ข้าขอโทษนะที่มาทำให้เจ้ารำคาญ...⁹

ต่อ
รุย
รุย
.นั่งกินขนม
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
นี่รุย .เดินมาหา
รุย
รุย
ขอรับท่านมุซัน
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
เมื่อวานเอ็นมุมาที่นี่งั้นเหรอ?
รุย
รุย
ครับ
รุย
รุย
แต่ผมไล่ไปแล้วล่ะ
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
ทำไมล่ะ?
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
ไม่ใช่ว่าเจ้าชอบเอ็นมุหรอกเหรอ?
รุย
รุย
ชอบ?!
รุย
รุย
ข้าไม่ได้ชอบอสูรบ้าๆบอๆแบบนั้นซักหน่อย!
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
อ่าๆ
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
ตอนนี้เจ้าอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเอง
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
แต่อีกไม่นานเจ้าก็จะรู้เองว่าเจ้าชอบเอ็นมุมั้ย
มุซัน(ร่างเด็ก)
มุซัน(ร่างเด็ก)
งั้นข้าไปล่ะ
รุย
รุย
.....
- -
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.แอบย่อง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ทำไมรุยจังถึงโดนแสงแดดได้กันล่ะ?
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แล้วทำไมรุยจังถึงต้องกีดกันข้าด้วยล่ะ....?
เอ็นมุ
เอ็นมุ
หรือเพราะเหตุการณ์ในวันนั้น....??
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.หยุดย่อง+ยืนนิ่ง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ข้าผิดเองนี่นะ... .หงอย
คาโอรุ
คาโอรุ
มาหงอยอะไรแถวนี้เหรอ~ .นั่งห้อยขาอยู่บนต้นไม้
เอ็นมุ
เอ็นมุ
จ..เจ้า!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
คนที่จับตัวท่านโดมะไปนี่!
คาโอรุ
คาโอรุ
โอ้
คาโอรุ
คาโอรุ
เห็นด้วยงั้นเหรอ? .ยิ้ม+กระโดดลงมาจากต้นไม้
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แกเอาตัวท่านโดมะไปไว้ที่ไหน?!
คาโอรุ
คาโอรุ
อ้าวเมื่อกี้ยังหงอยอยู่เลยนี่~
คาโอรุ
คาโอรุ
แต่จะบอกให้รู้ซักหน่อยก็แล้วกันนะ~ .ยิ้ม
คาโอรุ
คาโอรุ
โดมะน่ะ...เป็น ของ พวก เรา .เน้นคำ
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แก!!
คาโอรุ
คาโอรุ
จุ๊ๆ
คาโอรุ
คาโอรุ
อย่ามาโมโหแทนคนอื่นอย่างนี้สิ .ยิ้ม
คาโอรุ
คาโอรุ
จริงสิ~
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อ..อะไรของแก?
คาโอรุ
คาโอรุ
.หยิบของออกมาจากกระเป๋า
คาโอรุ
คาโอรุ
เพิ่งไปขโมยของคิโยะจังมาสดๆร้อนๆเลยนะเนี่ย~~
คาโอรุ
คาโอรุ
ลองชิมซักหน่อยดีมั้ยเอ่ย~
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ไม่!
คาโอรุ
คาโอรุ
.พุ่งไปใส่+เอายายัดปากเอ็นมุ
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.หลบทัน
คาโอรุ
คาโอรุ
คิก
คาโอรุ
คาโอรุ
ลงตรงเป้าเป๊ะๆเลย .ยิ้ม
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อะไรของแก?!!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
บ้าไปแล้วรึไง?!!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
!!!! .โดนโซ่ตรึงไว้
คาโอรุ
คาโอรุ
ค่ายกลทำงานเร็วดีแฮะ~
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ค่ายกล?
คาโอรุ
คาโอรุ
กินเข้าไปซะดีๆ .เอานายัดปากเอ็นมุ
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อึก..!!อื้ออ!! .กลืน
คาโอรุ
คาโอรุ
ก็แค่เนี้ย
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อึก....
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ร้อน...
คาโอรุ
คาโอรุ
ออกฤทธิ์เร็วดีนี่ .นั่งมอง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อึก...อ๊ากกกก .สลบ
คาโอรุ
คาโอรุ
อ้าวๆอย่างเพิ่งตายดิ
คาโอรุ
คาโอรุ
.เอาตีนเขี่ย
คิโยะ
คิโยะ
คาโอรุ....
คาโอรุ
คาโอรุ
ค...คิโยะ... .ตกใจ
คิโยะ
คิโยะ
.ยิ้มเหี้ยม
คาโอรุ
คาโอรุ
ฟ...ฟังฉันก่อนนะคิโยะ....
คิโยะ
คิโยะ
นายรู้มั้ยว่ายานั่นมันยังไม่สมบูรณ์น่ะ!!
คิโยะ
คิโยะ
มันเป็นยาไว้ใช้กับอสูรโดยเฉพาะเลยนะ!!!
คาโอรุ
คาโอรุ
ชะอุ๊ย
คาโอรุ
คาโอรุ
อ...เอ่อขอโทษ...
คิโยะ
คิโยะ
แล้วนั่นตายรึยังน่ะ .มอง
คาโอรุ
คาโอรุ
ย...ยังค..แค่สลบไปน่ะ...
คิโยะ
คิโยะ
ผลข้างเคียงล่ะ
คาโอรุ
คาโอรุ
ย...ยังม...ไม่รู้...
คิโยะ
คิโยะ
.มอง+ตรวจอาการ
คิโยะ
คิโยะ
..... .มองคาโอรุ
คาโอรุ
คาโอรุ
อ...เอ่อม...มีอะไรรึเปล่า...?
คิโยะ
คิโยะ
เอายาอีกอันที่ขโมยมา
คาโอรุ
คาโอรุ
ด...ได้ .เอายาให้
คิโยะ
คิโยะ
รับยามา .เอายายัดใส่ปากเอ็นมุ
คิโยะ
คิโยะ
ไปกันเถอะ
คาโอรุ
คาโอรุ
อ...อื้ม
คาโอรุ
คาโอรุ
ต...แต่ว่าทิ้งไว้แบบนี้จะดีเหรอ?
คิโยะ
คิโยะ
ตรงนี้แสงแดดส่องไม่ถึงหรอกครับ
คิโยะ
คิโยะ
เราไปกันเถอะครับ
คาโอรุ
คาโอรุ
อืม...
- -
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อึกอือ...
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ปวดหัวจัง...
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แต่เดี๋ยวนะอสูรไม่มีความเจ็บปวดนี่...
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แล้วทำไมถึง?
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.มือเผลอโดนแสงแดด
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อ๊ากกก!! .รีบชักมือกลับ
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.บาดแผลสมานช้าลง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
!!!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ท...ทำไมถึง!!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
รึว่าจะเป็นเพราะยานั่น!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ฮึ่ย!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
คงต้องถอยก่อนสินะ
- -
เอ็นมุ
เอ็นมุ
.แอบ
รุย
รุย
ท่านมาทำอพไรที่นี่อีกท่านเอ็นมุ .ยืนอยู่ข้างหลัง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ร...รุยจัง! .แอบตกใจนิดๆ
รุย
รุย
หืม? .มอง
เอ็นมุ
เอ็นมุ
อ่ะ .ซ่อนมือที่เป็นแผลไว้
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ข...ข้ามาหาเจ้าไงรุยจัง~ .ยิ้ม
รุย
รุย
มาหาทำไม
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ข...ข้าคิดถึงเจ้าไง~ .ยิ้ม
รุย
รุย
แต่ข้าไม่คิดถึงท่าน .เย็นชา
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ไม่เอาแบบนี้สิรุยจัง~
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ข้าอุตส่าห์มาหาเลยนะ!
รุย
รุย
ข้าไม่ต้องการ!
รุย
รุย
และอีกอย่างมันน่ารำคาญ!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
ร...รุยจัง...
รุย
รุย
กลับไปซะ!
รุย
รุย
แล้วอย่ามาที่นี่อีก!!!
เอ็นมุ
เอ็นมุ
แต่...
รุย
รุย
นาคิเมะ
รุย
รุย
เอาท่านเอ็นมุออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!
นาคิเมะ
นาคิเมะ
(จะทะเลาะกันถึงเมื่อไหร่เนี่ยเจ้าคะ....)
นาคิเมะ
นาคิเมะ
(ข้าล่ะเหนื่อยใจจริง)
นาคิเมะ
นาคิเมะ
.ดีดบิวะ
เอ็นมุ
เอ็นมุ
เดี๋ยวสิ--- .โดนวาร์ป
รุย
รุย
ทำอะไรตกไว้เนี่ย .หยิบขึ้นมาดู
รุยจังข้าขอโทษนะที่มาทำให้เจ้ารำคาญใจแต่ข้าแค่อยากจะขอโอกาสจากเจ้า...แม้น้อยนิดก็ยังดี... เอ็นมุ
รุย
รุย
..... .โยนกระดาษทิ้ง
รุย
รุย
โอกาสของท่านน่ะมันหมดไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้วล่ะ
รุย
รุย
ท่านเอ็นมุ...
. .
จบ
[แอด]
[แอด]
มันต้องมีซัมติงแน่ๆแอดเชื่อแบบนั้น!

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!