แต่งแบบตามใจผู้แต่ง เป็นแฟนฟิค
2
ก่อนเกิดเรื่องที่บ้าน คามาโดะ 1ปี
เอยะ
ออกจากที่ฝึกฝน อ่าา//ยืดเส้นยืดสาย
เอยะ
ไม่ได้ออกมานานเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย //มองดูอสูรที่กำลังฆ่าคน
อสูร
//กินคน
!!!
//รีบหาที่หลบเพราะเช้าแล้ว
เอยะ
เอ๋~เช้าแล้วนี่นา~ฉันจะหานายได้จากที่ไหนละเนี่ยไม่ได้ดูขนาดนั้นนะ//เดินทางออกจากป่าไปเรื่อยจนถึงที่อยู่ของหน่วยพิฆาตอสูร
เอยะ
ที่นี้น่าจะที่อยู่ของเขานะรึป่าว...
คางายะ
//ยืนคุยกับเสาหลัก
เห็นเอยะเดินมา
เสาหลักทุกคนมองเอยะเป็นตาเดียวกัน
เอยะ
เอ่อ คุณคะคุณพอรู้จัก คิบุสึจิ มุซัน
รึป่าวคะ?
(มองกันอยู่นี่หล่ะ)
คางายะ
!!!...//ตกใจกับคำพูดของเอยะ
อุซุย
เป็นเด็กที่ฉูดฉาดสุดๆ
ชิโนบุ
เอ๋~หมายความว่าไงกัน
มิซึริ
เด็กสาวที่น่ารักขนาดนี้ถามถึงราชาอสูรทำไมกันนะ
โอบาไน
เด็กบ้านั้นถามถึงเจ้าคิบุสึจิ มุซัน ทำไมกันล่ะนั้น
เกียวเม
โดนเจ้านั้นฆ่าครอบครัวรึป่าวน่าสงสาร//นํ้าตาไหล
ซาเนมิ
นี่แกถามถึงมันทำไมห้ะ!//ขึ้นเสียงใส่เอยะ
เคียวจูโร่
อยากรู้ถึงตัวตนมันหรอเธออยากมาเข้าหน่วยเรามั้ยล่ะถ้าอยากสู้กับมันน่ะ!
คางายะ
คุณถามถึง คิบุสึจิ มุซัน ทำไมหรอครับ
เอยะ
ฉันต้องการเจอเขาน่ะค่ะ เข้าอยู่นี่หรือป่าว...
ซาเนมิ
เจออสูรเนี่ยนะบ้าหรือโง่กันแน่ห้ะยัยบ้องนี้!
เอยะ
//เดินมาเอามือสะบัดลมไปทาง
ซาเนมิกระเด็นติดต้นไม้
อย่ามาพูดแบบนี้ใส่ฉันนะคะ
ซาเนมิ
//ติดต้นไม้
นี่มันไม่ใช่แรงคนแล้วนะ!
เอยะ
อ่าาฉันขอโทษด้วยที่ทำต้นไม้คุณพัง แต่ฉันไม่มีเงินชดใช้หรอกนะคะ
แต่ถ้าเรื่องแผลบนใบหน้าฉันช่วยคุณได้นะแต่ฉันต้องการของตอบแทนคือที่พักและเงินทอง
คางายะ
ถ้าคุณทำได้ทั้งที่พักและเงินทองผมให้คุณได้ครับ//ตกใจและที่ใจถ้าคุณช่วยเขาได้
แต่มันคือแผลจาก..
เอยะ
คุณรู้แค่ฉันช่วยคุณได้ก็พอ
เอยะ
พาฉันไปหาที่นั่งที่ข้างในบ้านทีสิคะ
//หันหลังรอเข้าบ้าน
ซาเนมิ
//จะด่าเอยะแต่โดนมือเคียวจูโร่ปิดปากไว้
¶€]%×$^×€`^$°%™
/พูดไม่เป็นภาษา
เคียวจูโร่
พอแล้วรายอยากติดต้นไม้หรอ//ปิดปากซาเนมิ
Comments