ค่ำคืนต้องมนต์ เสียงเพรียกจากความมืด

ฉาก: บ้านขุน – ค่ำคืนอันเงียบสงัด

หลังจากกลับจากตลาด ขุนครุ่นคิดถึงคำพูดของเดือนตลอดวัน ‘คืนนี้…อย่าออกจากบ้านหลังสี่ทุ่ม’ ทำไมเดือนถึงพูดแบบนั้น? และสิ่งที่เขาเห็นเมื่อคืนคืออะไรกันแน่?

ขุนมองนาฬิกาผนัง ตอนนี้สามทุ่มสี่สิบห้าแล้ว ลมเย็นพัดเข้ามาทางหน้าต่าง ผ้าม่านปลิวไหวเบา ๆ บรรยากาศเงียบจนผิดปกติ

พิมเข้านอนไปแล้ว เหลือเพียงเขาที่นั่งอยู่ตรงโซฟากลางบ้าน

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

(พึมพำ) ไร้สาระว่ะ… (ถอนหายใจ ก่อนลุกขึ้นปิดหน้าต่าง)

แต่ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นชั้นบน เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นจากข้างนอก…

เงาปริศนา

ขุนนน…ออกมาเถอะ…

ขุนชะงัก รู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เขาหันขวับไปมองประตูหน้าบ้าน เสียงนั้น…เหมือนดังมาจากลานหน้าบ้านของเขาเอง

เงาปริศนา

ออกมา…ฉันรออยู่…

ขุนกำหมัดแน่น หัวใจเต้นแรง เขาเดินไปคว้าไฟฉาย ก่อนค่อย ๆ เปิดประตูช้า ๆ ลมหนาวพัดเข้ามากระทบผิวกาย

ขุนกวาดไฟฉายไปตามลานหน้าบ้าน…ไม่มีอะไร แต่แล้ว…

แสงไฟจับไปที่เงาร่างหนึ่งยืนอยู่ใต้ต้นมะม่วง ร่างนั้นสูงชะลูด แขนขาห้อยยาว ดวงตาสีแดงเรืองแสงเหมือนเมื่อคืน!

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

(เสียงแข็ง) มึงเป็นใคร!?

ไม่มีเสียงตอบ แต่เงานั้นค่อย ๆ ยกมือขึ้น…ชี้มาทางขุน

ขุนรู้สึกเหมือนมีบางอย่างกดทับร่างกาย หัวใจเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับมีมือที่มองไม่เห็นบีบรัดตัวเขาไว้

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

(กัดฟัน) เวรเอ๊ย!

เขาถอยหลังไปจนแทบล้ม แต่ก่อนที่เงานั้นจะขยับ เสียงเรียกหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

เดือน (ศศิน นวลคำ)

ขุน! อย่ามองมัน!

เดือนกระโจนเข้ามา คว้าแขนขุนไว้ก่อนดึงตัวเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว

ปัง! เดือนปิดประตูบ้านแน่น ก่อนหันไปหยิบมีดพกที่เหน็บอยู่ข้างเอวออกมา

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

(หอบหายใจ) เดือน…แก…

เดือน (ศศิน นวลคำ)

(เสียงต่ำ) ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าออกมาหลังสี่ทุ่ม

ขุนยังคงหายใจแรง หัวใจเต้นระรัว เขามองเดือนอย่างเอาเรื่อง

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

แล้วทำไมแกต้องพูดเหมือนรู้ทุกอย่าง? แกกำลังปิดบังอะไรกันแน่?

เดือนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว

เดือน (ศศิน นวลคำ)

ขุน…พ่อแกไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ

ขุนเบิกตากว้าง!

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

หมายความว่าไง!?

เดือน (ศศิน นวลคำ)

(สบตาขุน) พ่อแก…โดนของ

ความเงียบเข้าปกคลุม ขุนรู้สึกเหมือนอากาศในห้องเย็นยะเยือกขึ้นมาทันที

ขุน (กฤตภาส วงศ์พรม)

(เสียงสั่น) มึงพูดอะไรของมึง เดือน?

เดือน (ศศิน นวลคำ)

(ถอนหายใจ) พ่อแกไปล่วงเกินบางอย่างเข้า…แล้วมันก็เอาชีวิตเขาไป

ขุนยังคงช็อกกับสิ่งที่ได้ยิน แต่ก่อนที่เขาจะถามอะไรต่อ เสียงกรีดร้องของพิมก็ดังขึ้นจากชั้นบน!

พิม (พิมพ์จันทร์ วงศ์พรม)

พี่ขุน!!! ช่วยพิมด้วย!!!

ขุนกับเดือนสบตากันทันที ก่อนรีบพุ่งขึ้นบันไดไปยังห้องของพิม!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ