เกิดใหม่เป็นราชันอสูรตัวน้อย
คฤหาสน์ผีเสื้อ/การพบเจอ³
ชิโนบุ
.เดินเข้าไปในห้องๆหนึ่ง
ชิโนบุ
.วางมุซันร่างเด็กลงบนเตียง
มุซัน(ร่างเด็ก)
.สลบ+ไข้ขึ้น
ชิโนบุ
คงต้องเอาเลือดไปให้คุณทามาโยะตรวจดูสินะคะ...
ชิโนบุ
.เอาโซ่มาล่ามขามุซันไว้
ชิโนบุ
นี่ฉันเอาเขากลับมาทำไมกันนะ...
ชิโนบุ
ทั้งๆที่ควรจะฆ่าเขาไปซะ...
ชิโนบุ
แต่..ทำไมถึงทำไม่ได้กันล่ะ....? .มองมือตัวเอง
ชิโนบุ
กลับห้องก่อนดีกว่า.... .เดินกลับห้อง
มุซัน(ร่างเด็ก)
อึก... .ตื่น
มุซัน(ร่างเด็ก)
ที่นี่...ที่ไหน...? .มองรอบๆห้อง
มุซัน(ร่างเด็ก)
โดนล่ามอีกแล้ว...งั้นเหรอ...? .ยกขาขึ้นมาดู
ชิโนบุ
ฟื้นแล้วเหรอคะ... .เดินเข้ามา
มุซัน(ร่างเด็ก)
เสาหลักแมลง!!!
ชิโนบุ
เท่าที่ดูก็น่าจะดีขึ้นมามากแล้วสินะคะ .มอง
ชิโนบุ
..... .เดินเข้ามาใกล้
ชิโนบุ
ดูไม่เหมือนคุณเลยนะคะ...
มุซัน(ร่างเด็ก)
ไม่เหมือนยังไง...?
ชิโนบุ
คุณดูเงียบๆไม่ค่อยพูดค่อยจาไม่เอะอะโวยวายและทำตัวไม่เหมือนราชาอสูรเลย...
มุซัน(ร่างเด็ก)
ง...งั้นเหรอ...
มุซัน(ร่างเด็ก)
(ก็ไม่ใช่ไงฟระ!!!)
มุซัน(ร่างเด็ก)
(ข้ากะแค่คนมาส่วมร่างของมุซันความทรงจำและอะไรต่างๆนาๆแม่งหายวับไปหมดเลยแทบไม่เหลืออะไรให้เท่าไหร่เลยแม่งข้าล่ะจ้ะเครซี่😭)
ชิโนบุ
อย่าทำสีหน้าแปลกๆสิคะ
มุซัน(ร่างเด็ก)
ข...ขอโทษ...
ชิโนบุ
นี่คุณขอโทษเป็นด้วยงั้นเหรอคะ? .ตกใจนิดๆ
มุซัน(ร่างเด็ก)
ม..มันแปลกมากรึไงเล่า!
ชิโนบุ
มากเลยล่ะค่ะแปลกเหมือนเป็นคนละคนกัน...
มุซัน(ร่างเด็ก)
ก็คนละคนไง!!! .เผลอตะโกนออกมา
มุซัน(ร่างเด็ก)
อุ๊บ!!! .รีบเอามือปิดปาก
ชิโนบุ
อย่างนี้นี่เอง~ .ยิ้ม
ชิโนบุ
อ่าาา.... .หันไปมอง
ชิโนบุ
กรุณาอย่างส่งเสียงดังนะคะ .ยิ้มเย็น
มุซัน(ร่างเด็ก)
(เสียงนี้มัน...เสาหลักวายุ..งั้นเหรอ...)
ซาเนมิ
นายเหนือหัวให้มาตาม!
มุซัน(ร่างเด็ก)
.เอาผ้าห่มคลุมตัว
ซาเนมิ
กลิ่นแบบนี้!!! .พุ่งไปฟัน
ชิโนบุ
ถอยไปค่ะ... .เสียงเรียบ
ชิโนบุ
อ่า...คงต้องซ่อมอีกแล้วสินะคะ... .มองกำแพง
มุซัน(ร่างเด็ก)
ย...อย่าตีกันเลยนะ... .เสียงสั่น
ซาเนมิ
แต่ทำไมแกถึงมีกลิ่นอายของ...
ชิโนบุ
นี่คือราชาอสูรที่กลายเป็นเด็กค่ะ...
คางายะ
งั้นนี่ก็คือราชาอสูรมุซันสินะ .มอง
มุซัน(ร่างเด็ก)
.นั่งเงียบ
ทามาโยะ
นั่งเงียบเชียวนะคะ... .มอง
[แอด]
ยูชิโร่เป็นหมาหวงเจ้าของไปซะละ~😑....
ยูชิโร่
นั่นมันก็เรื่องของฉัน!!!
คางายะ
แล้วทำไมเขาถึงได้กลายเป็นเด็กไปได้ล่ะ...
[แอด]
ตอนนี้มีแค่ชิโนบุ ซาเนมิ ทามาโยะ ยูชิโร่ และนายเหนือหัวเด้ บ่ได้มีตัวละครอื่น
มุซัน(ร่างเด็ก)
(จ้องกันขนาดนี้สิงกันเลยมั้ยล่ะนั่นน่ะ😑...)
ทามาโยะ
ไม่สบายงั้นเหรอคะ....?
ซาเนมิ
แต่อสูรมันป่วยไม่ได้ไม่ใช่เรอะ?!!!
ชิโนบุ
ก็ป่วยอยู่นี่ไงคะ .ยิ้ม+เดินไปหามุซัน
ชิโนบุ
ไม่รู้ว่ามันจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนแต่กินไว้ก็ไม่เสียหายนะคะ .ยิ้ม
มุซัน(ร่างเด็ก)
อ..อืม... .รับยามา+กินยา
ชิโนบุ
สงสัยจะใส่ตัวยายเยอะเกินไปหน่อยสินะคะ... .มอง
ซาเนมิ
ไม่หน่อยแล้วนะเฮ้ย!!!
ทามาโยะ
เอากลับไปนอนที่ห้องน่าจะดีกว่านะคะ
มุซัน(ร่างเด็ก)
งือ... .พลิกตัว
ชิโนบุ
..... .ลูบหัว+เดินออกมาจากห้อง
มุซัน(ร่างเด็ก)
.นั่งเล่นอยู่ในห้อง
มุซัน(ร่างเด็ก)
อ๊ะ?!! .ตกใจ+วิ่งไปหลบอยู่มุมห้อง
ซาเนมิ
อยู่ไหนฟะ?!!! .มองรอบๆ
มุซัน(ร่างเด็ก)
.ตัวสั่น+เอาผ้าห่มคลุมตัว+หลบอยู่มุมห้อง
ซาเนมิ
อยู่นั่นเอง:) .ได้กลิ่น+เดินไปหา
[แอด]
หยุดน้าาาาไอ้หมาบ้า!!!
มุซัน(ร่างเด็ก)
(ย...อย่าเข้ามานะ!!) .ขยับให้ชิดมุมห้องมากที่สุด
ซาเนมิ
จะไปไหนฮะ!! .ดึงแขนอ.ฝ
มุซัน(ร่างเด็ก)
!!!! .ข่วนแขนซาเนมิ
มุซัน(ร่างเด็ก)
อึก! .ตัวสั่น+เอาผ้าคลุมตัว
ชิโนบุ
ทำอะไรน่ะคะ?!!! .วิ่งเข้ามาในห้อง
ชิโนบุ
ใช่ค่ะแล้วนั่นไปทำอะไรมาคะถึงได้มีแผลแบบนั้นน่ะ .มอง
ซาเนมิ
ก็ไอ้อสูรนี่มันทำน่ะสิ!!! .ชี้
มุซัน(ร่างเด็ก)
(ชิโนบุมา!)
มุซัน(ร่างเด็ก)
.รีบวิ่งไปหาชิโนบุ+ลากผ้าห่มมาด้วย
มุซัน(ร่างเด็ก)
.กอดขาชิโนบุแน่น
ชิโนบุ
.มองมุซันสลับกับซาเนมิ
มุซัน(ร่างเด็ก)
หมอนั่นเริ่มก่อน! .ชี้ไปที่ซาเนมิ
มุซัน(ร่างเด็ก)
คุณนั่นแหละ!!!
ชิโนบุ
พอเลยค่ะอย่าทะเลาะกันค่ะ .ยิ้มเย็น
มุซัน(ร่างเด็ก)
ค...ครับ...
ชิโนบุ
คุณซาเนมิไปทำแผลก่อนเถอะค่ะส่วนมุซันฉันจะจัดการเองค่ะ .ยิ้ม
ชิโนบุ
ไม่เป็นอะไรใช่มั้ยคะ? .มอง
มุซัน(ร่างเด็ก)
ผม...ไม่เป็นอะไรครับ... .จับผ้าห่มแน่น+ทำท่าเหมือนจะร้องให้
ชิโนบุ
ไม่ร้องนะคะ... .ลูบหัวปลอบ
มุซัน(ร่างเด็ก)
เอ่อคือ....
มุซัน(ร่างเด็ก)
ผมขอเรียกคุณว่าพี่ได้มั้ยครับ...
มุซัน(ร่างเด็ก)
(ไหนๆก็ไม่ใช่มุซันอยู่แล้วผมขอใช้ชีวิตในแบบของตัวเองละกันนะ)
ชิโนบุ
เธอจะเรียกฉันว่าพี่?
ชิโนบุ
ก็ได้อยู่หรอกค่ะ....
มุซัน(ร่างเด็ก)
หิวแล้วครับ!
ชิโนบุ
งั้นเดี๋ยวฉันไปยกอาหารมาให้นะคะ
[แอด]
ขอแก้ไขนิดหน่อยนะในเรื่องนี้มุซันได้หายวับไปแล้วเหลือแต่ไอริสที่เข้ามาสวมร่างไอริสเลยคิดที่จะใช้ชีวิตในแบบของตัวเองในร่างของมุซัน อาจจะออกทะเลเล็กน้อยแต่เดี๋ยวแแดจะลากกลับมาจากทะเลเอง(แต่เดี๋ยวก็ออกไปใหม่) และในเรื่องนี้อสูรจะสามารถกินอาหารมนุษย์ได้แต่ก็อาจจะมีปะทะกันบ้างบางเวลา
รุย
.พุ่งออกมาจากในป่า+บาดแผลเต็มตัว
ยูชิโร่
นี่มันอสูรข้างแรมนี่ครับ!!!
รุย
ย...อย่าเข้ามานะ!!! .ตั้งท่าจะสู้+หาทางหนี
ยูชิโร่
คุณทามาโยะมันอันตรายนะครับ!!!
รุย
ก็บอกว่าอย่าเข้ามาไง!!! .โจมตีใส่แต่พลาดเพราะร่างกายบาดเจ็บ
ทามาโยะ
เจ็บหนักน่าดูเลยนะคะ... .มอง
ทามาโยะ
ไม่ต้องกัวลหรอกค่ะพวกเราจะไม่ทำอะไรเธอ .ประคองตัวของรุยไว้
ทามาโยะ
เหตุผลก็คงจะเป็นอยากจะช่วยมั้งคะ .ยิ้ม
ยูชิโร่
(ทำไมคุณทามาโยะต้องไปยิ้มให้ไอ้อสูรเด็กนั่นด้วย?!!!) .จ้องเขม็ง
รุย
เหตุผลแปลกๆขอเจ้ามันไม่น่าเชื่อถือเลยซักนิด!!! อึก .สลบเพราะพิษบาดแผล
ทามาโยะ
สลบไปแล้ว .อุ้มรุย
ยูชิโร่
ครับ... .มองรุยแบบไม่เป็นมิตร
[แอด]
ตัดจบแบบงงในดงป่าไม้
[แอด]
อาจจะแต่งได้ไม่ถูกใจคนอ่านซักเท่าไหร่แต่เราแต่งเรื่องนี้เพราะเพื่อสนองนีทตัวเองเท่านั้นแหละ😂
![[แอด]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9649912/avatar/42466536/1733282291901.jpeg-s200webp?sign=6ed3a757626bf0cf8e3d5ab97aa1dce2&t=6812b980)
Comments