ไคล์มองพวกมันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “ฉันขอบคุณพวกเจ้าที่เลี้ยงดูฉันมา แต่ฉันต้องไปค้นหาความจริง”
ไคล์ยืนอยู่ที่ขอบป่า เบื้องหน้าคือทิวทัศน์ที่ไม่คุ้นเคย แสงแรกของวันสาดส่องลงมาบนผืนหญ้า ป่าเขียวขจีที่เขาเติบโตมาเป็นเพียงความทรงจำอยู่ด้านหลัง หัวใจเขาเต้นระทึกทั้งจากความกลัวและความตื่นเต้น
เบื้องหน้าของเขาคือเส้นทางแคบ ๆ ที่ทอดยาวไปสู่หุบเขา มันเหมือนจะนำไปยังโลกที่เขาไม่เคยรู้จัก ไคล์เหลียวกลับไปมองด้านหลัง มังกร เสือ และเสือดำยังคงอยู่ในเงาไม้ ไม่ได้ตามมา
“อย่าหันกลับมา” เสียงในหัวของเขาบอก เขากลืนน้ำลาย ก่อนจะสูดลมหายใจลึกแล้วก้าวเท้าออกไป
เขาเดินอยู่ในความเงียบที่น่าอึดอัด เสียงนกในป่าค่อย ๆ จางหายไปเมื่อเขาเดินห่างออกมา กลิ่นของต้นไม้และดินชื้นที่เขาคุ้นเคยถูกแทนที่ด้วยกลิ่นแปลก ๆ ที่ไม่สามารถอธิบายได้
ทันใดนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นจากระยะไกล เสียงเหมือนกลองที่เต้นรัว ไคล์หยุดเดินและหันมองรอบตัว เขาเห็นหมู่บ้านเล็ก ๆ อยู่ลิบ ๆ ควันไฟลอยขึ้นจากปล่องหลังคา มันเป็นภาพที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
“นั่นคือ...มนุษย์” เขาพึมพำเบา ๆ ขณะเดินเข้าไปใกล้
ชาวบ้านในหมู่บ้านมองเขาด้วยความสงสัย เสื้อผ้าของเขาดูเหมือนคนเร่ร่อนที่ไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน เด็ก ๆ หลบอยู่หลังพ่อแม่ของพวกเขา แต่ไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั่งชายวัยกลางคนคนหนึ่งก้าวออกมาจากกลุ่ม
“เจ้ามาจากไหน?” ชายคนนั้นถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ไคล์นิ่งงัน เขาไม่แน่ใจว่าจะตอบอย่างไร “ฉัน...มาจากป่า”
คำตอบของเขาทำให้ทุกคนในหมู่บ้านพากันกระซิบกระซาบ ชายคนนั้นขมวดคิ้ว “ไม่มีใครอยู่ในป่าลึกนั้นได้ เจ้าโกหก”
“ฉันพูดความจริง” ไคล์ตอบอย่างหนักแน่น แต่คำพูดของเขากลับดูไร้ความน่าเชื่อถือในสายตาของพวกเขา
“เจ้าคือพวกต้องคำสาปหรือเปล่า?” หญิงชราคนหนึ่งถามขึ้น เสียงของเธอสั่นเครือเหมือนกำลังหวาดกลัว
ก่อนที่ไคล์จะได้ตอบคำถาม เสียงดังสนั่นขึ้นจากป่าเบื้องหลัง มันเป็นเสียงคำรามที่ไคล์รู้จักดี เสือดำ!
ทุกคนในหมู่บ้านวิ่งหนีไปหลบในบ้านของพวกเขา ไคล์รีบหันกลับไปมอง เขาเห็นเสือดำยืนอยู่ที่ขอบป่า ดวงตาสีทองของมันเปล่งประกาย
“กลับมาเดี๋ยวนี้!” มันส่งเสียงเตือน
“ไม่!” ไคล์ตะโกนตอบ “ฉันจะไม่กลับ ฉันต้องการรู้ว่าฉันเป็นใคร”
เสือดำคำรามเสียงต่ำ แต่ไม่ได้ก้าวออกมาจากเงาป่า “เจ้ากำลังเล่นกับไฟ โลกนี้ไม่ใช่ของเจ้า”
“ฉันไม่สน!” ไคล์พูดด้วยความแน่วแน่ “ถ้าโลกนี้ไม่ใช่ของฉัน งั้นฉันจะทำให้มันเป็นของฉัน”
เสือดำหายเข้าไปในป่า ทิ้งให้ไคล์ยืนอยู่คนเดียวอีกครั้ง ชาวบ้านเริ่มออกมาจากที่หลบซ่อน หญิงชราคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้และเอ่ยด้วยเสียงที่เบาจนแทบไม่ได้ยิน
“เจ้าต้องระวังตัว โลกนี้ไม่ได้มีแต่คนดี”
คำพูดนั้นทำให้ไคล์รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เขามองไปยังหมู่บ้านและผู้คนรอบตัวที่ยังมองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด
เขารู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้องมาอย่างไม่ไว้วางใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments