เอเทียธ์ [Aetiyath]

ความเดิมตอนที่แล้ว

ไคโตะ: "โอ้ยๆ เจ็บเป็นบ้า!"

ไคโตะ: "นี่เรายังอยู่ในลิฟต์อีกเหรอ? เราน่าจะตายไปแล้วนี่หรือว่าเรานอนไม่พอกันเลยเกิดภาพหลอน? ยังไงก็เถอะเปิดประตูก่อนเถอะ!" (กดปุ่มเปิดประตูลิฟต์)

ไคโตะ: "อึก! นี่มันแสงอะไรกัน?" (ยกแขนมาบังแสงนั้นแต่ว่ามันสว่างจนต้องหลับตา)

ไคโตะ: "......" (ลืมตา)

ไคโตะ: "หะ ที่นี่มัน.... ที่ไหนกัน?" (สับสน)

ลมอ่อนๆ พัดผ่านผิวกาย เสียงใบหญ้าเสียดสีดังแผ่วเบาไคโตะลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนพื้นหญ้าเขียวขจี อากาศสดชื่นจนผิดวิสัย... เขาขยับตัวแล้วพบว่าพื้นดินไม่ใช่พื้นลิฟต์เย็นเฉียบอีกต่อไป พอเขาหันหลังกลับไม่พบลิฟต์ ด้านหลังของเขาเป็นป่าที่ไม่รู้จัก

ไคโตะ: "ทุ่งหญ้าเหรอ? มันเกิดอะไรขึ้นกับชั้นกันเนี่ย?" (งุนงง)

ในขณะที่เขากำลังสับสนอยู่นั้นเอง ก็ได้มีบางอย่างที่เหมือนหน้าต่างโฮโลแกรมเด้งขึ้นมา

[ ระบบเริ่มต้น... ]

[ เชื่อมต่อกับหน่วยข้อมูลหลัก... ]

[ ยืนยันตัวตนสำเร็จ ]

???: "ยินดีต้อนรับ นายท่าน"

ไคโตะ: "เหวอออ! อะไรน่ะ!" (ตกใจ)

???: "ตัวกระผมมีชื่อว่า ระบบ เชื่อมต่ออยู่กับไกอาของโลกใบนี้และติดอยู๋กับนายท่าน"

ไคโตะ: "ระบบเหรอ? นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?" (สงสัยและสับสน)

ระบบ: "นายท่านได้ตายและถูกส่งตัวมายัง เอเทียธ์ หรือก็คือดาวดวงนี้"

ไคโตะ: “ระบบ บอกมาให้หมดเดี๋ยวนี้!”

ระบบ: “โปรดใจเย็น นายท่านยังไม่แข็งแกร่งพอจะรับข้อมูลทั้งหมดได้”

ไคโตะ: "ชั้นไม่เข้าใจ! แกบอกมานะ!" (สับสน, โกรธ)

ระบบ: "เนื่องจากระบบเองก็ไม่ทราบอย่างถ่องแท้ แต่ที่บอกว่าให้นายท่านแข็งแกร่งขึ้น อาจจะช่วยให้ท่านรับรู้ข้อมูลบางส่วนจากระบบได้ ถ้าท่านไม่แข็งแกร่งอาจจะรับข้อมูลไม่ไหวและทำให้เสียชีวิตได้"

ไคโตะ: "แล้วชั้นจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย..." (สับสน)

ระบบ: "ไม่เป็นไร นายท่านมีระบบอยู่ทั้งที"

ไคโตะ: "เห้ออ... ก็ได้ แล้วชั้นจะแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไงล่ะ?"

ระบบ: "ง่ายมาก! ท่านต้องสังหารมอนสเตอร์และรับค่าประสบการณ์ (EXP) เมื่อถึงจำนวนที่กำหนดท่านจะเลเวลอัพและแข็งแกร่งขึ้น! อีกทั้งยังได้สแตสพอยท์ (Stat Points) มาอัพค่าสถานะในส่วนที่ต้องการได้อีกด้วย"

ไคโตะ: "อย่างงี้นี่เอง เหมือนกับเกม RPG สินะ"

ไคโตะ: "งั้นระบบแนะนำการใช้งานที!"

ระบบ: "ได้เลยนายท่าน ระบบจะประกอบไปด้วย 2 ส่วนคือ

ตัวของระบบทำหน้าที่แนะนำและช่วยเหลือเจ้าของ

ฟังก์ชั่นของระบบ ได้แก่:

การประเมินสิ่งต่างๆ

ช่องเก็บของไร้ขีดจำกัดทั้งขนาดและจำนวน (ไม่สามารถใส่สิ่งมีชีวิตได้) ภายในจะถูกหยุดเวลา

ระบบแผนที่และทำแผนที่อัตโนมัติ

การแยกชิ้นส่วนอัตโนมัติของสิ่งของหรือสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้ว

การคราฟต์ของและปรุงยาต่างๆ

แปลภาษาอัตโนมัติ

ท่านสามารถเลือกใช้ฟังก์ชั่นต่างๆ ได้ทันที"

ไคโตะ: "อย่างงี้นี่เองสินะ! งั้นระบบ สเตตัสโอเพ่น!!"

[ สเตตัส ]

ชื่อ: โกโจ ไคโตะ

อายุ: 20 ปี (35 ปี)

เผ่าพันธุ์: มนุษย์

อาชีพ: ผู้มาจากต่างโลก (EX - หนึ่งเดียว)

Level: 0 (0.00%)

Stat Points: 0

[ ค่าสถานะ ] (ค่าเฉลี่ยของมนุษย์ \= 10)

STR: 60 (พลังเหนือมนุษย์ 6 เท่า)

AGI: 60 (ความเร็วเหนือมนุษย์ 6 เท่า)

INT: 60 (ระดับอัจฉริยะ)

CHA: 60 (เสน่ห์สูง)

LUK: 60 (โชคดีผิดปกติ)

HP: 60 (ถึกกว่าคนทั่วไป)

MP: 60 (พลังเวทย์มาก)

สกิล

• ประเมิน(EX): ประเมินสิ่งมีชีวิตหรือสิ่งของ

• ช่องเก็บของ(EX): ช่องเก็บของไร้ขีดจำกัดทั้งขนาดและจำนวน (ไม่สามารถใส่สิ่งมีชีวิตได้) ภายในจะถูกหยุดเวลา

• แผนที่(EX): ดูแผนที่, การนำทาง, การทำจุดมาร์ค, ทำแผนที่อัตโนมัติในระยะ 1 กิโลเมตร

• แยกชิ้นส่วน(EX): การแยกชิ้นส่วนอัตโนมัติของสิ่งของหรือสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้ว

• คราฟต์ของ(EX): การสร้างของและปรุงยาจากวัตถุดิบต่างๆ

• เข้าใจทุกภาษา(EX) (Passive): ไม่ว่าจะภาษาไหนก็สามารถเข้าใจได้

• จิตใจคงที่(SSS) (Passive): ไม่มีวันเป็นบ้า, ไม่มีวันจิตวิปริต, ใจเย็นทุกสถานการณ์, การโจมตีทางจิตจะเปลี่ยนเป็นความเสียหายทางกายภาพ

• (ล็อก)การปลอมแปลงสเตตัส(SSS): ปลอมแปลงสเตตัสได้ตามใจนึก ไม่สามารถชะล้างได้

• ควบคุมมานา(S) (Passive): สามารถควบคุมมานาได้ดีมากๆ, มองเห็นมานา,สัมผัสถึงมานาแบบพิเศษได้

• สัญชาติญาณการต่อสู้(S) (Passive): มีเซนต์ด้านการต่อสู้

• (ล็อก)ไม่มีดีเลย์(EX) (Passive): ไม่มีคูลดาวน์ของสกิลใดๆ

• (ล็อก)ไร้ร่าย(EX): สามารถใช้เวทย์มนต์ได้ทันทีโดยไม่ต้องร่ายคาถา

ฉายา

• ผู้มาจากต่างโลก(EX)(หนึ่งเดียว): บวกค่าสถานะหลักทุกค่า 50, ได้ EXP คูณสอง, ได้สแตสพอยท์คูณสิบจากปกติ

• เป็นที่รักของไกอา(EX): ควบคุมได้ทุกธาตุ ได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง ความมืด ว่างเปล่า สายฟ้า

สถานะปัจจุบัน

ปกติ

ระบบ: "อย่างไรก็ตามท่านสามารถเรียกใช้ระบบผ่านการคิดในใจได้ การตะโกนแบบเมื่อกี้อาจทำให้เป็นจุดสนใจได้"

ไคโตะ: "งะ งั้นเหรอ…" (เขินอาย)

ไคโตะ: "แล้วจะเอาไงต่อดีละเนี่ย?"

ระบบ: "แนะนำให้นายท่านไปยังเมืองมนุษย์ที่ใกล้ที่สุด"

ไคโตะ:"โอเค ระบบเปิดแผนที่"

ไคโตะสั่งให้ระบบเปิดแผนที่ ทันทีที่หน้าต่างโฮโลแกรมปรากฏขึ้น ภาพแสดงพื้นที่รอบตัวเขาเป็นวงกลมรัศมี 500 เมตร ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ทอดยาวไปเบื้องหน้า ขณะที่ด้านหลังเป็นแนวป่าทึบ นอกเขตที่แสดงเป็นเพียงความมืดที่ยังไม่ได้สำรวจ

ไคโตะ:“ระยะเกินเลยไม่เห็นส่วนที่เหลือสินะ” (ไคโตะพึมพำก่อนจะถามขึ้น)

ไคโตะ:“ระบบ ฉันควรไปทางไหนดีล่ะ?”

ระบบ:“แนะนำให้นายท่านหาทางไปยังเมืองมนุษย์ที่ใกล้ที่สุดหรือเดินตรงไปก็ได้”

ไคโตะ:“ไม่ได้ช่วยเลย…เดินตรงไปก็แล้วกัน”

เขาก้าวเดินไปข้างหน้าโดยยังคงมองแผนที่ไปด้วย

ระหว่างทาง ไคโตะนึกขึ้นได้จึงถามออกมา “จริงสิ ระบบทำไมสกิลถึงถูกล็อกล่ะ?”

ระบบ:“นายท่านต้องทำความรู้จักกับมานาก่อนจึงจะปลดล็อกสกิลได้”

ไคโตะ:“แล้วต้องทำยังไงล่ะ?” (ไคโตะหยุดเดิน หันหน้าไปทางโฮโลแกรม)

ระบบ:“ให้นายท่านลองหลับตาและพยายามนึกถึงน้ำอุ่นที่ห่อหุ้มร่างกาย”

ไคโตะ:“ยังไม่ค่อยเข้าใจแฮะ…ลองทำดูก่อนก็แล้วกัน” (ไคโตะหลับตาลง พยายามสัมผัสถึงมานาตามคำแนะนำ)

ไคโตะ:“น้ำอุ่นเหรอ… น้ำอุ่นจากฝักบัว?”

ในชั่วพริบตา เขารู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่อบอุ่นไหลเวียนไปทั่วร่าง

[ควบคุมมานา(S) กำลังทำงาน]

ไคโตะลืมตาขึ้น “ความรู้สึกนี่มัน!”

แสงสีฟ้าอ่อนเปล่งประกายห่อหุ้มร่างกายของเขา มันคือผลจากสกิลเสริมพลังกายที่ถูกกระตุ้นขึ้นเป็นครั้งแรก และนั่นก็เป็นสัญญาณว่าตอนนี้เขาสัมผัสถึงมานาได้แล้ว

ระบบ:“ยินดีด้วย นายท่านได้รู้สึกถึงมานาเป็นครั้งแรก!”

[ทำการปลดล็อกสกิล: การปลอมแปลงสเตตัส (SSS), ไม่มีดีเลย์ (EX), ไร้ร่าย (EX)]

[ได้รับสกิล: เสริมพลังกาย (F)]

ไคโตะ:“นี่สินะ…มานา!” (ไคโตะมองแสงสีฟ้าอ่อนบนร่างกายด้วยความตื่นเต้น)

แต่ในจังหวะที่เขาเผลอเพลินไปกับพลังใหม่ เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นจากด้านซ้าย

ตึก! ตึก! ตึก!

ไคโตะ:“หืม?”

ไคโตะหันไปทางต้นเสียงทันที แล้วก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นเงาดำพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

มันคือสุนัขตัวใหญ่!

ระบบ:“นายท่าน ระวัง!!” (ระบบแจ้งเตือน)

[สัญชาติญาณการต่อสู้(S) กำลังทำงาน]

ไคโตะ:“เหวออ!!”

ไคโตะอุทาน รีบเอียงตัวหลบไปด้านหลังอย่างฉิวเฉียด

สุนัขยักษ์กระโจนผ่านหน้าเขาไป ก่อนจะหมุนตัวกลับมายืนบนสี่ขา ขนตั้งชัน ดวงตาสีแดงเลือดแข็งกร้าวสะท้อนแสงแดด

กรร…

มันขู่เสียงต่ำ โชว์เขี้ยวขาววาวด้วยท่าทางดุร้าย

ไคโตะ:“นั่นมันอะไรน่ะ!?” (ไคโตะถอยหลัง) “สุนัขเรอะ!?”

มันกระโดดพุ่งอีกรอบ

ไคโตะ:”อย่าเข้ามานะ!”(เขาเสยคางสุนัข)

มันมันร้อง”เอ๋ง!”พร้อมกระเด็นหมุนตัวไปด้านหลัง

มันลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางสะบักสะบอมและระแวงไคโตะ

ระบบ:”นายท่านประเมินมันสิ”

ไคโตะ:”จริงด้วย! ประเมิน”

[ สเตตัส ]

ชื่อ: ไม่มี

อายุ: 2 ปี 4 เดือน

เผ่าพันธุ์: บิกวูฟ

อาชีพ: ไม่มี

Level: 1 (4.80%)

Stat Points: ไม่มี

[ ค่าสถานะ ] (ค่าเฉลี่ยของบิกวูฟ \= 10)

STR: 5

AGI: 5

INT: 1

CHA: 1

LUK: 1

HP: 5(-5)

MP: 1

สกิล

• กัด (F)

• ล่า (F)

• ซุ่มโจมตี (F)

ฉายา

ไม่มี

ไคโตะ: “บิกวูฟเหรอ”

ในขณะที่ไคโตะประเมินมัน ก็กระโจนอีกรอบ

กรร! ฟุบ!

ไคโตะ: “ไม่ยอมหรอกน่า!” (เขาเตะมันสุดแรงและพูดเสียงแข็ง)

“เอ๋ง…” บิกวูฟร้องและกระเด็นไปสามเมตรก่อนจะสิ้นใจ

ไคโตะ: “เป็นไงล่ะ!” (เขาพูดหวังให้มันกลัว)

ไร้การตอบกลับของบิกวูฟ

[ท่านสังหารบิกวูฟ]

[ได้รับ 20 EXP(×2)]

[Level up!]

ไคโตะ: “ตาย…แล้วเหรอ?” (เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่น)

ระบบ: “ยินดีด้วยนายท่านเลเวลอัพ!” (ปรากฏขึ้น)

ไคโตะ: “เรา…พึ่งฆ่าสิ่งมีชีวิตที่รูปร่างคล้ายหมา” (เขากลัว)

ไคโตะรู้สึกกลัวหลังฆ่าบิกวูฟ

ระบบ: “นายท่าน?”

[จิตใจคงที่(SSS)กำลังทำงาน]

ไคโตะ: “นี่ชั้น…ความรู้สึกกลัวหายไป...”

สกิลทำให้ความรู้สึกกลัวหายไป

ระบบ: “นายท่านพึ่งเคยฆ่าเป็นครั้งแรก?”

ไคโตะ: “อา…”

ระบบ: “ไม่ต้องห่วงนายท่าน ครั้งแรกก็เป็นแบบนี้เสมอ”

ไคโตะ: “แกจะไปรู้อะไร!”(เขาพูดด้วยเสียงแข็งกร้าว)

ระบบ: “ก็กระผมไม่ใช่นายท่านนี่”

ไคโตะ: “ก็จริงแหะ”(ไคโตะเริ่มใจเย็นลง)

ระบบ: “นายท่านลองใช้สกิลกับมันสิ”

ไคโตะ: “มัน? จะลองดู”

ไคโตะได้เดินเข้าไปหาร่างของบิกวูฟ

ไคโตะ: “…”

เขาจ้องอยู่ซักพักก่อนจะใช้สกิล

ไคโตะ: “แยกชิ้นส่วน”

ได้มีแสงปกคลุมร่างของบิกวูฟก่อนแยกออกมาเป็นหนัง กระดูก เนื้อ และอวัยวะภายใน

ไคโตะ: “โห” (เขาเริ่มตื่นเต้น)

ไคโตะ: “เก็บ”

ชิ้นส่วนของบิกวูฟหายไป

ไคโตะ: “อะ! มันหายไปไหนแล้ว”

ระบบ: “นายท่านดูที่ช่องเก็บของสิ”

ไคโตะ: “ช่องเก็บของ”

ช่องเก็บของแสดงให้เห็นชิ้นส่วนของบิกวูฟและแบ่งเป็นตาราง ส่วนละช่อง

ไคโตะ:“นี่คือชิ้นส่วนเมื่อกี้สินะ”

ไคโตะ:“…”

ไคโตะ:“เอาล่ะ! เดินทางต่อกันดีกว่า!”

ไคโตะได้เดินตรงไปที่ป่า การผจญภัยได้เริ่มต้นขึ้น!

[To be continued]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***