ความอบอุ่นของแสงอาทิตย์ยามฤดูหนาว
ก้าวผ่าน
ชายหนุ่มกวาดสายตาไปทั่วร้าน พบเพียงสาวพนักงาน
อาเรส
โคลอี้อยู่ที่ไหน!//จ้อง//
เรย์
เอออ!..ตอนนี้เธอน่าจะไปที่สุสานของ....
ไม่ทันทีเธอจะพูดจบชายหนุ่มก็รีบพรวดพราดออกไปจากร้าน
มีเพียงหญิงสาวที่ยืนตัวแข็งทื่อ อยู่ต่อหน้าหลุมศพของแม่เธอ สีหน้าแววตาที่ดูเศร้าหม่อง น้ำตาคลอหน่วยไหลลงมาอาบแก้ม พร้อมเสียงสะอื้น เบา เบา
อุณหภูมิที่มือของเขาแนบไปที่ใบหน้าของเธอ นิ้วที่เรียวยาวเกลี่ยน้ำตาออกไปจากแก้มของหญิงสาว ก่อนจะพูดด้วยเสียงอันนุ่มนวล
อาเรส
คุณคงลำบากมามากเลยสินะครับ
อาเรส
ร้องไห้ออกมาบ้าง..ก็ไม่เป็นไรหรอก
คุณนะเก่งที่สุดแล้ว
ก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอด พร้อมกับเอามือลูบหัวปลอบใจเธอ
อ้อมกอดของเขาทำให้จิตใจของเธอเริ่มรู้สึกสงบลง
โคลอี้
คุณผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก
มาได้ยังไง
อาเรส
อาจเพราะผมไม่ได้สนิทกับพวกเขามาก
เลยไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่
โคลอี้
ไม่มีเคล็ดลับอื่นหรอคะ
อาเรส
คุณจะผ่านมันไปได้ในแบบของตัวเอง
อาเรส
เอาสิ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง
โคลอี้
ไม่เอาบัตรเครดิตนะคะ//ยิ้มเย้ย//
โคลอี้
เอาข้าวผัดกุ้ง พิเศษ
โคลอี้
ไม่เอาน่า...ฉันรู้สึกแย่นะคะที่ต้องนั่งกินคนเดียว
อาเรส
งั้น..เอาเหมือนคุณละกัน
พนักงาน
ข้าวผัดกุ้งพิเศษ 2 จาน นะครับ
โคลอี้
คุณมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหน
อาเรส
อื้มม...น่าจะปลายเดือนพฤศจิกายน
โคลอี้
ทำไมฉันพึ่งเจอคุณกันนะ
อาเรส
แต่ผมดูคุณอยู่ตลอดนะ
โคลอี้
//จ้องเขม็ง// บอกแล้วไง ว่าทำตัวแบบนี้มันเหมือนพวกโรคจิต
อาเรส
ฮ่า..ครับๆผมไม่ทำแล้ว
โคลอี้
แล้วตอนเด็กฉันเป็นยังไงบ้างคะ
อาเรส
แต่ก็แอบน่านำคาญนิดหน่อย
โคลอี้
รีบทานสิค่ะ ข้าวผัดร้านนี้เจ้าประจำฉันเลยละ
โคลอี้
มันก็อร่อยดี แถมยังทำง่ายอีกด้วยฉันชอบทำมันบ....
Comments