Heartbeat In The Ruins:เสียงหัวใจเเห่งโลกที่ล่มสลาย
(ss.1)EP.7 Exit
การเดินทางที่มีจุดหมายเป็นเเดนเเห่งชีวิต
ท้องฟ้ากลับมืดครึ้มอีกครั้ง ท่ามกลางความเงียบที่เหมือนจะไม่มีวันจบสิ้น
เร็กและอีวาก้าวเดินไปอย่างไม่รู้จุดหมาย แนวทะเลทรายกว้างไกลปรากฏต่อหน้าพวกเขา ซากปรักหักพังจากการล่มสลายยังคงกระจายอยู่ทั่วพื้นที่
และไม่มีอะไรนอกจากความเงียบงันที่ทำให้ทั้งสองรู้สึกถึงความโดดเดี่ยว
เร็ก
คิดว่าเราจะไปถึงอีเดน ออฟ ไลฟ์ ได้ไหม?
เร็กถามเสียงเครียด หันไปมองอีวาที่เดินข้างๆ
อีวาสแกนสภาพแวดล้อมรอบๆ และตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
อีวา
จากข้อมูลที่ได้… เราควรจะถึงที่นั่นในหนึ่งวันข้างหน้า แต่มันก็ยังมีอุปสรรคที่เราไม่สามารถคาดเดาได้
เร็ก
ก็หวังว่าเราจะไม่เจอกับอะไรมากไปกว่านี้
เร็กยิ้มเหนื่อยๆ แต่ก็รู้ดีว่าความหวังนั้นอาจจะเป็นเพียงแค่ฝัน
อีวา
พวกเรายังมีเวลา ถ้าคุณไม่หยุดคิดหาวิธี…
พูดเสริมพลางหันไปมองเร็กด้วยความพยายามให้กำลังใจ
เร็กหันไปยิ้มให้ ก่อนจะหันกลับไปมองทะเลทรายที่ทอดยาว ไม่มีอะไรเลยนอกจากความรกร้าง
กลางทางพวกเขาได้พบกับการตั้งค่ายของกลุ่มโจร
หรือที่เรียกกันว่า "นักล่า" กลุ่มที่มักจะออกล่าเพื่อขโมยทรัพยากรจากผู้รอดชีวิตอื่นๆ โครงสร้างของพวกเขาคล้ายกลุ่มก่อการร้ายในอดีต บางคนมีอาวุธหนัก บางคนก็มีเพียงแค่ดาบและลูกธนู
เร็ก
//หยุดเดินและยิ้มกรอกตา
อีวา
//โดนเร็กใช้มือปิดปาก
เร็ก
(กระซิบ)พวกมันมองเห็นเราแน่ๆ ถ้าผมยิงพวกมันไปตอนนี้
อีวา
(กระซิบ)ไม่ใช่ตอนนี้ เราต้องหาทางหลบไปก่อน
วาตอบเสียงเบา เธอใช้สแกนเนอร์เพื่อหาตำแหน่งที่ปลอดภัย
อีวา
มีทางเดินเล็กๆ ข้างหน้า… เราสามารถใช้มันหลบไปได้
ทั้งสองเริ่มวิ่งไปตามทางแคบๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นช่องว่างระหว่างซากปรักหักพัง เสียงฝีเท้าของพวกนักล่าห่างออกไปทีละน้อย
เร็ก
ยังไงก็ได้ แค่ไม่อยากเห็นพวกมันมาไล่เรา
อีวา
ไม่ใช่แค่พวกมัน… บางครั้งสิ่งที่เรากลัวที่สุดคือสิ่งที่เราหลงลืมไป
เวลาผ่านไปอีกหลายชั่วโมง สภาพอากาศเริ่มร้อนระอุและเหมือนจะไม่มีวี่แววว่าจะถึง "Eden of Life" เร็วๆ นี้ ทะเลทรายเริ่มขยายตัวออกไปเรื่อยๆ ดวงอาทิตย์ใกล้จะตกดิน ความมืดเริ่มเข้าปกคลุม พวกเขากำลังเดินไปในทิศทางที่ไม่รู้ว่ามีอะไรข้างหน้า
อีวา
หากเรามีเวลา… เราคงจะรู้ได้ว่ามีอะไรบ้างในโลกนี้ที่เราไม่เคยเห็น
เร็ก
แต่เวลาที่เรามี… มันไม่ค่อยจะพอ
อีวาหันไปมองเขา ก่อนจะเงียบไปสักพัก
อีวา
ทุกคนที่รอดชีวิตมาได้ มีความกลัวในใจตัวเอง มันคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พวกเขาต้องเผชิญ
อีวา
แล้วคุณ… ไม่มีความกลัวบ้างเหรอ?
อีวา
ความกลัวไม่ได้อยู่ในร่างกายของฉัน มันอยู่ในหัวใจของคนที่ข้างๆ
เร็ก
งั้นเหรอ… กูว่ากูคงกลัวอะไรมากกว่าแค่การตาย
เร็ก
กลัวการต้องอยู่ในโลกนี้คนเดียว
อีวาหยุดเดินและมองไปที่ท้องฟ้าที่มืดลงทุกขณะ
อีวา
แล้วถ้าเรามีที่ที่ปลอดภัยให้พักพิงล่ะ?
เร็ก
//ยิ้มให้กับคำถามนั้น
เร็ก
ถ้าเป็นที่นั้น…" เขาหยุดไปชั่วครู่ ก่อนจะพูด "ก็หวังว่าเราไปถึงในเร็วๆ นี้
เมื่อค่ำคืนมาถึง พวกเขาพบว่าทางออกจากทะเลทรายเริ่มใกล้เข้ามา พวกเขาเห็นแสงสว่างจากไกลๆ เร็กสบตากับอีวา ก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้า
เร็ก
อีเดน ออฟ ไลฟ์… หรือที่ไหนสักแห่งที่เราจะได้พัก
อีวา
"
เราจะไปถึงในเร็วๆ นี้…"
อีวาตอบ ก่อนจะเร่งฝีเท้าไปข้างหน้า
ทั้งสองเดินมาถึงยอดเนินเขาและมองเห็นแสงสว่างจากเมืองแห่งความหวังที่พวกเขากำลังเดินทางไปยัง "Eden of Life"
Comments