วันเดินทาง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
พวกมึงตื่นกันหรือยัง
วายุ(นายเอก)
กูตื่นตั้งนานแล้ว
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ตื่นแล้ว
โฟน(เพื่อนรายเอก)
กูตื่นแล้ว
เคน(เพื่อนนายเอก)
กูก็ตื่นแล้ว
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
ตื่นตั้งแต่ 05:00 น แล้วกูอ่ะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
เราก็ตื่นแล้ว
พีช(เพื่อนนายเอก)
กูตื่นแล้ว
ซุง(เพื่อนนานเอก)
พร้อมไหมพวกมึง
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
กูตื่นแล้ว
เมษา(เพื่อนนายเอก)
นึกว่ายังไม่ตื่นนะเนี่ย นึกว่าไม่ไปแล้ว
พีช(เพื่อนนายเอก)
มาปุ๊บโดนพ่อกูด่าปั๊บ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โห่พ่อไปสิครับ
วายุ(นายเอก)
ไปกี่โมงวะมึง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
10 โมงมึง
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วรออะไรอ่ะ ไปสิ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
รีบเลยนะรีบเลยนะ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
เอ้าจะไม่ให้รีบได้ยังไงเดี๋ยวตกเครื่อง
เคน(เพื่อนนายเอก)
เออนี่มันก็ 9 โมงกว่าแล้วนะมึง เราออกไปกันเถอะ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
เออๆถ้างั้นเจอกันที่สนามบิน
พีช(เพื่อนนายเอก)
เออตามนั้น
พีช(เพื่อนนายเอก)
กว่าจะมาได้นะพวกมึงเกือบไม่ทันแล้วไง
พีช(เพื่อนนายเอก)
แล้วมึงไอ้ซุงมึงเป็นคนนัดมึงเป็นคนจองตั๋วเสือกมาช้ากว่าเขาเลย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เอ้า ทำไมกูผิดคนเดียวอ่ะ
วายุ(นายเอก)
ก็มึงเป็นคนนัดไงแล้วมึงเป็นคนจองตั๋วด้วย
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ใช่มาก็ช้า
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงไม่ตรงต่อเวลาเลยนะครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โดนไป 1 ดอก
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
เออๆไม่ต้องเถียงกันมึง ไปกัน
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โอ้ยกว่าจะถึง นั่งมาเมื่อยชิบหาย
พีช(เพื่อนนายเอก)
แหมทำเป็นบ่นมึงเขาก็เมื่อยกันทั้งหมดนั่นแหละ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
มีตุลาคมเมื่ออยู่คนเดียวหรอครับคนอื่นเขาก็เมื่อยเหมือนกัน
โฟน(เพื่อนรายเอก)
โดนอีกแล้ว5555
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ต้องให้พ่อบอก
ซุง(เพื่อนนานเอก)
โดนตลอดมึงไอ้ตุลา
เคน(เพื่อนนายเอก)
เออแล้วไอ้ซุงแล้วจะไปบ้านมึงยังไงวะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เออนั่นดิ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
มึงจะให้พวกกูเดินเข้าไปบ้านมึงหรอ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ไกลอยู่นะ
พีช(เพื่อนนายเอก)
ไม่มีรถมารับหรอวะ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
มึงอย่าบอกนะจะให้พวกกูเดินอ่ะ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
โอ๊ยพวกมึงใจเย็นๆก่อน
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เดี๋ยว ลูกพี่ลูกน้องกูมารับ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
แม่กูบอกแล้ว
วายุ(นายเอก)
ลูกพี่ลูกน้องมึง
นาโน(เพื่อนนายเอก)
มึงมีลูกพี่ลูกน้องด้วยหรอ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ก็กูไม่เห็นรู้เลย
เคน(เพื่อนนายเอก)
ไม่เคยเห็นเราไอ้พวกกูฟังเลย
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
ไม่คิดจะบอกพวกกูเลย
พีช(เพื่อนนายเอก)
มีอะไรก็ไม่บอก
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงไม่คิดจะบอกพวกเราหน่อยหรอครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
มึงรีบบอกพวกกูมาเลยก่อนที่พ่อกูจะวีน
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออพวกมึงก็ใจเย็นๆดิ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
กูก็บอกอยู่นี่ไง
วายุ(นายเอก)
ลูกพี่ลูกน้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วมีกี่คน
โฟน(เพื่อนรายเอก)
แล้วได้อยู่บ้านเดียวกับมึงไหม
เคน(เพื่อนนายเอก)
แล้วเขาสนิทกับมึงไหม
ซุง(เพื่อนนานเอก)
โอ๊ยพวกมึงใจเย็นๆ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
กูจะตอบคำถามใครก่อนดีวะ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
อ่ะเดี๋ยวกูบอก
ซุง(เพื่อนนานเอก)
กูมีลูกพี่ลูกน้องกูอยู่ 4 คน
ซุง(เพื่อนนานเอก)
พี่คนนึงอ่ะ ชื่อพี่เมฆา และพี่เมฆาก็มีน้องชายชื่อว่าอัคคี
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ส่วน อีก 2 คนน่ะ ชื่อพี่ภิภพ กับภวิน สองคนนี้เขาเป็นพี่น้องกัน
วายุ(นายเอก)
อ๋อเป็นอย่างนี้นี่เอง
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก
โฟน(เพื่อนรายเอก)
มึงไม่บอกพวกกูว่ามึงมีลูกพี่ลูกน้องด้วย
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ตั้ง 4 คนแหนะ
เคน(เพื่อนนายเอก)
แล้วเมื่อไหร่พี่มึงจะมา
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
เออนั่นดิกูรอนานแล้วนะเนี่ย
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ร้อนก็ร้อนมึง
พีช(เพื่อนนายเอก)
พวกมึงก็ใจเย็นหน่อย รอพี่มันก่อนเดี๋ยวก็คงมาแหละ
พีช(เพื่อนนายเอก)
ใช่ไหมไอ้ซุง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออกำลังมา รอแป๊บนึง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
อ้าวอัคคี
อัคคี(น้องพระเอก)
สวัสดีครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
เอ่อนี่หมู่อ้ายบ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
หมู่อ้ายเอง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
และนี่ เรามาผู้เดียวบ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
แล้ว อ้ายเมฆา กะ อ้ายพิภพ และภวินล่ะ บ่มาด้วยบ่
อัคคี(น้องพระเอก)
อ้ายเมฆาบอกว่างครับ ส่วน อ้ายภพ กับวิน ช่วย พ่อใหญ่ทำงานอยู่ที่หมู่บ้านครับ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออพวกมึงเราไปกันเถอะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ซุงครับ สมควรจะไปตั้งนานแล้วครับ มัวแต่ยืนคุยกันอยู่ได้
โฟน(เพื่อนรายเอก)
โดนพ่อกูไปอีก 1
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ป่ะอัคคี
พีช(เพื่อนนายเอก)
อัคคี อัคคี รู้จักกับไอ้ซุง นานแล้วหรอ
อัคคี(น้องพระเอก)
ผมกลับ พี่ซุง เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เมื่อก่อนผม พี่ซุงพี่เมฆา พี่พิภพ พี่ภวิน เล่นด้วยกันทุกวันเลยครับ ชวนกันไปเล่นน้ำไปตกปลา
นาโน(เพื่อนนายเอก)
โอ้โหดูน่าสนุกนะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
น่าสนใจแฮะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ใช่ผมว่าน่าสนใจอยากลองไปบ้างจัง
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
พ่อกับเขาด้วยหรอ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
หุบปากขาดตุลา
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ไม่มีใครถาม
พีช(เพื่อนนายเอก)
โดนพ่อกูอีกแล้ว
วายุ(นายเอก)
เราก็พูดเก่งเหมือนกันนะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ปกติ มีแต่คนบอกว่าผมพูดมากครับมีพี่คนแรกเลยนะ ที่ว่าผมพูดเก่ง
วายุ(นายเอก)
แล้วมันต่างกันยังไง
อัคคี(น้องพระเอก)
ต่างสิครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
อยู่ที่เนี่ยไม่ค่อยมีคนอยากจะคุยกับผมอ่ะครับเพราะเขาบอกผมพูดมากบางครั้งผมพูดจนแบบ หมาแมวหลับเลยครับ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เขาเอิ้นว่าเว้าจนลิงหลับ
อัคคี(น้องพระเอก)
แม่นครับอ้าย
พีช(เพื่อนนายเอก)
แล้ว อัคคีไม่เหงาหรอ ซุงมันไปเรียนกรุงเทพฯเลยนะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ก็มีเหงาบ้างครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
แล้วถ้าเหงาไม่มีเพื่อนเล่นเล่นกับใครอ่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ผมก็เล่นกับวิน เพราะผมกับวินน่ะรุ่นเดียวกัน
อัคคี(น้องพระเอก)
ส่วนพี่ เมฆา ค่ะ กับพี่พิภพอ่ะ ก็ต้องช่วยพ่อทำงาน ช่วยงานที่บ้านนะครับ
เคน(เพื่อนนายเอก)
อ๋อเป็นอย่างนี้นี่เอง
เคน(เพื่อนนายเอก)
ก็เลยพอเจอพวกพี่ก็เลยพูดเก่งซะงั้น
เคน(เพื่อนนายเอก)
เพราะเหงาใช่ไหมเราอ่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ถูกต้องครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
นานๆจะมีพวกพี่ๆเข้ามาผมก็ต้องตีสนิทพวกพี่ๆไว้สิครับจะได้มีเพื่อนจะได้ไม่เหงา
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ช่างพูดเนาะเราอ่ะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ไอ้สูงเมื่อไหร่จะถึงบ้านมาสักทีเนี่ยกูเดินมาเมื่อยแล้วนะ
วายุ(นายเอก)
เออนั่นดิพวกกูเดินขาลากแล้วเนี่ย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ก็นี่ไงใกล้จะถึงแล้วมึง
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
รีบเดินเถอะมึงจะพูดกันเมื่อไหร่จะถึง
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ผมก็ว่างั้นแหละครับ
พีช(เพื่อนนายเอก)
โดนพ่อคุยแล้วพวกมึงอ่ะ
ดาว(แม่ของซุง)
อ้าวมาถึงกันแล้วบ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
อิแม่ อันนี้หมู่ลูก
วายุ(นายเอก)
สวัสดีครับแม่
นาโน(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับแม่
โฟน(เพื่อนรายเอก)
สวัสดีครับแม่
เคน(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับแม่
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับแม่
เมษา(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับแม่
พีช(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับแม่
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
สวัสดีครับแม่
ดาว(แม่ของซุง)
ไหว้พระเถอะจ้ะลูก
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ไหนแม่ผมไม่เห็นมีพระเลย
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
แล้วแม่ผมไหว้พระทำไม
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ตุลาคมันใช่เวลาไหมครับ
พีช(เพื่อนนายเอก)
มึงนี่น่าอยู่เฉยๆก็ไม่ได้
พีช(เพื่อนนายเอก)
ต้องให้พ่อกูด่าตลอด
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ไม่เคยเข็ดไม่เคยจำ
ดาว(แม่ของซุง)
บ่แม่น แม่เว้าเปรียบเปรยสื่อๆ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
อ๋อครับ
ดาว(แม่ของซุง)
บักหล่าซุ่ม สิมา อยู่กัน เมินบ่ล่ะลูก
ซุง(เพื่อนนานเอก)
หน้าสิเมินอยู่แม่โปรเจค ที่อาจารย์ ให้มา มันแอบสิอยากจักหน่อย
อัคคี(น้องพระเอก)
อ้ายซุง ผมถามแหน่โปรเจคอีหยังอ้าย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
โปรเจคเกี่ยวกับ รูปภาพธรรมชาติ
อัคคี(น้องพระเอก)
อ๋อ ผมกะว่าอยาก
ดาว(แม่ของซุง)
เอาล่ะเรื่อง โปรเจคอีหยังน่ะ เอาไว้ก่อน เอาของไปเก็บบนเฮียน แล้วลงมา กินข้าวนำกัน
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออพวกมึงเอาของขึ้นไปเก็บข้างบนกัน
ดาว(แม่ของซุง)
เออแม่ลืมบอกไป แม่เก็บกวาดข้างบนให้แล้วเด้อ กะเลือกห้องกันเอา ว่าสินอนห้องได๋ เลือกเอาเลยมีหลายห้องอยู่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ว่าพวกมึงขึ้นห้อง
พีช(เพื่อนนายเอก)
มันอยู่ 4 ห้องใช่ไหมมึง
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
ก็แสดงว่าต้องมี 1 ห้องที่นอนกัน 3 คน
พีช(เพื่อนนายเอก)
งั้นกูนอนกับตุลาคมกลับเมษายนก็ได้
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ผมนอนกับพีทกับตุลาคมก็ได้ครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
เออกูนอนกับไอ้พีทกับพ่อกูก็ได้
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
งั้นกูนอนกับไอ้เคน
เคน(เพื่อนนายเอก)
เออ กูนอนกับไอ้โตโต้
โฟน(เพื่อนรายเอก)
งั้นกูนอนกับนาโน
วายุ(นายเอก)
กูนอนกับไอ้ซุง
วายุ(นายเอก)
เอาเป็นว่าแบ่งห้องและแบ่งคนนอนด้วยกันเสร็จแล้วใช่ไหม แยกย้ายเข้าห้อง เอาของไปเก็บเตรียมตัวลงไปกินข้าว
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออตามนั้น
ดาว(แม่ของซุง)
เอาลงมากันแล้วบ่ลูกมามากินข้าวนำกัน
อัคคี(น้องพระเอก)
มื้อนี้ผมขอฝากท้องไว้กับน้าดาวเด้อ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วบ้านช่องไม่มีกลับหรือไงเราอ่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ผมกลับไปผมก็อยู่คนเดียวอยู่ดีพี่เมฆาไม่อยู่ ก็เลยมาอยู่เล่นกับพวกพี่ดีกว่า แต่ตอนเย็นเดี๋ยวพี่เมฆาก็มารับผม
ดาว(แม่ของซุง)
เออ งั้นอัคคีก็อยู่เล่นเป็นหมู่อายๆเขาเด้อ
อัคคี(น้องพระเอก)
ครับน้าดาว
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
หูกับข้าวน่ากินจังเลยครับแม่
ดาว(แม่ของซุง)
ถ้าน่ากินก็กินหลายๆ
พีช(เพื่อนนายเอก)
ผมไม่เคยกิน กับข้าวแบบนี้เลยครับ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ผมก็ไม่เคยกินครับ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ
ดาว(แม่ของซุง)
เชิญตามสบายจ้ะ
เคน(เพื่อนนายเอก)
แม่ครับอร่อยมาก
เคน(เพื่อนนายเอก)
ฝีมือแม่นี่ไม่เปลี่ยนจริงๆ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ต้องแน่นอนสิวะเจ๊ดาวแห่ง หมู่บ้าน อุดรเลยนะมึง
วายุ(นายเอก)
เออกูเชื่อละฝีมือแม่อร่อยจริงๆ
วายุ(นายเอก)
ไม่เคยเปลี่ยนเลยครับ
ดาว(แม่ของซุง)
ถ้าแซ่บก็กินหลายๆ
ดาว(แม่ของซุง)
เป็นจังได๋อ่ะพี่แซ่บบ่
อัคคี(น้องพระเอก)
แซ่บอีหลีครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
อุ้ยอันนี้อร่อยว่ะ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
อร่อยหรอวะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เอออร่อยมึงลองกินดู
นาโน(เพื่อนนายเอก)
อร่อยจริงๆด้วย
ดาว(แม่ของซุง)
แซ่บก็กินหลายๆ
ทุกคนกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
โคตรอิ่มเลยว่ะมึง
พีช(เพื่อนนายเอก)
อิ่มจริงกับข้าวฝีมือแม่มึงอร่อยมากเลยนะไอ้ ซุง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
แน่นอนอยู่แล้วฝีมือกับข้าวแม่กูอร่อย
วายุ(นายเอก)
อิ่มชิบหายเลยว่ะ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
ว่าแต่ที่นี่มีที่เที่ยว ไหมวะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
เออจริงดูร่มรื่นดูเป็นธรรมชาติดีอ่ะมึง
เคน(เพื่อนนายเอก)
เออกูชอบบรรยากาศแบบนี้จัง ไม่เหมือนอยู่กรุงเทพฯเลยมีแต่อะไรก็ไม่รู้ ไม่น่าดู
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
จริงกูก็ว่างั้นแหละอยู่ที่นี่แม่งลมเย็นสบายเป็นธรรมชาติโคตรดีอ่ะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ผมเริ่มชอบที่นี่แล้วสิ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
เอาแล้วพ่อกูชอบที่นี่แล้วมึง
พีช(เพื่อนนายเอก)
กูก็ที่นี่ก็ดีนะ
พีช(เพื่อนนายเอก)
ปิดเทอมเรามาเที่ยวที่บ้านไอ้ซุงอีกไหม
เคน(เพื่อนนายเอก)
เออกูก็ว่าดี
ซุง(เพื่อนนานเอก)
พวกมึงยังจะมาอีกเหรอ
วายุ(นายเอก)
เอ้าไอ้นี่ ก็ต้องมาดิวะบรรยากาศดีขนาดนี้แล้วแถม เป็นบ้านมึงนะเว้ย พวกกูก็เพื่อนมึง ทำไมพวกกูมาไม่ได้หรือไง
ซุง(เพื่อนนานเอก)
มาได้เว้ย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
กูให้มึงอยู่ยาวที่นี่เลย ปิดเทอม อยู่จนเปิดเทอมเลยก็ได้
นาโน(เพื่อนนายเอก)
มึงพูดแล้วนะ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
ห้ามคืนคำนะเว้ย
นาโน(เพื่อนนายเอก)
อ้าวอัคคียังไม่กลับบ้านหรอ
อัคคี(น้องพระเอก)
ยังครับ พี่เมฆายังไม่มาเลย
อัคคี(น้องพระเอก)
ผมน่าจะกลับพร้อมพี่เมฆ พี่พิภพกับวินครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
มาครบเลยนะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ใช่ครับพอดีว่า ไปทำธุระด้วยกันนะครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
แล้วช่วงที่พวกพี่ๆเขาไม่อยู่อ่ะ เราต้องอยู่คนเดียวหรอ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
แล้วเราไม่เหงาหรอ
อัคคี(น้องพระเอก)
ก็มีเหงาบ้างครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
แต่ก็ชินแล้ว
อัคคี(น้องพระเอก)
ปกติผมจะอยู่กับวิน
อัคคี(น้องพระเอก)
แต่วันนี้วินไปกลับพี่พิภพกับพี่ เมฆา ผมก็เลยอยู่คนเดียว
อัคคี(น้องพระเอก)
อีกอย่างผมก็ต้องไปรอรับพวกพี่ด้วยครับ พอดีพวกพี่เขาไม่ว่าง พี่ผมว่าอยู่คนเดียว
เมษา(เพื่อนนายเอก)
ลำบาก เราแย่เลยที่ต้องไปรับพวกพี่น่ะ
อัคคี(น้องพระเอก)
ไม่เป็นไรครับพี่เมษาผมเต็มใจ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
อัคคี ถ้าเกิดว่า เหงากะอยู่ นำพวกอ้ายก่อน กะได้ รออ้ายเมฆา กับอ้าย พบ กับวิน มาก่อนก็ได้ จังกับ
อัคคี(น้องพระเอก)
ครับอ้าย
เวลาผ่านไป ไม่นานเมฆา พิภพและภวิน ก็กลับมา
อัคคี(น้องพระเอก)
อ้ายเมฆา อ้ายพบ วิน
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เป็นจังได๋ล่ะตัวแสบ อยากเมียบ้านแล้วไป
ซุง(เพื่อนนานเอก)
สวัสดีครับอ้ายเมฆา อ้ายพิภพ วิน
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เออเป็นจังได๋ สบายดีบ่
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
บ่เห็นหน้าเห็นตากลับมาเฮียนเลย
ซุง(เพื่อนนานเอก)
กะซำบายดีครับ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
อ้ายล่ะเป็นจังได๋
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ซำบายดีบ่
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
อ้ายก็เลยเรื่อยๆ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
ว่าแต่นี่ เจ้าหมู่บ่
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เออพวกมึงอันนี้พี่พิภพพี่เลขาแล้วก็วิน
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
สวัสดีครับผมตุลาครับ
พีช(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับผมพีทครับ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับผมเมษาครับ
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับผมโตโต้ครับ
เคน(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับผมเคนครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
สวัสดีครับผมโฟนครับ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับ ผมนาโนครับ
วายุ(นายเอก)
สวัสดีครับผมวายุครับ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จักนะ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
สวัสดี
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับพี่ๆ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
สวัสดีครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ผมภวินนะครับ เรียกวินเฉยๆก็ได้
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
ครับน้องวิน
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
พี่ตุลานะ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
พี่เมษา
โตโต้(เพื่อนนายเอก)
พี่โตโต้นะ
เคน(เพื่อนนายเอก)
พี่เคนนะครับ
โฟน(เพื่อนรายเอก)
พี่โฟนจ้า
นาโน(เพื่อนนายเอก)
พี่นาโนครับ
วายุ(นายเอก)
ส่วนพี่วายุนะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ก็พี่มาถึงกันนานหรือยังครับ
ตุลา(เพื่อนนานเอก)
พี่มาถึงได้สักพักแล้วแหละ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
อ๋อครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
แล้วพวกพี่มาทำอะไรกันหรอครับ มากะทันหันด้วย
เมษา(เพื่อนนายเอก)
พี่มาเก็บฟุตเทจโปรเจค อาจารย์ให้มา
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
อ๋อครับเกี่ยวกับอะไรหรอครับ
เมษา(เพื่อนนายเอก)
เกี่ยวกับรูปภาพธรรมชาติน่ะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
น่าสนใจจังครับ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ถ้าวันไหนพวกพี่ไปเก็บฟุตเทจ ผมขอไปด้วยได้ไหมครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
ผมไปด้วยนะครับ
วายุ(นายเอก)
ถ้าเราสนใจเราไปศึกษากับพวกพี่ก็ได้นะ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ขอบคุณครับ
อัคคี(น้องพระเอก)
ขอบคุณครับ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
และนี่ กินข้าวกินปลากันหรือยัง
พีช(เพื่อนนายเอก)
กินแล้วครับ แม่ดาวหายกินแล้ว
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
Ok
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ถ้างั้นก็รีบพากันเข้าห้องนอนก็ได้แล้วนี่ก็มืดแล้ว
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
อีกอย่าง ถ้าได้ยินเสียง อะไร หรือ ได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ หรือมีคนเรียกห้ามออกมานะ ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ช่าง อย่าออกมากันนะ
วายุ(นายเอก)
ทำไมต้องห้ามไม่ให้พวกผม ออกมาหรือ ขานรับด้วย
เคน(เพื่อนนายเอก)
นั่นสิครับ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
เอาเป็นว่า ทำตามที่พวกพี่บอก
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ห้ามออกมาห้ามขานรับ ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ช่าง ห้ามออกมา
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
เข้าใจนะ
ซุง(เพื่อนนานเอก)
เป็นหยัง บ่ให้ออกมาครับอ้าย
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
มึงบ่ต้องฮู้ดอก ทำตามที่อ้ายบอกกะพอแล้ว
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
บ่ต้องเว้ามาก
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
พาหมู่ไปนอนได้แล้ว
ซุง(เพื่อนนานเอก)
ครับอ้าย
อัคคี(น้องพระเอก)
เจอกันพรุ่งนี้นะครับพี่ๆ
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
เจอกันนะครับพี่ๆ
นาโน(เพื่อนนายเอก)
โอเคไว้เจอกันพรุ่งนี้
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
เป็นหยัง อ้ายบ่บอก พวกอ้ายเขาไป ว่าที่พวกอ้ายห้าม บ่ให้พวกเขาออกมา เพราะมันมีหยัง
อัคคี(น้องพระเอก)
แม่น คือบ่บอก
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
สิบอกได้จังได๋ เดี๋ยวพวกเขาก็ย่านดอก
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
แม่น คั่นเฮาบอกไปอ่ะ เขาสิเชื่อเฮาบ่ เขาบ่เชื่อเฮาดอก
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เขาเพิ่งมาจากกรุงเทพฯเขาบ่ฮู้เรื่องดอก และอีกอย่างเขาเป็นคนหัวสมัยใหม่เขาบ่เชื่อเรื่องจังซี่ดอก
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
แต่เฮาสิปกปิดเขาได้ไปตลอดบ่อ้ายเขาอยู่ที่นี่นานอยู่
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ถ้าถึงมือนั่นพวกเขากะสิฮู้เอง
อัคคี(น้องพระเอก)
มื้อนั้นละมื้อใดล่ะอ้าย ต้องรอนานปานได๋
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
เออ บ่ต้องฮู้ดอก ถึงเวลา กะสิฮู้เอง
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
ไปเฮา กลับเฮียน มัน มืดแล้ว
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ถ้าอ้าย 2 คนว่าจังซั่นผมก็ว่าจังซั่น
อัคคี(น้องพระเอก)
พวกผมเซื่ออ้าย
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ดีแล้วบักหล่า เชื่อฟังผู้ใหญ่
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
สิเว้ากันอีกโดนบ่ สิกลับบ่เฮียนน่ะ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
กลับครับ
พิภพ(พ่อหมอ เพื่อนพระเอก)
ใจร้อนเฮ็ดหยังวะ
เมฆา(พ่อหมอ พระเอก)
กะกูท่าโดนแล้ว
ภวิน(น้องเพื่อนพระเอก)
ไปๆๆ กลับเฮียน
จบแล้วเด้ทุก ติดตามอ่านตอนต่อไป จ้า
Comments