รอยแผลของหัวใจ การพบกันอีกครั้ง

แสงแดดยามบ่ายที่ส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่างห้องทำงานของ กวิน ทำให้ห้องนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่น แต่ภายในใจของเขากลับรู้สึกเย็นชา บรรยากาศภายนอกดูเหมือนจะสงบ แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยความวุ่นวายที่ไม่มีใครรู้

กวิน(พระเอก)

หยุดเขียนเอกสารในมือแล้วมองไปที่นาฬิกาข้อมือ แค่ช่วงเวลาไม่นานที่ผ่านมาเท่านั้น เขาก็ได้รับข้อความจาก เติ้ล ว่าจะมาหาเขาที่ออฟฟิศ เขาไม่แน่ใจว่ามาเพื่ออะไร แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้

การมาของเติ้ลในวันนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่เขาคุ้นเคย ปกติแล้ว เติ้ลจะเป็นคนที่เข้ามาพร้อมรอยยิ้มและมุกตลก ๆ ทว่าในวันนี้ กลับมีบางสิ่งในตัวของเติ้ลที่ทำให้กวินรู้สึกถึงความกดดัน บางทีเติ้ลเองก็คงจะรู้ดีว่ามันจะต้องเกิดอะไรขึ้น

เสียงฝีเท้าของเติ้ลดังขึ้นที่ประตู พร้อมกับการเปิดเข้ามาในห้องของกวิน เติ้ลยืนอยู่ที่ประตู พยายามยิ้มให้ดูเป็นธรรมชาติ แต่ในดวงตาคู่นั้นกลับสะท้อนความรู้สึกบางอย่างที่ปกปิดไว้อยู่

เติ้ล(นายเอก)

"ทำงานหนักอยู่เหรอ?"

กวิน(พระเอก)

ขยับไปจากโต๊ะทำงานแล้วนั่งลงบนโซฟา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เติ้ลอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะพูดขึ้นเบา ๆ

กวิน(พระเอก)

"ก็มากไปหน่อย... แล้วคุณมาเพื่ออะไร?"

เติ้ล(นายเอก)

(เดินเข้ามานั่งข้าง ๆ กวิน) "ก็แค่อยากมาหา...จะได้ไม่เหงาไปซะก่อน"

กวิน(พระเอก)

หัวเราะออกมาเบา ๆ แต่ในใจกลับมีเรื่องราวมากมายที่ยังไม่สามารถพูดออกมาได้ มันเป็นสิ่งที่กวินเก็บซ่อนไว้ลึกที่สุดในใจ แม้ว่าจะมีเติ้ลอยู่ใกล้ ๆ เขาก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดถึงมันอย่างไร

จู่ ๆ เติ้ลก็ถอนหายใจออกมา

เติ้ล(นายเอก)

"กวิน...บางทีเราก็ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้"

กวิน(พระเอก)

(เงียบไปครู่หนึ่ง) "เผชิญหน้ากับอะไร?"

เติ้ล(นายเอก)

(มองหน้าเขาตรง ๆ) "อดีตที่เราไม่สามารถหนีจากมันได้...คนที่เราเคยรัก แต่ก็ต้องปล่อยไป"

คำพูดของเติ้ลทำให้กวินรู้สึกเหมือนถูกกระแทกเข้าที่กลางใจ มันคือคำพูดที่เขาหลีกเลี่ยงมาตลอด เพราะไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถหลบหนีจากความจริงนั้นได้

กวิน(พระเอก)

(ยิ้มออกมาแบบฝืน ๆ) "อดีต...มันก็แค่เรื่องเก่า ๆ ที่เราไม่ต้องพูดถึงแล้ว"

เติ้ล(นายเอก)

"แต่มันยังคงตามหลอกหลอนเราอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

กวินหันไปมองเติ้ลอีกครั้ง แล้วลุกขึ้นไปที่หน้าต่าง เขามองออกไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆหมอกเหมือนความคิดในใจของเขา ก่อนจะเอ่ยออกมา

กวิน(พระเอก)

"บางครั้งการปล่อยไป...มันก็ยากเกินกว่าจะทำได้จริง ๆ"

เติ้ล(นายเอก)

"แล้วคุณจะปล่อยให้มันทำร้ายคุณไปเรื่อย ๆ อย่างนั้นเหรอ?"

การสนทนาระหว่างกวินกับเติ้ลเริ่มกลายเป็นการเปิดเผยความรู้สึกที่ถูกเก็บซ่อนไว้ มันเหมือนการเปิดทางให้กับสิ่งที่ทั้งสองคนหลีกเลี่ยงมานาน และตอนนี้พวกเขาทั้งคู่รู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากการเผชิญหน้ากับมัน

เติ้ล(นายเอก)

"ทำไมไม่รับ?"

กวิน(พระเอก)

(ถอนหายใจ) "เพราะมันคืออดีตที่ไม่อยากให้กลับมา"

เติ้ลมองหน้ากวินด้วยสายตาที่เข้าใจดี แล้วค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับมือของเขา

เติ้ล(นายเอก)

ไม่ต้องกลัวหรอก...แค่เผชิญหน้ากับมันแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น

และในขณะนั้นเอง กวินรู้สึกว่าเขามีบางสิ่งที่ต้องทำ ไม่ว่าอดีตจะเจ็บปวดแค่ไหน แต่เขาก็ต้องยอมรับมันเพื่อที่จะเดินไปข้างหน้า

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ