EP. 4

ฟอกซ์ หนุ่มน้อยขี้เซา เเต่ฉลาดเป็นกรด ถามโจทย์ปุ๊บสามารถตอบได้เเบบรวดเร็ว จนฉันเเอบคิดว่าเขาเป็นหุ่นยนต์ซะด้วยซ้ำไป

ส่วนฉัน เเอริส ประธานสภานักเรียนของคราวน์ไฮสคูลตอนนี้เรียนอยู่ม.ปลายปีสุดท้ายเเล้ว เป็นสายบู๊ของสภานักเรียนนี้อย่างเเท้จริง ทำให้ได้รับการยอมรับเเบบไร้ข้อกังขา เพราะฉันมีความสามารถมากที่สุด เเละอาวุโสที่สุด

ที่พวกเรากำลังทำกันอยู่ คือการประชุมสภานักเรียน เพื่อคุยเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งในรั้วเเละนอกโรงเรียน รวมไปถึงการพัฒนานักเรียน เเละรักษากฎโรงเรียนอันศักดิ์สิทธิ์ไว้ให้คงอยู่ตลอดไป

เป็นกิจกรรมประจำสัปดาห์ที่น่าเบื่อสำหรับฉันที่สุดเเต่ก็ต้องรักษาเอาไว้ เพราะเป็นประเพณีที่สืบทอดกันมาในสภานักเรียน ที่ประธานนักเรียนรุ่นก่อน ๆ

ต่างฝากฝังกันต่อ ๆ มาเเบบรุ่นต่อรุ่น เพื่อไม่ให้มันสูญหายไป ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ออกจากเห็นดีเห็นงามด้วยซ้ำ เพราะมันช่วยฝึกอะไร

หลาย ๆ อย่างให้กับสมาชิกในสภาได้เป็นอย่างดี

...เพียงเเต่ฉันก็เเค่เบื่อเท่านั้นเอง ฮะ ๆ ๆ-_-;;

"วาระสุดท้าย...มีนักเรียนหลายคนเเจ้งเข้ามาว่าช่วงนี้มีคนเเปลก ๆ เเต่งตัวไม่เปิดเผยใบหน้า มาด้อม ๆ มอง ๆ ช่วงหลังเลิกเรียนค่ะ บางทีก็เดินเข้ามาหานักเรียนหญิงบางคน เเต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากมองหน้าใกล้ ๆ เท่านั้น เเต่ก็ทำให้นักเรียนหญิงหลายคนเกิดอาการหวาดกลัว ไม่กล้ามาโรงเรียน หรือไปไหนมาไหนคนเดียวเป็นจำนวนมากค่ะ "

ฉันหูผึ่งทันทีที่ได้ยินพร้อมกับย้อนถามอีกครั้งทันที เพื่อความเเน่ใจ

" คนเเปลกหน้า? "

" เมื่อวานนี้ไอก็เจอนะคะ เเต่ตอนนั้นไปกับเพื่อนอีกสองสามคน พวกนั้นเลยไม่ได้เข้ามาใกล้ ๆ เเต่งตัวเเปลก ๆ สวมหมวก ใส่เเว่นดำ สวมหน้ากากอนามัย ใส่โค้ตคลุมยาว บอกรูปพรรณสัณฐานเเบบละเอียดได้ยากค่ะ "

" ปล่อยไว้เฉย ๆ คงไม่ได้นะคะท่านประธาน "

มิลล่าเสริมขึ้นมา

" มีมานานเท่าไหร่เเล้ว *

ฉันย้อนถามกลับไป ในขณะที่ตาขวากระตุก

รัว ๆ เหมือนจะบอกลางไม่ดีอะไรสักอย่าง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

E P. 3

บทต่อไป