ใต้เงาจันทราในป่าเเห่งความลับ
การเริ่มต้นใหม่
(ฉากเริ่มต้นในป่าหลังจากเหตุการณ์เงาของภูต ทั้ง Cyno และ Tighnari กำลังนั่งพักใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยแสงจันทร์ที่ส่องผ่านใบไม้)
Cyno
*มองขึ้นไปบนท้องฟ้า* …ทุกอย่างกลับมาเงียบสงบแล้วสินะ
Tighnari
*พยักหน้า* ใช่ หมอกและความผิดปกติหายไปหมดแล้ว ดูเหมือนว่า "เกม" ของภูตจะช่วยเราจบเรื่องนี้ได้จริงๆ
Cyno
*ยิ้มเล็กน้อย* ไม่คิดมาก่อนว่าการพูดเรื่องส่วนตัวจะเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยป่า… เจ้าคิดว่ายังไง?
Tighnari
*ขำเบาๆ* อาจเป็นบทเรียนว่า "ธรรมชาติ" สอนให้เราซื่อสัตย์กับตัวเอง ถ้าเราไม่เปิดใจ ก็เหมือนภูมิประเทศที่ขาดสมดุล ป่าจะตายไปในที่สุด
Cyno
*พูดอย่างจริงจัง* เจ้าเปรียบเทียบได้ลึกซึ้งเกินไปอีกแล้ว
Tighnari
*หัวเราะ* ก็ข้าคือ Tighnari… ถ้าเจ้าทนฟังไม่ได้ ก็ช่วยไม่ได้
(ทั้งคู่หัวเราะไปด้วยกัน เสียงลมพัดเบาๆ และสัตว์เล็กๆ ในป่าเริ่มกลับมาคึกคักเหมือนเดิม หลังจากผ่านความวุ่นวาย)
Cyno
*หันไปมอง Tighnari* แต่พูดจริงๆ นะ ข้ารู้สึกว่าครั้งนี้มันแปลกมาก… มันเหมือนภูตนั่นไม่ได้แค่ต้องการให้พวกเราช่วยป่า แต่มันเหมือนพยายามสอนอะไรพวกเราบางอย่าง
Tighnari
*พยักหน้า* ข้าก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน มันไม่ได้ดูอันตรายขนาดนั้น... แต่มันทำให้พวกเราต้องเผชิญกับความกลัวและความรู้สึกในใจแทน
Cyno
*พูดเบาๆ* แล้ว… เจ้ากลัวไหมล่ะ?
Tighnari
*เลิกคิ้ว, ยิ้ม* กลัวอะไร? ความรู้สึกของข้าเอง? ไม่เลย หลังจากที่ข้าพูดออกไปแล้ว ข้ากลับรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่าง
Cyno
*นิ่งคิด* ข้าก็เหมือนกัน… แต่ข้าก็ยังสงสัยอยู่ว่าอะไรจะเปลี่ยนไปจากนี้
Tighnari
*มองหน้าจริงจัง* ไม่มีอะไรต้องเปลี่ยนไป ถ้าเรายังคงเป็นตัวเรา อย่างที่เราเป็นอยู่ทุกวัน ข้าก็โอเคกับทุกอย่าง Cyno
(Cyno ยิ้มบางๆ ก่อนพูดตอบ)
Cyno
*น้ำเสียงนุ่ม* และข้าก็โอเค… ถ้ามันหมายถึงว่าเจ้าจะอยู่ข้างข้าต่อไป
(Tighnari หยุดชะงักเล็กน้อยกับคำพูดนั้น ก่อนเขาจะแสดงรอยยิ้มอบอุ่นกลับไป)
Tighnari
*ลุกขึ้น* งั้นเราก็ควรเริ่มต้นใหม่… อย่างแรก เราต้องดูแลต้นไม้และสิ่งที่เสียหายจากเหตุการณ์นี้ก่อน
Cyno
*ลุกขึ้นตาม* ดีเหมือนกัน ข้าอาจไม่ถนัดดูแลป่าเท่าเจ้า แต่ข้าจะอยู่ช่วยเจ้าจนทุกอย่างกลับมาเรียบร้อย
(ทั้งคู่มุ่งหน้าเดินลึกเข้าไปในป่าอีกครั้ง แม้ว่าโลกดูเหมือนกลับคืนสู่ความสงบ แต่ในใจของพวกเขากลับเต็มไปด้วยแรงผลักดันใหม่ เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะเบาๆ ดังคลอกันไปตลอดทาง)
(ในเงามืด เงาของภูตที่จางหายไปกลับปรากฏขึ้นชั่ววูบ มันมองพวกเขาเดินไปด้วยสายตาที่พอใจ ก่อนมันจะหายลับไปตลอดกาล)
Comments
Luke fon Fabre
อยากเห็นเรื่องเพิ่มเติมจากแอดเร็วๆนี้นะ 🤞
2025-01-22
0