รอยแผลของหัวใจ ความลับที่ซ่อนอยู่

(เช้าวันรุ่งขึ้น ณ คฤหาสน์ของเติ้ล)

(เสียงเคาะประตูดังขึ้น)

เติ้ล(นายเอก)

(ถอนหายใจ) "เข้ามาได้"

(ประตูเปิดออก เผยให้เห็นเพียงขวัญที่ถือถาดอาหารเช้าเข้ามาในห้อง)

เพียงขวัญ (เพื่อนพระเอก)

"เมื่อคืนกลับดึกนี่ แล้วก็ไม่ยอมบอกเลยว่าคุยกับกวินเป็นยังไงบ้าง?"

เติ้ล(นายเอก)

(วางถ้วยกาแฟลง) "เขายังเป็นเหมือนเดิม… ยังหนีความจริงอยู่"

เพียงขวัญ (เพื่อนพระเอก)

(เลิกคิ้ว) "หมายความว่ายังไง?"

เติ้ล(นายเอก)

(มองออกไปนอกหน้าต่าง) "ฉันรู้ว่าเขาปิดบังอะไรบางอย่างเกี่ยวกับอดีต… แต่เขาไม่ยอมพูด"

เพียงขวัญ (เพื่อนพระเอก)

(นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามเติ้ล) "นายแน่ใจเหรอว่าเขาปิดบัง หรือบางทีเขาอาจจะยังไม่พร้อมพูดก็ได้?"

เติ้ล(นายเอก)

"ฉันเห็นมันในสายตาของเขา… กวินไม่ใช่คนที่จะลังเลโดยไม่มีเหตุผล"

เพียงขวัญ (เพื่อนพระเอก)

(ถอนหายใจ) "แล้วนายจะทำยังไงต่อ? จะสืบเรื่องของเขา?"

เติ้ล(นายเอก)

"ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่เขาไม่กล้าบอก"

(เย็นวันเดียวกัน ณ บริษัทของกวิน)

(เสียงเคาะประตูห้องทำงานของกวิน ก่อนที่เติ้ลจะเดินเข้าไปโดยไม่ได้รออนุญาต)

กวิน(พระเอก)

(เงยหน้าจากเอกสาร) "นายมาอีกแล้ว?"

เติ้ล(นายเอก)

(ยิ้มบาง ๆ) "ก็ใช่น่ะสิ นายไม่ได้บอกให้ฉันเลิกยุ่งสักหน่อย"

กวิน(พระเอก)

(พิงเก้าอี้) "ฉันยุ่งมากนะเติ้ล ถ้าไม่มีเรื่องด่วนก็กลับไปเถอะ"

เติ้ล(นายเอก)

(เดินไปนั่งลงตรงข้าม) "เรื่องที่ฉันจะถามมันสำคัญมากนะกวิน"

กวิน(พระเอก)

(ถอนหายใจ) "ว่าไงล่ะ?"

เติ้ล(นายเอก)

(สบตา) "นายกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่?"

กวิน(พระเอก)

(ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้าหนี) "ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร"

เติ้ล(นายเอก)

"นายรู้ดีว่าฉันหมายถึงอะไร กวิน... ฉันเห็นความลังเลในตานาย ฉันรู้ว่านายไม่ได้เป็นคนที่กลัวอะไรได้ง่าย ๆ แต่ตอนนี้นายกลัวอะไรบางอย่าง และมันเกี่ยวข้องกับฉัน ใช่ไหม?"

กวิน(พระเอก)

(กำมือแน่น) "นายกำลังคิดมากไปเอง"

เติ้ล(นายเอก)

(โน้มตัวไปข้างหน้า) "บอกฉันมาเถอะกวิน หรือถ้านายไม่พูด… ฉันจะหาคำตอบเอง"

กวิน(พระเอก)

(เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเบา) "บางเรื่อง… นายไม่ควรรู้"

เติ้ล(นายเอก)

(ยิ้มเยาะ) "แล้วนายคิดว่าฉันจะหยุดไหม?"

กวิน(พระเอก)

(หลับตาลง ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ) "ถ้านายยังไม่หยุด… มันอาจจะเป็นอันตรายต่อนาย"

เติ้ล(นายเอก)

(ชะงัก) "หมายความว่าไง?"