“Kill Me If You Can” - Kill Me If You Can – ตอนที่ 3

(ฉาก: คฤหาสน์ส่วนตัวของคามิน – ค่ำคืนแห่งการเผชิญหน้า)

*(เสียงเพลงแจ๊ซเบา ๆ ล่องลอยในอากาศ แสงไฟสลัวของคฤหาสน์สะท้อนประกายระยิบระยับจากแก้วไวน์บนโต๊ะ บรรยากาศดูหรูหราและเงียบสงบ—แต่สำหรับเซลีนแล้ว นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอควรจะผ่อนคลาย มันคือสนามรบ… และผู้ชายที่เธอต้องฆ่าก็กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเธอ!)

(คามินเอนกายพิงพนักโซฟาหนังอย่างสบาย ๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มีแก้วไวน์อยู่ในมือ แต่สิ่งที่ทำให้เซลีนระวังตัวที่สุด… คือสายตาของเขา—เหมือนกับว่าเขากำลังล่อลวงเธอให้ตกลงไปในกับดักที่เธอยังมองไม่เห็น!)

คามิน

“ต้องให้ฉันชมก่อนหรือเปล่า? เธอกล้ามากนะ ที่มาตามคำเชิญของฉัน”

คามิน

เซลีน

(ยกยิ้มบาง แต่สายตาไร้ความรู้สึก) “ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณต้องการอะไร”

เซลีน

คามิน

(หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ) “ฉันไม่ได้ต้องการอะไรเป็นพิเศษ… แค่สงสัยว่าเด็กสาวที่เคยเป็นนักฆ่า ตอนนี้ขายเค้กไปแล้วจริง ๆ หรือแค่ใช้ร้านเป็นฉากบังหน้า?”

(เซลีนขบกรามแน่น… คำพูดของเขาทิ่มแทงเข้าเป้า! เขารู้จักเธอมากกว่าที่เธอคิด! เธอพยายามสงบสติอารมณ์แล้วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ)

เซลีน

“ฉันออกจากวงการนั้นแล้วค่ะ”

คามิน

(เลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวมาข้างหน้า ใช้ปลายนิ้วแตะกับขอบแก้วไวน์) “แต่เธอก็ยังรับงานฆ่าฉัน… ไม่แปลกใจเลย ทำไมนักฆ่าหลายคนถึงถูกเล่นงานกลับก่อนจะทันได้ลงมือ”

*(เซลีนบีบมือแน่นใต้โต๊ะ คำพูดของเขาทำให้เธอรู้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้แค่ ‘สงสัย’ แต่เขารู้เรื่องทั้งหมด!)

เซลีน

(สบตาเขาตรง ๆ อย่างไม่ยอมแพ้) “แล้วคุณจะทำยังไง? จะฆ่าฉันก่อนเลยไหม?”

(คามินหัวเราะเบา ๆ พลางเอนกายกลับไปอย่างผ่อนคลาย ราวกับกำลังสนุกกับเกมนี้เต็มที่)

คามิน

“ฆ่า? ฉันยังไม่อยากฆ่าเธอหรอกเซลีน…” (เขาเว้นจังหวะเล็กน้อย แล้วพูดต่อ) “ตรงกันข้าม ฉันอยากให้เธอมาทำงานให้ฉันมากกว่า”

(เซลีนชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างเย้ยหยัน)

เซลีน

“ตลกดี… คนที่ฉันต้องฆ่ากำลังเสนองานให้ฉัน?”

คามิน

(ยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ) “เธอมีฝีมือ ฉันไม่อยากเสียของดีไปง่าย ๆ”

(เขากระดิกนิ้วเรียกบอดี้การ์ดด้านหลัง ก่อนที่ฟลอเรนจะเดินเข้ามาพร้อมแฟ้มเอกสารบางอย่าง วางลงตรงหน้าของเซลีน… เธอเลื่อนสายตาลงไปมอง ก่อนจะพบว่าเป็นสัญญาจ้างงาน!)

คามิน

“เงินมากกว่าที่คนปริศนานั่นให้เธอแน่… และเธอจะไม่ต้องกังวลว่าตัวเองจะถูกฆ่า”

(เซลีนมองเอกสารตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขาอีกครั้ง ดวงตาของคามินยังคงเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์… เขาไม่ได้แค่ต้องการให้เธอทำงานให้ แต่เขากำลัง ‘เล่น’ กับเธอ!)

เซลีน

(ยิ้มมุมปาก ก่อนจะดันเอกสารกลับไปทางเขา) “ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ… แต่ฉันไม่ใช่หมากในกระดานของคุณ”

คามิน

(ยกยิ้มกว้างขึ้น ดวงตาเป็นประกายราวกับกำลังถูกใจกับคำตอบนั้น!) “งั้นเหรอ… น่าสนใจ”

(เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาอีกครั้ง หมุนมันเบา ๆ ก่อนจะมองเธอด้วยแววตาอ่านไม่ออก)

คามิน

“แต่เธอรู้ไหมเซลีน… เกมนี้ไม่ได้มีแค่เธอกับฉัน”

(เซลีนขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่คามินจะโน้มตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น จนใบหน้าของเขาแทบจะชิดกับเธอ! เสียงของเขาเบาลง ราวกับเป็นกระซิบ)

คามิน

“ฉันสงสัยว่าคนที่จ้างเธอ… จริง ๆ แล้วต้องการฆ่าฉัน หรือแค่ต้องการกำจัดเธอ?”

(หัวใจของเซลีนกระตุกวูบ…! นั่นเป็นคำถามที่เธอเองก็ยังไม่มีคำตอบ! และคามิน—เขากำลังพยายามทำให้เธอ ‘สับสน’!)

(เธอรีบลุกขึ้นยืนทันที!)

เซลีน

“ฉันว่าฉันอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้ว”

(เธอหันหลังหมายจะเดินออกจากคฤหาสน์ส่วนตัว แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน—มือของคามินคว้าข้อมือเธอเอาไว้! ความอบอุ่นจากปลายนิ้วของเขาทำให้เธอชะงัก หันกลับไปมองเขาอีกครั้ง… และสิ่งที่เธอเห็นคือรอยยิ้มที่อันตรายยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ!)

คามิน

(กระซิบข้างหูเธอเบา ๆ) “เธอเป็นของฉันแล้วเซลีน… ไม่ว่าเธอจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม”

(หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว! นี่มันอะไรกัน? คำขู่… หรือการประกาศความเป็นเจ้าของ?!)

(ฉากจบลงที่เซลีนสะบัดมือออก แล้วเดินออกจากคฤหาสน์ส่วนตัวไปโดยไม่หันกลับมามองอีก… แต่เธอรู้ดีว่า ตั้งแต่วินาทีนี้ เธอไม่มีทางหนีจากเกมของคามินได้อีกต่อไป!)

—

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ