
คิเสะ
ไว้เจอกันตอนแข่งก็แล้วกัน
สุดท้ายการประชันในครั้งนี้คิเสะเป็นฝ่ายชนะ
แต่การได้ปะทะตัวต่อตัวแบบนี้ ก็ทำให้คางามิมีไฟฮึดขึ้นไปอีก
ต่อมาคิเสะก็ได้ตัดสินใจกลับไปที่โรงเรียนของตัวเอง
ขณะที่กำลังนำเสื้อนอกกลับมาสวมใส่ เขาก็ไม่พลาดที่จะมองมาที่อากิ
และยิ้มอ่อนหวานให้อีกครั้ง
คิเสะ
ไว้เจอกันนะฮะชิโรมิจจิ
แล้วจากนั้นแผ่นหลังของเขาก็ได้หายไปจากสายตา
ความเงียบก็ได้เข้ามาปกคลุมทั้งโรงยิม
จนรุ่นพี่ปี 2 ได้หันมามองที่อากิคนเดียว
ริโกะ
ตอนที่คิเสะกอดเธอหมายความว่ายังไงน่ะ!
ฮิวงะ
ทำแบบนั้นไม่น่าเรียกว่าเพื่อนแล้ว!
โคงาเนอิ
จริงๆ แล้วเธอกัยหมอนั่นเป็นแฟนกันใช่มั้ย!
อิซึกิ
หน้าตาดีกันทั้งคู่เลย
อากิ
หนูกับเขาเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ นะคะ
โคงาเนอิ
เพื่อนกันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่
อิซึกิ
แถมยังส่งยิ้มให้ตลอดทาง
อิซึกิ
แบบนี้มันคนใดที่ถูกเจียว
โคงาเนอิ
มุขเก่าๆ อย่าไปเล่นเลย
ฮิวงะ
ถึงต่อให้บอกว่าเป็นคนติดสกินชิพก็เถอะ
อากิ
(อะ...อะไรกันเนี่ย... =_=;)
ริโกะ
มาถามคุโรโกะคุงเลยดีกว่า
ริโกะ
ว่าสถานการณ์แบบนี้เป็นเรื่องปกติรึเปล่า!
แล้วทุกคน(ยกเว้นอากิ)ก็ได้หันหน้าไปมองคุโรโกะกันหมด
คุโรโกะ
คิเสะคุงมักจะเข้าหาคุณชิโรมิแบบนี้ประจำ
คุโรโกะ
บางทีคนในชมรมก็ยังรู้สึกเอือมเลยครับ
(ฉันว่าไม่น่ารู้สึกเอือมนะ...)
ทุกคนคิดเป็นเสียงเดียวกัน
คุโรโกะ
อีกอย่างคุณชิโรมิก็เป็นแฟนคลับคิเสะคุงด้วย
คุโรโกะ
ก็น่าจะเป็นการเซอร์วิสแฟนๆ ล่ะมั้งครับ
(เซอร์วิสแฟนคลับก็ไม่น่าจะขนาดนั้นนะ...)
ทุกคนคิดเป็นเสียงเดียวกันอีกครั้ง
อากิ
ก็...อย่างที่คุโรโกะคุงเขาพูดนั่นแหละค่ะ
อากิ
หนูกับเขาสนิทกันตั้งแต่ม.2แล้วค่ะ
อากิ
เขาก็มักจะเป็นแบบนี้ประจำ
อากิ
ขอโทษที่ทำให้วุ่นวายนะคะ ^^;
ริโกะ
(หาจุดโต้แย้งไม่ได้แล้ว)
ฮิวงะ
(ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ)
ฮิวงะ
(ที่มั่นใจได้เลยก็คือ ฝั่งคิเสะไม่ได้คิดแค่เพื่อนแน่ๆ)
โคงาเนอิ
(ถ้าบอกน้องเขาไปตรงๆ เลยจะดีมั้ยนะ)
ฮิวงะ
(เดี๋ยวมิตรภาพที่เจ้าตัวคิดไว้มันพังทลายลงหรอก)
ฮิวงะ
(ให้เจ้าตัวเขารู้ด้วยตัวเองเถอะ)
แล้วก็กลายเป็นว่าเช้านี้...
เหล่ารุ่นพี่ปี 2 ก็โทรจิตคุยกันเรื่องนี้โดยไม่คิดถึงเรื่องแข่งเลยแม้แต่น้อย
เหล่าผู้เล่นทีมเซย์รินได้สวมเสื้อวอร์มประจำเดินเข้ามาด้านในรั้วโรงเรียน
ด้วยการที่โรงเรียนไคโจเป็นโรงเรียนเอกชน เลยทำให้ความสวยงามและความกว้างมันเยอะกว่าเซย์รินมาก
แถมยังเป็นโรงเรียนที่เน้นด้านกีฬาด้วย
อากิ
(ถ้าไม่ติดว่านี่เป็นโรงเรียนเอกชน)
อากิ
(ก็คิดว่าที่นี่เป็นโรงเรียนเฉพาะลูกคุณหนูซะอีก =_=;)
อากิ
(สมแล้วที่เป็นคิเสะคุง)
อากิ
(โรงเรียนใหญ่ๆ แบบนี้เหมาะกับคนอย่างเขาจริงๆ)
ทันใดนั้นเอง เสียงของคิเสะก็ได้ดังขึ้นจากทางด้านหน้า
อากิชำเลืองมองไปตามต้นเสียง
ยังไม่ทันได้พูดจบ ร่างสูงก็ตรงมาหาด้วยความเร็วพลางอ้าแขนพร้อมกอด
อากิที่เห็นดังนั้นก็ตกใจอย่างมาก
แล้วจากนั้นคางามิก็เข้ามาแทรก
แต่ถึงจะเข้ามาขวาง สุดท้ายคิเสะก็ไม่สนใจคางามิอยู่ดี
เขาได้หลบคางามิแล้วใช้มือเข้าไปจับมือเล็กๆ ของอากิและกุมเอาไว้
คิเสะ
พอดีโรงเรียนมันกว้าง
คิเสะ
ฉันเลยอยากจะมารับถึงที่น่ะฮะ
(ไม่ใช่ว่าอยากมาเจอสาวรึไง -_-)
ทุกคนคิดขึ้นพร้อมกันพลางใช้สายตาจ้องจิกใส่คิเสะ
คิเสะ
ที่ปฏิเสธเมื่อวาน ทำเอาฉันร้องไห้ทั้งคืนเลบนะฮะ T^T
คิเสะ
แม้แต่ผู้หญิงยังไม่เคยปฏิเสธฉันเลยนะ
คิเสะ
มีแค่ชิโรมิจจิเท่านั้นแหละที่ฉันยอมทำตามและปฏิเสธเธอไม่ได้
คุโรโกะ
เลิกพูดเรื่อยเปื่อยสักทีเถอะครับ
คิเสะ
เพราะงี้แหละฉันถึงได้สนใจนาย
กล่าวเสร็จ ก็ทำการหันไปมองคางามิต่อ
คิเสะ
นายทำยังไงถึงทำให้คุโรโกจจิเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
คิเสะ
ก็จริงอยู่ที่ฉันไม่ได้ติดใจกับการที่ถูกเรียกว่ารุ่นปฏิหาริย์
คิเสะ
และก็ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่อะไรมากด้วย
คิเสะ
ในเมื่อโดนท้ามาขนาดนี้
แล้วก็กลายเป็นว่าคิเสะก็ได้รับคำท้าของคางามิ
นั่นก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นกว่าเดิม
แล้วในที่สุดทีมเซย์รินก์ได้มาถึงโรงยิม
ความกว้างสุดลูกหูลูกตา ทำเอาอากิช็อคได้เลย
คิเสะ
ที่นี่กว้างสุดๆ ไปเลยใช่มั้ยล่ะฮะ
คิเสะ
ถ้าสนใจขึ้นมา เดี๋ยวฉันไปบอกโค้ชให้ได้นะฮะ
อากิ
ขอบคุณสำหรับความใส่ใจนะ
อากิ
ฉันว่าที่นี่ไม่ค่อยเหมาะกับฉันเท่าไหร่
คิเสะ
จะที่ไหนก็เหมาะกับชิโรมิจจิทั้งนั้นแหละ
ฮิวงะ
ก็*เพื่อนสาว*เขาพูดขนาดนั้นแล้ว
ฮิวงะ
เลิกตามตื๊อสักทีเถอะน่า
ฮิวงะ
อีกอย่างชิโรมิก็เป็นผู้จัดการฝั่งเราด้วย
ฮิวงะ
ถึงต่อให้เป็นอดีต*เพื่อน*
ฮิวงะ
แต่ทางนี้ก็ไม่อนุญาตเฟ้ย
เพราะความตื๊อของคิเสะ กัปตันทีมเซย์รินเลยออกมาปกป้องรุ่นน้องแสนน่ารักในทันที
ด้วยคำพูดของเขา ก็ทำให้คิเสะไม่พอใจเท่าไหร่
ที่ไม่พอใจก็คงมีแค่การย้ำคำว่า*เพื่อน*นี่แหละ
ทาเคอุจิ
ฉันเป็นโค้ชชื่อทาเคอุจิ
ต่อมา ตัวของโค้ชประจำทีมไคโจก็ได้ปรากฏตัว
พอเหลือบมองดูแต่ละคนในทีมที่จะมาเป็นคู่แข่ง
ก็เห็นนักเรียนหญิง 2 คน ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องถูกมองเป็นผู้จัดการเป็นอันดับแรก
ทาเคอุจิ
ไม่ใช่ผู้จัดการหรอกเหรอ
อากิ
หนูเป็นผู้จัดการเองค่ะ
อากิได้ยกมือแสดงตัวให้อีกฝ่ายได้ทราบ
ริโกะ
หนูเป็นโค้ชชื่อไอดะ ริโกะค่ะ
ริโกะ
จะให้ซ้อมแค่ครึ่งสนามเหรอคะ
ทาเคอุจิ
ก็อย่างที่ห็นนั่นแหละ
ทาเคอุจิ
ที่ให้พวกเธอมาวันนี้ก็เพื่อเป็นการอุ่นเครื่องเท่านั้น
ทาเคอุจิ
จะได้ให้สมาชิกที่ไม่ได้ลงแข่งได้ศึกษาดู
ทาเคอุจิ
แต่ถึงจะบอกแบบนั้น อย่างน้อยก็เป็นตัวจริงทั้งหมด
ทาเคอุจิ
อย่างน้อยก็อย่าทำให้แต้มขึ้น 3 หลักก็แล้วกัน
อากิ
(ที่ยอมตกลงในการซ้อมแข่ง เพราะกำลังหาทีมไว้อุ่นเครื่องน่ะ)
อากิ
(นี่มันสุดยอดการดูถูกชัดๆ)
แล้วจากนั้นอากิก็เหลือบมองไปยังริโกะ
เธอได้เห็นไฟโกรธแค้นที่กำลังลุกโชติช่วงอย่างรุนแรง
อากิ
(โค้ชเราโกรธสุดขีดเลยนี่นา! =[]=)
Comments
ความเย็นของความมืดมิด
อัพอีกนะะะ
2025-04-13
0