ความอบอุ่นของแสงอาทิตย์ยามฤดูหนาว
เพื่อนคุย
โคลอี้
งั้นมาเข้าเรื่องกันเลย
โคลอี้
มาเข้าหาฉันแบบนี้ต้องการอะไร
โคลอี้
//ขมวดคิ้ว//ฉันไม่ใช่เครื่องมือคลายความเหงาของใคร
อาเรส
คุณนะ...ไม่ว่ามองยังไงก็สวยจริงๆเลย
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับใช้มือสัมผัสไปที่ผมของหญิงสาว ก่อนหญิงสาวจะปัดมือเขาทิ้ง
โคลอี้
ทำอะไร!...ไม่คิดบ้างรึไงการที่คุณทำแบบนี้กับคนที่พึ่งเจอกัน มันเหมือนกับคนโรคจิต
โคลอี้
เฮ้อออ...ออกไปเถอะค่ะ ฉันอยากอยู่คนเดียว
อาเรส
ผมจะช่วยให้คุณเรียนจบ แบบผ่านฉลุย//ยิ้ม//
โคลอี้
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำเองได้
อาเรส
การรับความช่วยเหลือจากคนอื่นไม่ใช่เรื่อง น่าอายนะ
โคลอี้
แล้วคุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร จะให้ฉันเชื่อได้ยังไงว่าคุณจะช่วยฉันได้
อาเรส
นั้นสิ...ถ้าอย่างงั้นช่วยให้โอกาสผมหน่อยนะครับ
อาเรส
ผมไม่รู้จักใครเลยที่นี่...มีแค่คุณคนเดียวช่วยอยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยนะครับ
อาเรส
คิดถึงตอนเด็กที่ผมคอยเล่นเป็นเพื่อนคุณสิ
หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ซักครู่ ก่อนจะตอบตกตกลงกับเขาไป
โคลอี้
มีอยู่แค่นี้....กินได้ก็กิน
หญิงสาวพูดก่อนจะยื่น ขนมปิ้งให้กับชายหนุ่ม
โคลอี้
ทำไมถึงกลับมาอยู่ที่นี่....ปกติที่นี่ไม่ค่อยมีคนย้ายเข้ามาหรอกค่ะ
โคลอี้
บ้านที่คุณเคยอยู่ถูกขายไปแล้วนี่คะ
อาเรส
ห้องเช่าตรงข้ามร้านคุณไง
อาเรส
ผมมาเยี่ยมสุสานพ่อแม่นะ
อาเรส
เดาสิว่าผมเจอใครที่นั้น
อาเรส
คุณเปลี่ยนไปมากเลย จากเด็กน้อยสดใสร่าเริง สู่สาวสวยสะพรั่ง
โคลอี้
คุณก็เปลี่ยนไปมากเหมือนกัน การพูดของคุณ ท่าทาง ไม่เหลือคนเดิมที่ฉันรู้จัก
อาเรส
รู้ไหมมีอย่างหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนไป..ความหล่อของผมไง
โคลอี้
ฮ่า..ฮ่า..//ยิ้มแห้ง//
Comments