หลงมัวเมา[รุกชนรุก] หลงมัวเมา ตอนที่8

เช้าวันรุ่งขึ้น

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

โอ๊ยย!..ปวดตัวฉิบหายเลย//ลืมตาตื่น+น้ำเสียงแหบพร่า

ความทรงจำค่อยๆทยอยย้อนกลับมาอย่างช้าๆภาพขึ้นเป็นฉากๆจนเริ่มกลับมาจำได้ครบทุกเหตุการณ์ทุกท่วงท่าพอนึกภาพเหล่านั้นได้ใบหน้าผมก็เริ่มขึ้นสีระเรื่อทันทีไม่ใช่เพราะเขินค*ยไรเลยแต่ตอนนี้ในใจของผมแม่งรู้สึกโมโหเหี้ยๆ..ยอมพลาดให้มันได้ทุกอย่างแต่ไม่ใช่กับการต้องโดนมันเปิดซิงที่ตูดจนตูดแหกไปหมดแบบนี้!

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

ไอ้สัส!!..เพราะไอ้ยาส้นตีนนั่นแท้ๆกูถึงได้มาอยู่ในสภาพงี้!!//หงุดหงิด+ทุบมือลงบนเตียงเต็มแรง

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

จะทำยังไงดีวะแม่ง!!..พลาดท่าให้ใครไม่พลาดเสือกไปพลาดให้ไอ้เหี้ยอัคคี!//ยกมือขึ้นขยี้ผมไปมา

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

เฮ้อ~ถ้าเอาแต่โมโหอยู่แบบนี้ก็ไม่ได้ไปไหนกันพอดี...คิดซะว่าทำบุญให้หมามันเอาแก้เงี่ยนล่ะกัน//ก้าวขาลุกออกจากเตียง+พยุงตัวเองเข้าห้องน้ำไป

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

ไม่คิดจะเอาน้ำออกให้กูหน่อยรึไงวะ..ไข่ก็ดำใจแม่งยังดำอีก//โก่งก้น+ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในรูบวมแดง

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

อึก!!..อื้ออ//เม้มริมฝีปากแน่น+เอานิ้วควานน้ำกามออกมา

กว่าจะจัดการทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยได้ก็ปาไปเกือบ1ชม.เต็มเพราะยังมีอาการเจ็บๆตึงๆตรงส่วนลับอยู่แถมในห้องน้ำก็ยังไม่มีอ่างอาบน้ำให้แช่ตัวอีก..เจ็บมากสุดคงไม่ใช่ที่ช่องทางแต่คงจะเป็นที่ใจผมมากกว่าพอนึกถึงทีไรก็อดหงุดหงิดไม่ได้

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

เฮ้อ~กว่าจะอาบเสร็จเล่นเอาเหนื่อยเลย//ใบหน้าเหนื่อยล้า+เดินออกมา

เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]

ชีวิตกูแม่งบัดซบจัดเลย//เดินไปนั่งลงบนเตียงนุ่ม+นอนแผ่

แกร๊กก!