งานบวงสวง
ดาว(แม่ของซุง)
อ้าวตื่นกันแล้วบ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ตื่นแล้วครับ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
แม่เฮ็ดหยังให้ทรงผมกินครับมื้อนี้หอมหลายๆ
ดาว(แม่ของซุง)
หลายอย่างอยู่เด้ หิวแล้วบ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
หิวแล้วครับ
ดาว(แม่ของซุง)
จังซั่น มากินข้าวกัน
วายุ(นายเอก)
น่ากินจังเลยครับแม่
นาโน(เพื่อนนายเอก)
งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ผมได้ครับหิวแล้ว
เคน(เพื่อนนายเอก)
งั้นพวกผมกินแล้วนะครับ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
อร่อยมากเลยครับแม่
ดาว(แม่ของซุง)
ถ้าแซ่บก็กินกันหลายๆเด้อ
ดาว(แม่ของซุง)
บ่พอเอาใหม่แม่เฮ็ดไว้เยอะเลย
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ถ้างั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ
ดาว(แม่ของซุง)
มื้อนี้เขามีงานบวงสรวง อยู่ที่ ร้าน หน้าวัดนะลูก ถ้าจังได๋พาหมู่ไปเบิ่งเด้อ
วายุ(นายเอก)
เออแม่ครับ เขาบวงสรวงงานอะไรอ่ะครับ
ดาว(แม่ของซุง)
เป็นงานบวงสรวง พญานาคนะลูก
วายุ(นายเอก)
อ๋อเหรอครับเขามีทุกปีเลยหรอคะแม่
ดาว(แม่ของซุง)
แม่นจ้า เขาสิบวงสรวงกันทุกปี
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วเขาบวงสรวง พญานาคทำไมล่ะครับ
ดาว(แม่ของซุง)
กะเขาเชื่อกันว่าพญานาคคอยปกป้องรักษาปัดเป้าสิ่งบ่ดีให้หมู่เฮา กะ เป็นการตอบแทนที่พญานาค คอยดูแลซุมเฮา
นาโน(เพื่อนนายเอก)
อ๋อเป็นอย่างนี้นี่เอง
โฟน(เพื่อนรายเอก)
น่าสนใจดีนะครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
งั้นเดี๋ยวพวกผมกินข้าวแล้วก็ผมขอไปงานด้วยได้ไหมครับ
ดาว(แม่ของซุง)
เดี๋ยวให้ บักซุงพาไปเด้อ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
แม่ ให้ผมพาไปบ่
ดาว(แม่ของซุง)
แมน อย่าบอกนะว่าจำวัดบ้านเฮาบ่ได้
วายุ(นายเอก)
อ้าวไอ้ส่ง มึงเป็นคนที่นี่จริงป่ะเนี่ย
วายุ(นายเอก)
บ้านเกิดถึงแท้ๆจำวัดบ้านตัวเองไม่ได้
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เอ้าก็กูไม่ได้มานานแล้วไหม
นาโน(เพื่อนนายเอก)
มึงนี่นะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงเกิดที่นี่โตที่นี่ซุงจะไม่รู้เลยเหรอครับ ว่าวัดที่บ้านซุงอยู่ตรงไหน
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงเกิดที่นี่จริงเปล่าครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โดนพ่อกูด่าไหมล่ะมึง
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เออนั่นดิกูจะได้ไปดูเขาบวงสรวงพญานาคไหมเนี่ย
เคน(เพื่อนนายเอก)
พวกกูอยากไปดูนะเว้ยไอ้ซุง
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
แล้วใครจะพาพวกเราไปทีนี้
ดาว(แม่ของซุง)
บ่เป็นหยังลูก บ่ต้องเถียงกัน
ดาว(แม่ของซุง)
เดี๋ยวแม่ให้อัคคี กะ วินพาไป
พีช(เพื่อนนายเอก)
ดีนะยังมีอัคคีกับวินน่ะไม่งั้นนะพวกเราไม่ได้ไปแน่
เมษา(เพื่อนนายเอก)
นั่นน่ะสิ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงพึ่งพาอะไรไม่ได้เลยนะ
เคน(เพื่อนนายเอก)
โดนอีกแล้ว 1 ดอก
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออ จบที่กูอ่ะดีที่สุด
ดาว(แม่ของซุง)
อ่าๆอย่ามัวแต่เถียงกันฟ้าวๆกิน
อัคคี(น้องพระเอก)
ครับน้าดาว
อัคคี(น้องพระเอก)
มีหยังครับ
ดาว(แม่ของซุง)
มื้อนี่อัคคีว่างบ่ลูก
อัคคี(น้องพระเอก)
ว่างครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
มีหยังล่ะครับ
ดาว(แม่ของซุง)
หน้าว่าสิให้เรากะวิน พาพวกอ้ายเขาไปเบิ่ง บวงสรวงพญานาค
อัคคี(น้องพระเอก)
อ๋อได้ครับน้า
อัคคี(น้องพระเอก)
เดี๋ยวผมสิทัก ไปชวนวินเบิ่ง
ดาว(แม่ของซุง)
จ้าลูกขอบใจหลายๆเด้อ
อัคคี(น้องพระเอก)
บ่เป็นหยังครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ว่าจังได๋
อัคคี(น้องพระเอก)
มื้อนี้ว่างบ่
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
มื้อนี้หรอ ว่างนะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
มีหยัง
อัคคี(น้องพระเอก)
พอดีว่า น้าดาวเขาให้เฮา 2 คนพาพวก อ้ายๆเขาไปเบิ่งบวงสรวงพญานาคที่ร้านหน้าวัด
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ออได้
อัคคี(น้องพระเอก)
จังสั้นเดี๋ยวเอาเดินไปหา
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
อ้าย อ้ายมีค่า
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
มีหยัง
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ไม่มีอ้ายว่างบ่
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
มื้อนี้ติ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
อ้ายหน้าสิบ่ว่างนะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
เอาบ่
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
อ้ายไปไสอ่ะ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
อ้ายสิ เข้าป่าสักหน่อย
อัคคี(น้องพระเอก)
ไปนั่งสมาธิอีกแล้วบ่
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
โอ เสียดายอ่ะ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เสียดายอีหยัง
อัคคี(น้องพระเอก)
กะมื้อนี้ หน้าหนาวเขาให้ผมกวิน พาหมู่อ้ายเขาไปเบิ่งบวงสรวงพญานาคที่ร้านหน้าวัด
อัคคี(น้องพระเอก)
ก็เลยสิ มาชวนอ้าย ไปนำกัน
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
อ้ายบ่ว่าง
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
เว้าอีหยังกันแต่ เช้า
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ย้อนอ่านเบิ่ง
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
อ๋อ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
อ้ายว่างบ่
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
อ้ายกะบ่ว่างคือกัน
อัคคี(น้องพระเอก)
เอาแล้วอ้ายไปไส
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
อ้ายกะไปกะอ้ายโตหั่นล่ะ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
แม่นแล้ว
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
บ่ไป นำพวกผมอีหลีติ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เออ บ่ไป อ้ายมีธุระ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
โต 2 คนก็ไปโลด
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
อ้ายกะเมฆาสิไป นั่งสมาธิสักหน่อย
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
บ่ได้ นั่งนานแล้วเดี๋ยวอาคมสิเสื่อม
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ครับผม
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
สิได้บ่เมีย
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
เว้าหยัง
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
อ้ายบ่รีบ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
รอให้ บักเมฆามีก่อน อ้ายค่อยมี
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เกียวอย่างนำกู
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
กูก็บ่ดีคือกัน
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
กูก็รอมึงคือกัน
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
มึงอ่ะต้องมีก่อนกู
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
กูจังตามมึงทีหลัง
อัคคี(น้องพระเอก)
โอ๊ย บ่ต้องมีกันทั้งคู่หันละ
อัคคี(น้องพระเอก)
เถียงกันอยู่นั่นน่ะ ว่าไผสิมีก่อนไผสิมีหลัง บ่ต้องเถียงกัน บ่มีทั้งคู่หันละ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
แมนชาตินี้ก็บ่มีดอกเมียนะ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
บ่ต้องเว้า
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เป็นเด็กเป็นเล็ก
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
แม่น
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
เด็กหยัง ปีนี้ 19 แล้วเด้
อัคคี(น้องพระเอก)
แม่น ผมกะสิเก้าแล้ว บ่เด็กแล้วเด้
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
พ่อ ขี้คร้านเว้านำ พวกสู
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
สิไป พาอ้ายๆเขาไปเบิ่งบ่วงสรวงบ่แม่นติ ค่าแต่มาเว้าอยู่พี่ ไปได้แล้วสิสายสิบ่ทัน
อัคคี(น้องพระเอก)
ครับอ้ายสิไปเดี๋ยวนี้ล่ะ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
คาแต่เว้า
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
รู้ราคาอ้ายไปแล้ว
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ถ้าเกิดกลับมาทันกลับมาเด้ออ้าย
อัคคี(น้องพระเอก)
แมนถ้ามาทันก็มา
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เออ อ้ายก็บ่ฮู้ว่าพวกอ้ายสิ เสร็จยามได๋
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ถ้าทันกะสิมา
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ถ้าบ่ทัน ก็บ่มา
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ครับอ้ายไปแล้ว
อัคคี(น้องพระเอก)
บ๊ายบายครับ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
สิไปตายซะไปโลด
อัคคี(น้องพระเอก)
เอา คือเว้าจังซี่
อัคคี(น้องพระเอก)
แช่งน้องบ่
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
บ่ได้แช่งเด้อ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ไปกันดีกว่าอัคคีเสียเวลา
อัคคี(น้องพระเอก)
แมนเสียเวลา
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
เอาบักห่านี่แหม
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
นะคะพี่ๆ
อัคคี(น้องพระเอก)
สวยไหมครับ
พีช(เพื่อนนายเอก)
สวยมากเลยน้องนางรำ ที่รำถวายก็สวยนะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
หน้าหม้ออีกแล้วนะครับพีท
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โดนพ่อกูว่าอีกแล้ว
โฟน(เพื่อนรายเอก)
โดนแล้ว 1
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
มึงดีนะ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
ไม่ต่างจากไอ้ตุลาเลย
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
เอ้าเกี่ยวอะไรกูอ่ะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เออเขาต้องรำถวายแบบนี้ทุกปีเลยหรอ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ใช่ครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
รำถวายแบบนี้ทุกปี
อัคคี(น้องพระเอก)
น้าดาวน่าจะบอกแล้วใช่ไหมครับว่าเพราะอะไร
พีช(เพื่อนนายเอก)
แม่ดาวบอกพวกพี่แล้ว
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
คนที่นี่เขายังนับ ถือหรือเชื่อเรื่องแบบนี้อยู่หรอ
อัคคี(น้องพระเอก)
ใช่ครับที่นี่เขานับถือพญานาคมาก เพราะพญานาค ช่วยปกป้องรักษาดูแลพวกเรา
อัคคี(น้องพระเอก)
คนที่นี่เขาเลยเชื่อ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
คนที่เนี่ยเขาเชื่อกันครับ พวกพี่อาจจะอยู่กรุงเทพฯเลยไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ แต่ถ้าพี่มาที่นี่พี่จะเห็นอะไรหลายอย่างแล้วก็ มีความเชื่อที่ชาวบ้านเขาเชื่อกันเยอะแยะมากมาย
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
เอาไว้ว่างๆเดี๋ยวก็คงจะเล่าให้ฟังนะครับ ว่าเป็นยังไง
อัคคี(น้องพระเอก)
ชาวบ้านที่นี่เขาเชื่อกันค่ะว่าพญานาคมีจริงและช่วยดูแลปกป้องรักษาพวกเขา เราจะไปหักดิบพวกเขาไม่ได้หรอกครับเราต้องค่อยๆปรับค่อยๆเปลี่ยน ค่อยๆเข้ากับคน พวกนี้ครับ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
คนพวกนี้ที่เราว่า หมายถึงเราได้ป่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ใช่ครับหมายถึงผม 2 คนด้วย
อัคคี(น้องพระเอก)
พวกพี่ต้องค่อยๆปรับตัวนะครับ มันอาจจะยากนิดนึงแต่ พวกพี่ทำได้อยู่แล้ว
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ใช่ครับเพราะผมเชื่อ ว่าพวกพี่ทำได้
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ขอบใจ เรามากนะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ครับ
เคน(เพื่อนนายเอก)
เราสามารถถ่ายรูปเก็บฟุตเทจเลยได้ป่ะ มันน่าจะเกี่ยวกับพวกวัฒนธรรมด้วยและธรรมชาติด้วยไหมมึงกูว่าน่าสนใจน่าจะได้อยู่นะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เออว่ะกูก็ว่าอย่างที่ไอ้เคนบอกนะเว้ย ถ่ายลองเก็บฟุตเทจ ธรรมชาติต่างๆในหมู่บ้านด้วย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ถ้างั้นรออะไรอ่ะ ทำเลย
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
มีอะไรให้พวกผมช่วยบอกนะครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
ใช่ครับเพราะผมเต็มใจช่วย
นาโน(เพื่อนนายเอก)
เตรียมตัวรอได้เลยมีแน่
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
เฮ้ยพวกมึง มาดูนี่หน่อยดิ
เคน(เพื่อนนายเอก)
มีอะไรวะ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
ทำไม กูถ่ายนางรำคนนั้นมีแต่เงาดำปิดว่ะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ไหนกูดูดิ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
จริงด้วยว่ะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
แม่งไม่เห็นนางรำคนนี้เลย เห็นแต่เงาดำ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
จริงหรอวะมึง
พีช(เพื่อนนายเอก)
เอ้ยจริงด้วยว่ะ
พีช(เพื่อนนายเอก)
อัคคีวินพอจะรู้ไหมอ่ะ ว่านางรำคนนั้นเขา เป็นไทย ทำไมพวกพี่ถ่ายแล้วเป็นเงาดำบางเขาหมดเลยอ่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
พี่คนนี้หรอครับ อ๋อ พี่นาว พี่นาวเป็นพี่ ในหมู่บ้านเรานี่แหละครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ได้ครับพี่นาวเป็นนางรำ แล้วก็เป็นคนในหมู่บ้านเราด้วย
เมษา(เพื่อนนายเอก)
แล้วทำไมพวกพี่ถ่ายไม่เห็นติด นางรำคนนี้เลยอ่ะมีแต่เงาดำ
อัคคี(น้องพระเอก)
อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจอ่ะครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
ไว้เดี๋ยว ค่อยถามพี่ภพกับพี่เมฆาแล้วกัน
วายุ(นายเอก)
อย่างนั้นก็ได้
วายุ(นายเอก)
เดี๋ยวพวกเราถ่ายอย่างอื่นไปก่อนก็ได้
เคน(เพื่อนนายเอก)
ตามนั้นนะพวกมึง
ทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ที่แบ่งกันไว้
พีช(เพื่อนนายเอก)
ว่ามันแปลกป่าววะ
พีช(เพื่อนนายเอก)
มันจะเป็นไปได้ไหมวะ ที่เราไม่ถ่ายติดนางรำคนนั้นถ่ายติดแต่เงาดำ ที่บางเขาอยู่
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
กูก็ไม่อยากจะเชื่อนะมึง แต่กูว่าที่นี่แม่งมีอะไรแปลกๆ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
แปลกยังไงวะ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
เอ้าก็เมื่อวานมึงจำได้ไหมที่พี่เมฆาลูกพี่ลูกน้องของไอ้สูงบอกว่าถ้าได้ยินเสียงอะไรหรือใครมาเรียกห้ามขานรับและห้ามออกไปกูว่ามันแปลกๆเว้ย
เคน(เพื่อนนายเอก)
ก็จริงอย่างที่ไอ้ตุลามันพูดนะมึง แปลกจริงๆอ่ะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
แล้วเมื่อคืนวานมีใครได้ยินเสียงอะไรแปลกๆออกจากข้างนอกไหม
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ไม่นะ กูก็นอนอยู่กับมึงเนี่ย ก็ไม่เห็นมีเสียงอะไรเลย ก็หลับสบายดี
วายุ(นายเอก)
มึงอ่ะซุงมึงได้ยินไหม
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ส่วนเราก็ไม่นะ
พีช(เพื่อนนายเอก)
กูก็ไม่ได้ยิน
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
หรือมันจะเป็นคืนแรกหรือเปล่าวะมึง ยังไม่มีอะไร เพราะคืนที่ 2 ที่ 3 อาจจะมีอะไรแปลกๆ หรืออาจจะมีเสียงเหมือนที่พี่เขาบอกก็ได้
เมษา(เพื่อนนายเอก)
คงไม่มีอะไรหรอกมั้งตุลาคมคิดมาก
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ตุลานอนน้อยหรือเปล่า ดูเหมือนไม่เต็มนะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
โดนไปอีกแล้ว 1 ดอก
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ดอกนี้เจ็บสุด
ซุง(เพื่อนนานเอก)
โดนไม่เว้นวันมึงอ่ะวันนี้
วายุ(นายเอก)
มึงก้าวเท้าไหนออกจากบ้านวะ ไอ้ตุลา วันนี้โดนพ่อกูบ่นบ่อยมาก
เคน(เพื่อนนายเอก)
นั่นดิวะ ซวยทั้งวันเลยนะวันนี้มึงอ่ะ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
น่าสงสารเนาะ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ขอบคุณที่มึงสงสารกูนะ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
แต่ใช่ว่ากูจะเห็นใจมึงนะ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
เห*้ยดอกนี้เจ็บสุด
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ให้มันจบที่กูดีที่สุด//😭😭
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
กูโดนตลอดแหละ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ก็ตุลาทำตัวน่าให้ผมด่าไหมล่ะครับ
พีช(เพื่อนนายเอก)
โดนอีกดอก
นาโน(เพื่อนนายเอก)
โดนอีกแล้ว
เคน(เพื่อนนายเอก)
โดนไม่จบไม่สิ้นนะมึง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ไม่ต้องพูดแล้วล่ะมึงวันนี้
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ถ้าจะขนาดนี้
จบแล้วนะครับทุกคน ติดตามตอนต่อไปได้เลยนะ
Comments