![[Fic Kuroko No Basket] ผู้จัดการอีกคนของโรงเรียนเทย์โค (OC)](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/48426682c39.webp)
[Fic Kuroko No Basket] ผู้จัดการอีกคนของโรงเรียนเทย์โค (OC)
บทที่ 2 ซิกส์แมนเงามายา
กิจกรรมชมรมบาสในวันนี้ ก็มีแค่การตรวจดูสมรรถภาพร่างกายเท่านั้น
แต่เหตุการณ์สำคัญกลับเป็นความจืดจางของคุโรโกะ เท็ตสึยะ
ต่างคนต่างตกใจกับการปรากฏตัวของเขา
มิหนำซ้ำทุกคน(ยกเว้นอากิ)ก็ได้รับรู้อีกว่า...
คุโรโกะเป็น "ผู้เล่นตัวจริง" ของรุ่นปฏิหาริย์
มีแต่เรื่องให้น่าตกใจทั้งนั้น...
แล้วในตอนนี้อดีตนักเรียนโรงเรียนเทย์โคทั้งสองก็ำด้เดินกลับบ้านด้วยกัน
คุโรโกะ
วันนี้ต้องขอโทษคุณชิโรมิด้วยนะครับ
คุโรโกะ
ก็ผมต้องทำให้คุณดึงดูดความสนใจคนอื่นมาที่ผมนี่ครับ
คุโรโกะ
เป็นแบบนี้ทุกทีเลย
อากิ
ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่นา
อากิ
อย่างน้อยการมีฉันอยู่ก็ทำให้ทุกคนมองเห็นคุโรโกะคุงนะ
คุโรโกะ
มันก็ใช่อยู่หรอกครับ
อากิ
ไหนๆ เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว
อากิ
พึ่งพากันไว้ดีกว่าเนอะ
แต่แล้วในเวลานั้นเอง ฝีเท้าของอากิก็ได้หยุดลง
สายตาของเธอได้จับจ้องไปยังที่แห่งหนึ่ง
คุโรโกะ
มีอะไรเหรอครับคุณชิโรมิ
เช่นนั้น คุโรโกะก็ได้หันไปตามที่อากิบอก
แล้วเขาก็ได้เห็นคางามิที่กำลังเล่นบาสอยู่คนเดียว
คุโรโกะ
จะไปหาเขามั้ยล่ะครับ
อากิ
ถ้าคุโรโกะคุงจะไปฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก
อากิ
แต่จริงๆ แล้วคำถามนั้นควรเป็นของฉันมากกว่านะ
อากิ
เพราะยังไงคุโรโกะคุงก็อยากไปหาคางามิคุงใช่มั้ยล่ะ
คุโรโกะ
ที่ผมถามก็เพราะกลัวว่าคุณจะกลับถึงบ้านช้า
คุโรโกะ
แถมนี่ก็เย็นมากแล้วด้วย
คุโรโกะ
ถ้าคุณไม่ไป ผมก็จะได้ไปส่งครับ
อากิ
ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะ
อากิ
ฉันไม่มีธุระอะไรมากอยู่แล้ว
แล้วทั้งสองก็ได้ตัดสินใจเดินไปสนามบาสด้วยกัน
อากิ
(กะไว้แล้วเชียวว่าคุโรโกะคุงจะต้องสนใจแน่ๆ)
อากิ
(ร่างกายที่เต็ทไปด้วยศักยภาพ และยังพัฒนาได้อีก)
อากิ
(คงจะได้กลายเป็น "แสง" คนใหม่แน่ๆ)
แล้วทั้งคู่ก็ได้เดินมาถึงจุดหมาย
คุโรโกะ
เดี๋ยวผมไปหาเขาเอง
คุโรโกะ
คุณชิโรมิรออยู่ตรงนี้นะครับ
จากนั้นคุโรโกะก็ได้วางกระเป๋าของตัวเองลงแล้วเดินตรงไปยังแป้นบาส
อากิทำการเก็บกระเป๋าของเขามาอยู่ดับตัวเอง
เผื่อว่ามีของสำคัญอะไรอยู่ด้านใน จะได้ไม่ถูกใครหน้าไหนขโมยไป
แล้วสายตาของเธอก็ได้จับจ้องไปยังสนามบาส
จังหวะที่คางามิกำลังชู้ต เขาก็ได้เห็นเงาของใครสักคนยืนอยู่
นั่นเลยทำให้ลูกชู้ตโดนขอบห่วงแล้วหล่นลงบนมือคุโรโกะพอดี
คุโรโกะ
คุณนั่นแหละครับมาทำอะไรที่นี่
คางามิ
ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย
แล้วต่างฝ่ายก็ต่างเงียบไป จนคางามิได้เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง
คางามิ
ฉันน่ะ อยู่อเมริกาจนถึงม.2
คางามิ
พอได้กลับมาที่นี่ก็รู้สึกผิดหวังมาก
คางามิ
บาสที่ฉันต้องการไม่ใช่บาสแบบเล่นๆ
คางามิ
แต่เป็นบาสที่ทุ่มสุดกำลังจนเลือดเดือดพล่านเลยต่างหาก
คางามิ
แล้วฉันก็รู้มาว่าในหมู่ปี 1 นี้มีพวกที่ถูกเรียกว่ารุ่นปฏิหาริย์อยู่ด้วย
คางามิ
คือหนึ่งในพวกนั้นใช่มั้ย
คางามิ
ฉันน่ะแข่งกับพวกเก่งๆ มาเยอะ
คางามิ
พวกที่เก๋าจริงมันมักจะมีกลิ่นเฉพาะตัว
คางามิ
แต่ว่านายกลับไม่มีกลิ่นอะไรเลย
คางามิ
ทั้งที่เหมือนพวกกระจอก แต่นายก็ไม่เหมือนพวกนั้นอีกอยู่ดี
คางามิ
ถ้าเป็นพวกรุ่นปฏิหาริย์อะไรนั่นจริง
คางามิ
ก็ขอดูฝีมือหน่อยก็แล้วกัน
คุโรโกะ
บังเอิญจังเลยนะครับ
คุโรโกะ
ผมเองก็กำลังคิดแบบนั้นเหมือนกัน
เมื่อคุโรโกะได้ทราบถึงเป้าหมายที่แท้จริงของคางามิ
เขาก็ได้ถอดเสื้อด้านนอกออก
คุโรโกะ
ผมขอฝากเสื้อกับนับแต้มให้หน่อยได้มั้ยครับ
พอถอดเสื้อนอกออกเพื่อเพิ่มความคล่องตัว คุโรโกะก็ได้นำเสื้อของเขามาฝากไว้ที่อากิ
แน่นอนว่าเรื่องนับแต้มก็ต้องฝากเธอนับด้วยเช่นกัน
ด้วยการที่คุโรโกะเดินมาหาอากิที่ยืนรออยู่ห่างๆ ก็ทำให้คางามิได้เห็นตัวของเธอเช่นกัน
คางามิ
(ทำไมถึงดูสนิทกับเจ้าหมอนี่ได้ล่ะเนี่ย)
คางามิ
(แต่ก็เห็นว่ายัยนั่นก็มาจากเทย์โคเหมือนกัน)
คางามิ
(พวกรุ่นปฏิหาริย์งั้นเหรอ)
คางามิ
(แต่อย่างน้อยยัยนั่นก็มีกลิ่นที่โดดเด่นกว่าคนอื่น)
คางามิ
(เผลอๆ มากกว่าหมอนี่ด้วย)
คุโรโกะ
ขอโทษที่ทำให้รอครับ
คุโรโกะ
เรามาเริ่มกันเถอะครับ
อากิจากที่ยืนในตอนแรกก็ได้นั่งลงตรงที่นั่งและดูการแข่งตัวต่อตัวของคุโรโกะและคางามิ
เธอได้นับแต้มตามที่คุโรโกะบอก และผลปรากฏว่า...
แต้มคางามินำโด่ง ส่วนแต้มคุโรโกะไม่กระดิกจาก 0 เลย
กระนั้นนี่ไม่ใช่เหตุการณ์ครั้งแรกที่คุโรโกะเป็นแบบนี้
มันคือเรื่องปกติ อากิรู้ดี
อากิ
(เท่านี้น่าจะรู้ฝีมือของคางามิคุงแล้วนะ)
คางามิ
ทำเป็นพูดจาซะใหญ่โต
คางามิ
ไม่เห็นจะเอาชนะฉันได้เลยนี่หว่า
คุโรโกะ
ผมรู้อยู่แล้วล่ะครับว่าผมเอาชนะคางามิคุงไม่ได้
คางามิ
แล้วนายตั้งใจจะทำอะไรกันแน่
คุโรโกะ
ผมอยากเห็นฝีมือของคางามิคุงด้วยตาตัวเองครับ
คางามิ
สงสัยฉันคงเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ
คางามิ
ก็แค่ไอกระจอกที่ไม่ส่งกลิ่นนี่หว่า
พอคางามิได้รู้ถึงฝีมือของคุโรโกะก็รู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมาก
อีกฝ่ายจะเอ่ยถามว่าจะเล่นต่อไหม เขาก็รีบปฏิเสธในทันที
จากนั้นร่างสูงก็ตรงมาที่ที่นั่งเพื่อเก็บของของตัวเอง
แล้วก่อนที่เขาจะกลับ ก็ได้หันไปพูดกับคุโรโกะอีกครัง
คางามิ
ฉันขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย
คางามิ
นายน่ะเลิกเล่นบาสไปซะ
คางามิ
มันเป็นกีฬาของคนที่มีพรสวรรค์
คางามิ
ตัวของนายไม่มีพรสวรรค์ของบาสเลย
คุโรโกะ
เพราะว่าผมชอบบาสเก็ตบอล
คุโรโกะ
อีกอย่างผมก็คิดต่างจากคุณด้วย
คุโรโกะ
ผมน่ะไม่เหมือนกับพวกคุณ
คางามิไม่ได้พูดอะไร ทำเพียงแค่มองใบหน้าของคุโรโกะชั่วครู่ก่อนเดินจากไป
แต่แล้วในเวลานั้นเองที่อากิได้เอ่ยขึ้นมา
อากิ
ฉันเข้าใจในสิ่งที่คางามิคุงพูดนะ
อากิ
แต่ฉันไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ที่บอกว่าบาสคือกีฬาของคนที่มีพรสวรรค์
อากิ
ถ้าเป็นแบบนั้นคนที่มีพรแสวงจะเล่นไม่ได้เลยอย่างงั้นเหรอ
อากิ
คนที่ไม่มีพรสวรรค์ ขอแค่ฝึกฝนฝีมือไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เก่งขึ้นมาเอง
อากิ
คางามิคุงคงคิดว่าคุโรโกะคุงยังเทียบกัยผู้ที่มีพรแสวงไม่ได้เลยด้วยซ้ำใช่มั้ย
อุตส่าห์เกริ่นมาเสียดิบดี กลายเป็นว่าคำพูดนั้นมันได้แทงหัวใจของคุโรโกะเข้าเต็มๆ
อากิ
แต่ว่าเขามีจุดแตกต่างจากผู้ที่มีพรแสวงทุกคน
อากิ
ในวันพรุ่งนี้มีซ้อมแข่งแน่นอน
อากิ
จับตาดูฝีมือของคุโรโกะคุงไว้ได้เลย!
จากทำร้ายจิตใจ ก็ได้กลับมาชื่นชมอีกครั้ง
อากิได้ใช้นิ้วชี้ไปที่คางามิและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ
คางามิเห็นแววตานั้นก็ทำให้เขาคาดหวังขึ้นมาเล็กน้อย
คางามิ
เหมือนกันทั้งคู่จริงๆ
คางามิ
ฉันจะจำคำพูดของเธอไว้ก็แล้วกัน
ตอบกลับเสร็จ เขาก็ได้เดินจากไป
จนแผ่นหลังสูงนั้นได้หายไปจากสายตา
อากิ
ไม่ได้พูดเยอะแบบนี้มานานแล้วแฮะ
อากิ
ยังไงก็ไม่มีเรื่องกันแล้วล่ะ
อากิ
เรากลับกันเถอะคุโรโกะคุง
คุโรโกะ
คำพูดเมื่อก่อนหน้านั้นมันเจ็บมากเลยนะครับ
คุโรโกะ
คงจะไม่ได้แอบหลอกว่าผมใช่มั้ยครับ
ก่อนที่จะได้กลับ คุโรโกะก็ได้วกกลับมาในเรื่องที่อากิพูดกับคางามิ
ที่เธอบอกว่าเขาอาจเทียบกับผู้ที่มีพรแสวงไม่ได้ มันทำให้เขาเจ็บจี๊ดหัวใจสุดๆ
เพราะแบบนั้นเขาเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกับถลึงตาใส่
อากิ
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะว่าคุโรโกะคุงเลยนะ!
อากิ
ฉันเคารพนับถือและยอมรับในตัวของนายมากๆ
อากิ
เพราะแบบนั้นเลยอยากให้คางามิคุงเห็นฝีมือของนายไง
อากิ
ทำให้เขาได้เห็นว่านายเก่งแค่ไหน!
คุโรโกะ
ขอบคุณที่คอยปกป้องผมครับ
คุโรโกะ
แต่ถึงต่อให้คุณไม่พูด ผมก็ตั้งใจจำทำแบบนั้นอยู่แล้วครับ
มือเล็กๆ ได้เข้าไปต่อยท้องของคนตรงหน้าเบาๆ
แต่มันแรงสำหรับคุโรโกะอยู่ดี
สุดท้ายในวันนี้ก็ยังผ่านไปได้ด้วยดี
ท้อวฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆสีดำ
และหยาดฝนก็ได้ตกลงมาสู่พื้นด้านล่าง
ในวันนี้...ก็เป็นไปอย่างที่อากิพูดไว้
กิจกรรมชมรมในวันนี้คือการแข่งกับรุ่นพี่ปี 2
คาวาฮาระ
วันนี่ให้แข่งกับรุ่นพี่เลยเหรอ
ฟุคุดะ
นายยังจำการแข่งเมื่อปีที่แล้วได้รึเปล่า
ฟุคุดะ
ทั้งที่มีแค่ปี 1 แต่สามารถเข้าถึงรอบชิงได้เลยนะ
คาวาฮาระ
แล้วแบบนี้พวกเราจะไหวเหรอ...
ในหมู่ปี 1 คนที่ตื่นเต้นมากที่สุดก็มีแค่คางามิ ส่วนที่เหลือก็ยังมีกลัวๆ กันอยู่
พวกรุ่นพี่ปี 2 ที่ได้ยินแบบนั้น ต่างก็ยกยิ้มขึ้นกันหมด
และช่วงเวลาสนุกกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
คนโยนลูกบอลก็คือริโกะ นอกจากนี้เธอก็ทำหน้าที่กรรมการด้วยเช่นกัน
ส่วนอากิก็รับหน้าที่นับแต้ม แน่นอนว่าพวกน้ำและผ้าขนหนูก็เตรียมไว้แล้ว
เริ่มแรกมาก็เป็นปี 1 ที่ทำแต้มนำได้ก่อน แล้วคนที่ทำแต้มก็คือคางามิ
พอรุ่นพี่เริ่มเอาจริงขึ้นมา ความยากในการเอาชนะก็เพิ่มมากขึ้น
และจุดอ่อนที่หนักหนาสาหัสสำหรับปี 1 ก็คือ...
อากิ
(ก็อยากจะตะโกนบอกอยู่หรอกว่าให้เวลาเขาหน่อย)
อากิ
(เพราะว่านี่มันเป็นทีมใหม่เลยยังไม่รู้จังหวะแต่ละคน)
อากิ
(ถ้าเจ้ารู้จังหวะแล้วล่ะก็...)
อากิ
(สิ่งที่น่าเหลื่อเชื่อก็จะได้เกิดขึ้น)
แล้วการแข่งก็เหลือเพียงแค่ 3 นาทีเท่านั้น
ในตอนนั้นเองที่อากิได้เห็นคุโรโกะพูดคุยกับฟุคุดะ
แถมเริ่มมีสะบัดมือแล้วด้วย
ขณะที่ฟุคุดะกำลังโดนประกบอยู่ สายตาของเขาก็ได้เห็นคุโรโกะอยู่ด้านหน้า
แม้ว่าจะยังไม่เชื่อใจเท่าไหร่เพราะการเล่นที่เหยาะแหยะ
แต่ทันทีที่ส่งลูกไปให้...
รู้สึกตัวอีกทีบอลก็ลงบนมือของฟุริฮาตะอย่างแม่นยำ แล้วเขาก็ทำการชู้ตสบายๆ
อิซึกิ
ลงห่วง...ไปแล้วเหรอ
ฮิวงะ
ใครส่งลูกให้กันน่ะ...
ริโกะ
(ความรู้สึกผิดแผกนี่มันอะไร...)
ริโกะ
(หรือว่าจะมีสิ่งที่น่าเหลือเชื่อเกิดขึ้นแล้วน่ะ...)
เหตุการณ์ในสนามมันเกิดขึ้นเร็วมาก รู้สึกตัวอีกทีลูกก็ลงห่วงไปแล้ว
ขนาดรุ่นพี่ที่ลงแข่งอยู่ยังรู้สึกแปลกๆ
คนอยู่ข้างสนามก็คงไม่ต่างกัน
อากิที่เห็นสีหน้างุนงงของริโกะ เธอก็ได้ยกยิ้มขึ้นก่อนจะเอ่ยออกมา
อากิ
โค้ชรู้จัก "มิสไดเร็กชั่น" มั้ยคะ
ริโกะ
เทคนิคเล่นมายากบน่ะเหรอ
อากิ
แล้วหากว่าคนใช้เทคนิคนี้เป็นคนจืดจางด้วยล่ะคะ
อากิ
อย่างที่โค้ชคิดนั่นแหละค่ะ
อากิ
คุโรโกะคุงเขาใช้เทคนิคนี้ในการเบี่ยงเบนความสนใจไปยังจุดอื่น เพื่อเพิ่มความจืดจางให้กับตัวเอง
อากิ
เขาเป็นผู้เล่นที่เชี่ยวชาญในการพาสบอล
อากิ
ระยะเวลาในการครองบอลก็น้อยถึงน้อยที่สุด
อากิ
ผู้เล่นที่ล่องหนได้และเป็นผู้เล่นตัวจริงของเทย์โค
อากิ
"ซิกส์แมนเงาลวงตา" คุโรโกะ เท็ตสึยะนั่นเองค่ะ
เมื่อได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของคุโรโกะ ก็ทำให้ริโกะตกตะลึงเป็นอย่างมาก
ริโกะ
(เป็นอย่างที่เราคิดจริงๆ ด้วย...)
แต่แล้วเวลาการแข่งก็ได้มาถึงไม่กี่วินาทีสุดท้าย
แต้มของปี 1 อยู่ห่างกับของปี 2 แค่แต้มเดียว
ขอแค่ชู้ตลงห่วงครั้งเดียว
แต่กลับกลายเป็นว่าลูกบาสดันไปอยู่ในมือของคุโรโกะในช่วงสุดท้าย
อากิ
(คุโรโกะคุงครองบอลเหรอ!)
อากิ
(ไม่สิ เขาอาจจะทำได้ก็ได้)
อากิคาดหวังว่าคุโรโกะอาจจะทำแต้มครั้งสุดท้ายนี้ได้
แต่ความคาดหวังของเธอก็ได้พังลง
พอเขาชู้ตไป บอลก็โดนขอบห่วงจนกระเด้งออกมา
เหล่าเพื่อนรุ่นเดียวกันก็ถึงกับหน้าซีด
คางามิก็ได้ปรากฏตัวแล้วดังค์ลูกนั้นลวงห่วงอย่างรวดเร็ว
คางามิ
ถ้าจะชู้ต ก็ชู้ตให้ลงสิเฟ้ย
จุดเริ่มต้นของความสนิทสนมของทั้งคู่
ในที่สุดกิจกรรมชมรมของวันนี้ก็ได้สิ้นสุดลง
คางามิได้มาร้านอาหารแล้วสั่งแฮมเบอร์เกอร์เป็นจำนวนมาก
พอได้ของตามออเดอร์แล้ว เขาก็จะหาที่นั่งกิน
จนสายตาไก้เห็นผู้หญิงผมส้มที่คุ้นตา
คางามิ
(ยัยเปี๊ยกนั่น ถ้าจำไม่ผิดจะชื่อชิโรมิสินะ)
คางามิ
(อย่างน้อยคุยกับยัยนั่นก็ยังดีกว่าหมอนั่นก็แล้วกัน)
เช่นนั้นคางามิก็ได้ตัดสินใจไปนั่งโต๊ะเดียวกันกับอากิ
พอเธอเห็นร่างสูงเดินมาแล้วนั่งฝั่งตรงข้าม เธอก็รีบบอกเขาในทันที
อากิ
ทางนั้นคุโรโกะคุงนั่งอยู่นะ
ทันทีที่เขาหันไปมองข้างๆ ก็เจอกับคุโรโกะที่นั่งอยู่ในสุด
คางามิ
มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!
คุโรโกะ
ก็ตั้งแต่แรกแล้วครับ
คางามิ
(สุดท้ายก็ต้องเจอหมอนี่อยู่ดี)
คางามิ
พวกนายนี่อยู่ด้วยกันตลอดเลยนะ
อากิ
ก็พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่นา
อากิ
ต้องอยู่ด้วยกันอยู่แล้วสิ
คางามิ
แต่ไม่กลัวคนอื่นเข้าใจผิดบ้างรึไง
อากิ
เข้าใจผิดเรื่องอะไรเหรอ
คางามิ
(แต่ถึงอย่างงั้นก็คงไม่มีใครสังเกตเห็นหมอนี่หรอก)
คางามิ
พวกนายต่างหากที่กินน้อยเกิน
อากิ
(นายต่างหากที่กินเยอะกว่าคนทั่วไปน่ะ)
ทันใดนั้นเองคางามิก็เอาแฮมเบอร์เกอร์มาให้กับอากิและคุโรโกะ
อากิ
เอ๊ะ เอามาให้ทำไมเหรอ
คางามิ
ตอบแทนสำหรับได้ดูของดีไง
คางามิ
อย่างที่เธอบอกไว้เมื่อวาน
คางามิ
ได้เห็นฝีมือของหมอนี่แล้ว
คางามิ
เพราะงั้นฉันเลยให้เป็นการยอมรับ
คางามิ
แต่ด้านอื่นก็ยังเป็นไอกระจอกอยู่ดีนั่นแหละ
แล้วทั้งสามก็ได้กินแฮมเบอร์เกอร์กันอย่างเอร็ดอร่อย
จนได้ออกมาจากร้านแล้วกลับบ้านพร้อมกัน
คางามิ
เจ้าพวกรุ่นปฏิหาริย์เนี่ย
คางามิ
ถ้าเอาฉันไปเทียบจะชนะพวกนั้นรึเปล่า
คุโรโกะ
แพ้ย่อยยับเลยล่ะครับ
อากิ
ศักยภาพของคางามิคุงอาจจะพอเทียบได้อยู่
อากิ
แต่เป็นตอนที่พวกเขาอยู่ตอนม.ต้นล่ะนะ
อากิ
ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะพัฒนาไปถึงไหนแล้ว
คางามิ
ฉันจะโค่นเจ้าพวกนั้นให้หมดเลย!
อากิ
(ฉันก็อยากจะให้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน...)
Comments
ฮั่วรุ่ยเสวี่ย
อัพ
2025-04-10
1
สาววาย
อัพต่อหน่อยจิแอดคนสวย
2025-04-09
1