บุปผาของคริสเตียน chapter 1

10:00 น.

ร้านดอกไม้แห่งหนึ่ง

ตันหยง

//จัดดอกไม้

ตันหยง เจ้าของร้านดอกไม้แห่งนี้กำลังจัดดอกไม้พลางยิ้มไปด้วย เพราะว่าวันนี้น้องชายของตนจะมาเยี่ยม

ด้วยความที่ที่เรียนของน้องชายของตันหยงนั้นห่างจากบ้านหลายกิโล น้องชายของเขาจึงตัดสินใจหาหออยู่แล้วมาเยี่ยมเขาช่วงหยุดแทน

เนส

ตันหยงเสร็จยัง//เดินออกมาดู

ตันหยง

เรียบร้อยแล้ว

เนส เพื่อนสนิทของตันหยง ทั้งคู่รู้จักกันมาได้5ปีแล้ว ทั้งคู่สนิทกันมาก มากขนาดที่กล้าจะเล่าเรื่องทุกๆเรื่องของตัวเองให้อีกคนฟัง

ตอนที่ตันหยงอยากเปิดร้านแรกๆ พอนำไปเล่าให้เนสฟัง เนสก็สนับสนุนเต็มที่พร้อมกับมาช่วยงานอีกด้วย

ตันหยง

เข้าร้านเถอะ

เนส

ป่ะๆ

เนส

วันนี้ก็ขอให้ขายดี

เนส

ปังๆๆๆ

ตันหยง

สาธุ

ทั้งคู่เข้ามาในร้านก่อนจะจัดแจงร้านอีกสักพัก

10:30

ตันพยงเดินออกมาหน้าร้านก่อนจะทำการพลิกป้ายร้านเพื่อแสดงให้เห็นว่าร้านได้เปิดแล้ว

เมื่อพลิกป้ายเสร็จตันหยงก็กลับเข้าไปในร้าน ไม่นานนักก็มีลูกค้าเดินเข้ามาในร้าน

กรุ๊งกริ๊ง~ (เสียงกระดิ่งร้าน)

ตันหยง

ยินดีต้อนรับครับ//ยิ้ม

ตัวประกอบ

ไงๆ//ยิ้ม

ตันหยง

วันนี้ก็มาคนแรกอีกแล้วนะครับ

ตัวประกอบ

แน่นอน

ตัวประกอบ

วันนี้ปู่ขอดอกลิลลี่นะตันหยง

ตันหยง

ได้ครับปู่

ตันหยง

ปู่ไปนั่งรอแป๊ปนึงนะครับ

ตันหยง

ยืนนานๆเดี๋ยวจะปวดหลังเอา

ตัวประกอบ

เออๆ//เดินไปนั่ง

ไม่นานนักตันหยงที่เดินไปหยิบดอกไม้ก็เดินกลับมาที่ เคาน์เตอร์พร้อมกับถามคุณปู่ลูกค้าประจำของเขา

ตันหยง

ห่อเหมือนเดิมใช่ไหมครับ

ตัวประกอบ

ใช่ๆ

ตัวประกอบ

จัดดอกไม้ตามที่ตันหยงจัดเลย

ตัวประกอบ

ปู่ชอบๆ

ตันหยง

ครับ//ยิ้ม

ตันหยงทำการจัดดอกไม้ ไม่นานนักเนสที่ไปหยิบบัวรถน้ำหลังร้านก็เดินมาเห็นคุณปู่พอดีจึงเข้ามาทักทาย

เนส

อ้าวปู่

เนส

สวัสดีครับ//ไหว้

ตัวประกอบ

เออๆ หวัดดีๆ//รับไหว้

เนส

วันนี้ก็มาไวเหมือนเดิมเลยนะครับ

ตัวประกอบ

แน่นอนอยู่แล้ว

ตัวประกอบ

ลูกค้าคนแรกของพวกเอ็ง ก็ต้องเป็นปู่สิว่ะ

เนส

ครับ//ยิ้ม

เนส

วันนี้ปู่มาซื้อดอกอะไรหรอครับ//นั่งข้างๆ

ตัวประกอบ

ดอกลิลลี่หนะ

เนส

อ้อ~

ตันหยง

เสร็จแล้วครับ//ยิ้ม

ตัวประกอบ

เท่าไหร่หล่ะ//ค่อยๆลุก

ตัวประกอบ

//เดินมาหน้าเคาน์เตอร์

ตันหยง

250 ครับ//ยื่นช่อดอกไม้ให้

ตันหยง

แต่คุณปู่ผมไม่คิดเงินหรอกครับ

ตัวประกอบ

ยัยหยา

ตัวประกอบ

จะทำแบบนั้นได้ยังไง

ตัวประกอบ

เอาไปๆ//ยื่นเงินให้

ตันหยง

ผมไม่เอาหรอกครับ

ตันหยง

คุณปู่อุตส่าห์เป็นขาประจำผมทั้งที

ตันหยง

อีกอย่างผมจำได้ว่าวันนี้เป็นวันครบรอบของคุณปู่กับคุณย่านี่นา

ตัวประกอบ

โธ่

ตัวประกอบ

ข้าเกรงใจ

ตัวประกอบ

ตันหยงรับไปเถอะน่า

ตันหยง

ไม่เป็นไรครับ

ตันหยง

งั้นวันนี้ถือว่าผมให้ฟรีเลย

ตันหยง

แต่วันหลังผมจะเก็บเงินตามปกติ

ตันหยง

ดีไหมครับ

ตัวประกอบ

ก็ได้ๆ

ตัวประกอบ

ขอบใจนะตันหยง//รับช่อดอกไม้มาถือ

ตัวประกอบ

งั้นปู่ไปก่อนนะ

ตันหยง

ครับ//ยิ้ม

เนส

เดินทางปลอดภัยนะครับ//โบกมือลา

ตัวประกอบ

เออๆ

ตัวประกอบ

ขอบใจๆ//เดินออกจากร้านไป

ทั้งคู่ได้แต่ยิ้มบางมองคุณปู่เดินออกจากร้านไปก่อนจะมองหน้ากัน

เนส

คุณปู่น่าสงสารเนาะ

ตันหยง

นั่นสินะ

ตันหยง

แต่สิ่งที่เราทำได้ก็มีแค่นี้แหละ

เนส

หวังว่าปู่แกจะไปสุสานอย่างปลอดภัยนะ

เนส

แกยิ่งไม่ชอบขึ้นรถอยู่ด้วย

ตันหยง

นั่นหนะสิ

จริงๆและภรรยาของคุณปู่นั้นเสียไปหลายปีแล้ว แต่คุณปู่ก็มักจะมาซื้อดอกไม้ไปเปลี่ยนที่สุสานของภรรยาของตัวเองทุกวัน เพราะยังอาลัยอาวรณ์กับภรรยาของตนอยู่

คุณปู่ชอบมาซื้อดอกไม้ร้านของตันหยงตั้งแต่เปิดร้านแรกๆ และซื้อเรื่อยๆจนเป็นขาประจำ และจะเป็นคนแรกที่มาซื้อดอกไม้เสมอเพราะ บ้านของคุณปู่อยู่ไม่ไกลจากร้าน

ไม่นานนักก็มีบุคคลใหม่เข้ามาในร้าน

กรุ๊งกริ๊ง~

ต้นหลิว

พี่ครับ~

ต้นหลิว

ผมมาแล้ว//ยิ้ม

ตันหยง

ต้นหลิว//ดีใจ+รีบวิ่งไปกอด

ต้นหลิว

คิดถึงพี่ที่สุดเลย//กอดตอบ

ตันหยง

เดินทางมาเหนื่อยไหม

ต้นหลิว

ไม่ครับ//ยิ้ม

ตันหยง

โตขึ้นเยอะเลย//ลูบหัว

ตันหยง

สวยได้แม่มากเลยนะรู้ตัวไหม

ต้นหลิว

พี่ก็ได้แม่เหมือนกันแหละ

ต้นหลิว

แต่ก็ได้พ่อมาด้วย

ต้นหลิว

ผมนอกจากเพศก็ไม่ได้พ่อเลยสักอย่าง

ตันหยง

55555

ตันหยง

อย่าน้อยใจไปสิ

ต้นหลิว

หึ

ต้นหลิว

ผมไม่น้อยใจหรอก

ตันหยง

//ยิ้ม+ลูบหัว

เนส

ทักทายแต่ตันหยง

เนส

ลืมพี่คนนี้ไปแล้วมั้งงงง

ต้นหลิว

พี่เนส~//กอด

เนส

//กอดตอบ

ตันหยง

มาตั้งไกล

ตันหยง

มานั่งก่อนมา

ต้นหลิว

ครับ//ยิ้ม

ทั้งสามคนมานั่งคุยกันถามสารทุกข์สุกดิบกัน จนไม่นานก็มีลูกค้าเข้ามา ทั้งสามคนช่วยกันขายดอกไม้จนเวลาล่วงเลยมาถึงเวลาปิดร้าน

17:00น.

ตันหยง

//กวาดใบไม้หน้าร้าน

ตอนนี้ร้านได้ปิดลงแล้ว ตันหยงให้ต้นหลิวกลับบ้านไปก่อนเพราะต้นหลิวจะได้กลับไปจัดเสื้อผ้า ส่วนเนสมีธุระด่วนจึงขอออกไปก่อน ตอนนี้จึงเหลือแค่ตันหยงที่อยู่เก็บร้านคนเดียว

ตันหยง

เรียบร้อย

ตันหยงที่กวาดใบไม้เสร็จก็กำลังจะเข้าร้านไปแต่หูดันได้ยินเสียงคนหอบหายใจข้างๆร้าน

ตันหยง

เสียงใคร...//พูดเบาๆ

ตันหยงกำไม้กวาดในมือไว้แน่นก่อนจะค่อยๆเดินไปข้างร้าน

ตันหยงทำใจสักพักก่อนจะพุ่งไปที่ข้างร้าน

ตันหยง

เฮ้ย!!!

. .

ตันหยง

ชื่อ: ตันพยง อายุ: 25 ปี อาชีพ: เจ้าของร้านขายดอกไม้ เพศ: ชาย เพศรอง: อัลฟ่า