แต่งแบบตามใจผู้แต่ง เป็นแฟนฟิค 3

ตัดมาตอน คางายะพาเอยะมานั่งในบ้านแล้ว

เอยะ

//หันหลังให้คางายะไม่เห็น ใส่เลือด1หยดใน โหลแก้วให้ ตักนํ้าจากโหลแก้ว1ถ้วยชา หยิบชามาวางบนโต๊ะ ดื่มชาดอกไม้นี่ก่อนนะคะ

คางายะ

//หยิบถ้วยชาดอกไม้มาดื่มได้กลิ่นชาดอกไม้หอมอ่อนๆ ร่างกายดีขึ้นจากที่เคย มีแผลถึงตากลายเป็นมีแผลแค่บริเวรหน้าผากนิดหน่อย

คางายะ

มันหายไวมากเลย ข้าขอบคุณท่านมาก//ยิ้มให้เอยะ

เอยะ

พอดีขึ้นหน้าตาก็ดีตามเลยนะคะ//ยิ้มตอบ คุณต้องทานนํ้าชาวันละ3ครั้งตามอาการ แต่ทานแค่มื้อละครั้ง ถ้าหนักจริงๆก็ทานเพิ่มอีกถ้วยได้ ถ้ากินบ่อยๆมันอาจจะดีขึ้นจนอาจจะหายก็ได้ อีกอย่างฉันชื่อ "เอยะ" ค่ะ

คางายะ

ครับคุณเอยะ ที่นอนคุณผมเตรียมไว้ให้แล้วนะครับ

เอยะ

ขอบคุณค่ะฉันจะมาแค่เฉพาะตอนนํ้าชาหมด เพราะฉนั้น แค่คืนนี้กับเงินพรุ่งนี้ก็พอแล้วหล่ะคะ (ฉันต้องหาคุณให้เจอ)

คางายะ

ครับได้เลยครับเรื่องนี้ผมจะจัดการให้

เอยะ

ขอบคุณค่ะ

คางายะ

แต่คุณจะไปที่ไหนหรอครับ

เอยะ

ฉันก็จะหาใครบางคนน่ะค่ะ

คางายะ

งั้นหรอครับงันคนที่คุณหาคงเป็น คิบุสึจิ สินะครับ

เอยะ

ค่ะแต่คงไม่เจอเร็วๆนี้

คางายะ

ครับคือ ขออนุญาตถามหน่อยนะครับคุณกับเขาเป็นอะไรกันหรอครับ

เอยะ

อ่า ถ้าฉันเจอหรือพร้อมฉันบอกคุณ ค่ะ แต่ตอนนี้ไม่พร้อมจริงๆ

คางายะ

ครับผมพอจะเข้าใจเรื่องที่คุณไม่พร้อมดีครับงั้นผมขอตัวไปอาบนํ้านอนก่อนนะครับ

เอยะ

ค่ะขอโทษด้วยนะคะที่ไม่สามารถตอบคุณได้จริงๆ

คางายะ

ครับผมเข้าใจ//ยิ้มให้คุณก่อนจะค่อยๆลุกจากไป

++++++

ตัดมาตอนเช้า

เอยะ

//แต่งตัวเตรียมออกเดินทาง

คางายะให้คนเอาเงินมาให้แล้ว

จากนั้นเอยะเดินทางมา9วันจนถึง ลัทธิหนึ่งที่มีคน พูดถึงว่าผู้ที่คอยดูแลทำความสะอาดลัทธินี้หายไปกันบ่อยๆ

เอยะ

เอ๊ะ! มันใช่เลย//รีบไปที่ลัทธิดังกล่าว

ลัทธิสวรรค์นิรันดร์

โดมะ

//กินหญิงสาว

เอยะ

นี่คุณคะ

โดมะ

เอ๋~สาวน้อยที่ไหนกันน้าเธอมาได้จังหวะสุดๆไปเลย

เอยะ

คุณพาฉันไปพบนายท่านคุณหน่อยสิคะ

โดมะ

เอ๊ะๆ มาพูดแบบนี้แล้วจะให้พาไปเลยมันไม่ใช่นะครับคุณผู้หญิง //กินเสร็จแล้วลูกขึ้นยืน

เอยะ

พาฉันไปตอนนี้คุณอาจจะได้เลือดของท่านผู้นั้นนะคะ

โดมะ

เลือดของนายท่านผมจะเอาไปทำอะไรดีล่ะเนี่ยน้า แต่ถ้าไม่ได้เลือดของคุณ ก็เป็นตัวเลือกที่ดีนะครับ ถ้าอยากไปผมจะเอาไปกินที่นั้น ด้วยเลย.... //เดินมาจับมือเอยะขึ้นทำท่าเหมือนจะเลีย

นาคิเมะ:ดีดบิวะพาทั้งคู่มายังปราสาทไร้ขอบเขต

โดมะ

โอ้~ แม่นางบิวะ ข้าพาอาหารอันโอชะมาด้วยล่ะน้า