ไอ้เปลวคำมันเป็นเมียโจร อ้ายเสือสารคราม
ตอนที่1
แอดขออนุญาต เจ้าของรูปภาพก่อนนะคะ
เรื่องนี้เป็นแนว โจร พ่อหมอ เป็นเรื่องราวที่ขมแน่นอนครับ เตรียมตับด้วยนะคับ ส่วนเรื่องที่ผมดองไว้ ผมจะไล่ปั่นหลังจากเรื่องนี้จบนะครับ
#คำพูดบางคำผมอาจจะเผลอใส่คำพูดปัจจุบันไปบ้างนะครับ
ณ หมู่บ้านเมืองสุโขทัย ได้มี4หนุ่ม เด็กวัดทั้ง4คน เติบโตมาโดยพ่อครูเก็บมาเลี้ยงดูแลเป็นอย่างดี
เปลวคำ(นายเอก)
อ้ายเปลวคำ
อัลฟ่า
รักแรกของจำปาและรักครั้งสุดท้ายของจำปา
มีพี่ชายฝาแฝด
สารคราม(พระเอก)
สารคราม
อินิกม่า
รักแรกของเปลวคำ สมหวัง??? ผิดหวัง???
-ไร้ญาติ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
จำปา
เบต้า
รักแรกของสารคาม -
-ไร้ญาติ
เพลิงคำ(พี่ชายนายเอก)
เพลิงคำ
อัลฟ่า
รักแรก-
น้องชายฝาแฝด
เปลวคำ(นายเอก)
พี่ กูจะบอกอ้ายสารครามยังไงดี
เปลวคำ(นายเอก)
คือกูต้องย้ายไปเมืองสุพรรณบุรีเนื่องจาก พ่อครูจะส่งกูไปประจำการอยู่ที่นั้นเลย
เพลิงคำ(พี่ชายนายเอก)
มึงก็บอกมัน แล้วก็บอกความในใจมึงดู
เพลิงคำ(พี่ชายนายเอก)
เผื่อมันจะเลิกสนใจจำปาแล้วหันมาสนใจมึงก่อนไปก็ได้ ใครจะไปรู้
เพลิงคำ(พี่ชายนายเอก)
สู้ๆ กูเป็นกำลังใจให้มึงละ
เวลาผ่านไปจนถึงช่วงใกล้ค่ำ
มีตลาดอยู่ใกล้เคียงหมู่บ้าน
วันนี้เป็นเวรที่อ้ายเปลวคำต้องไปซื้อของที่ตลาดมาทำกับข้าว
เปลวคำ(นายเอก)
กูจะไปตลาดฝากไรกันมั้ย
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
อ้ายเปลวคำจะไปหรือจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
ฉันไปด้วยจะเป็นกระไรมั้ย
เปลวคำ(นายเอก)
ได้ แต่อย่างอแงงจะกลับ
ในขณะที่ทั้งคู่เดินไปตลาด มีโรคจิตหรือผู้ชายที่หมายตามองที่จำปาอย่างหิวโหยต่างจากเปลวคำที่เบื่อหน่ายการเกาะแกะของจำปาเหลือเกิน
ใครๆก็มองว่าจำปาไม่เหมาะกับเปลวคำหรอก ต้องอ้ายสารคราม หนุ่มหล่อประจำหมู่บ้าน หน้าคม ตาตี๋ สันจมูกเด่นแต่ไกล ใครเล่าจะไม่หันไปชายตามองบ้าง
ข่าวลือแบบนั้นทำให้เปลวคำเริ่มถอดใจการจีบอ้ายสารครามเหลือเกิน
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
เย็นนี้จำปาจะทำกับข้าวให้อ้ายนะจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
อ้ายอยากกินกระไรเป็นพิเศษมั้ยจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
ฉันจะได้ทำมาให้
เปลวคำ(นายเอก)
มึงจะทำของใส่กูหรือ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
บ้าหรอจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นกับอ้ายแน่
เปลวคำ(นายเอก)
กูจะเชื่อ อย่าเกาะแกะแขนกูได้มั้ยจำปา กูถือของมันหนัก
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
งั้นจำปาช่วยจ๊ะ
เปลวคำ(นายเอก)
ไม่เอา เดี๋ยวกูโดนเป็นไอ้คนใช้แรงงานคนอื่นอีก ยามคนอื่นมองดูอย่างเหยียดหยามกู
เปลวคำ(นายเอก)
โดยเฉพาะอ้ายสารคราม
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
จำปาจะอธิบายเองจ๊ะ
เปลวคำ(นายเอก)
ถ้ามันเชื่อในคำพูดมึง กูจะเป็นผัวมึงเลย
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
จริงหรอจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
อ้ายพูดจริงนะ
ตอนนี้เปลวคำแบ่งของในมือให้จำปาเล็กน้อย เพราะเขาก็ไม่อยากให้ถือหนักเกินเหมือนกัน เป็นห่วงเพื่อน แต่พูดไปมันจะกลายเป็นว่าตัวเขากำลังให้ความหวังจำปา
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
2ถุงเนี้ยหรอจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
ฉันถือได้อีกนะ
เปลวคำ(นายเอก)
อันนี้เหลือมันหนักเกินไปสำหรับมึง
กลับมาที่เรื้อนไทย ของพ่อครูก่อนจะเข้าไปในตัวบ้านเพื่อไปห้องครัว
แต่ดันมีเสียงเข้มเป็นเอกลักษณ์เอ่ยขึ้น
สารคราม(พระเอก)
มึงจะให้จำปาถือของให้ตลอดเลยหรอ
เปลวคำ(นายเอก)
ก็จำปาอยากถือเอง
เปลวคำ(นายเอก)
กูเอาให้แล้วนี้
เปลวคำ(นายเอก)
มึงจะยุ่งไร
สารคราม(พระเอก)
ก็มันสมควรให้มันถือรึ
สารคราม(พระเอก)
ดูตัวมันกับตัวมึงเสียก่อนไอ้เปลว
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
อย่าทะเลาะกันเลยจ๊ะ
จำปา(เพื่อนในวัยเด็กของทั้งสอง)
ฉันเป็นคนขอจริงๆ
สารคราม(พระเอก)
กูรู้ไม่ต้องกลัว
สารคราม(พระเอก)
กูปกป้องมึงเอง
เปลวคำ(นายเอก)
เถียงกับมึงชีวิตนี้กูไม่ต้องทำมาหากินแล้ว
เปลวคำเดินหัวเสียไปที่ห้องครัวก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองต้องย้ายไปสุพรรณบุรีเลยกะจะไปไม่บอกใครเลย
เปลวคำเขียนจดหมายให้พี่ชายตัวดีก่อนจะเดินทางไปกับคนของพ่อครู โดยเปลวคำโกหกไปว่า บอกทุกคนแล้ว
Comments