Lifeless เชื้อร้าย

Enjoy reading

[ บทสนทนา ]

สถานการณ์เริ่มไม่สู้ดี เมื่อร่างบางตัวสั่นจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่

เธอหันไปมองชายที่ยืนอยู่ข้างหลัง พร้อมกับส่งสายตาขอความช่วยเหลือ

ฟาโรห์

....

เขาไม่พูดอะไร ทำเพียงแค่ยกนิ้วชี้ขึ้นมาจรดริมฝีปากเพื่อบอกให้เธอเงียบ พลางล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบบางอย่างออกมา

แกร๊งงง..

มีดพับเล่มเล็กถูกโยนออกไปไกลเพื่อเรียกร้องความสนใจ และมันได้ผล

พวกมันรีบวิ่งไปยังทิศทางที่ชายหนุ่มปามีดพับทิ้งไป

หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอกลืนน้ำลายฝืดลงคอ ก่อนจะหันไปพยักหน้าขอบคุณชายที่ช่วยเธอจากเหตุการณ์เมื่อสักครู่

และแอบนึกขอโทษในใจที่ทำให้เขาต้องเสียอาวุธไปหนึ่งชิ้น

ถึงมันจะเป็นเพียงแค่มีดพับอันเล็กๆ แต่ไม่แน่ว่าประโยชน์ของมันอาจจะใช้ทำอะไรได้มากมายยามที่เกิดสถานการณ์ฉุกเฉินอย่างเมื่อสักครู่

▪️

🗨️ แถวนี้แม่งเถื่อน (12)

11:49 P.M.

พลอยขวัญ

สถานการณ์ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง

พลอยขวัญ

เงียบหายไปเลย

ภูเมฆ

ไม่เป็นไรหรอก

ภูเมฆ

พวกพี่เขาเอาตัวรอดเก่งอยู่แล้ว

เหมันต์

กำลังหาที่พักเหมาะๆ

ภูเมฆ

ออกมาจากโรงบาลกันแล้วหรอพี่

เหมันต์

เออ

พลอยขวัญ

แล้วคนนั้นล่ะมาด้วยมั้ย

พลอยขวัญ

ช่วยเขามารึเปล่า

กลัฟ

ก็มาด้วยกัน

กลัฟ

ดูท่าทางพิลึกแปลกๆ

เหมันต์

หรอวะ

เหมันต์

ก็ปกติดีนี่

กลัฟ

แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

กลัฟ

งงว่าใช้ชีวิตรอดมาจนถึงป่านนี้ได้ไง

กลัฟ

ไม่รู้แม้กระทั่งว่ามีไอ้พวกติดเชื้ออยู่ข้างนอกนั่นเต็มไปหมด

พลอยขวัญ

แล้วไงต่อล่ะทีนี้

พลอยขวัญ

จะออกเดินเท้าอีกทีพรุ่งนี้ใช่มั้ย

เหมันต์

คงอย่างงั้น

เหมันต์

ว่าจะแวะหาเสบียงกับข้าวของเครื่องใช้อื่นๆด้วย

เหมันต์

ใครมีอะไรที่อยากได้ก็พิมพ์บอกมา

พลอยขวัญ

โอเค

พลอยขวัญ

ส่วนใหญ่คนที่เหลือตอนนี้ก็เข้านอนกันหมดแล้ว

พลอยขวัญ

พวกแกก็รีบหาที่พักให้ได้เร็วๆนะ

พลอยขวัญ

ระวังตัวกันด้วย

พลอยขวัญ

ถ้ามันเหนื่อยก็พัก

พลอยขวัญ

แค่พากันเดินเท้าไปก็หลายกิโลแล้ว

เหมันต์

เคพี่

เหมันต์

พี่ก็ไปนอนได้แล้ว

เหมันต์

ไม่ต้องห่วงพวกผมหรอก

พลอยขวัญ

ก็ได้

พลอยขวัญ

มีอะไรทักมานะ

__.__

▪️

[ บทสนทนา ]

เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงที่ทั้งสี่คนเดินเท้าหลายกิโลเพื่อหาที่พักสำหรับคืนนี้

ความเหนื่อยล้าเริ่มคืบคลานเมื่อการเดินทางนั้นกินเวลาไปมากพอสมควร

กลัฟ

'เราพักที่นี่ก็ได้'

หนึ่งในกลุ่มพูดเสียงค่อย เพราะยังไม่อาจลดการระวังตัวลงได้

เขาชี้ให้ดูตึกที่เป็นห้องเช่าขนาดเล็ก ซึ่งมีเพียงแค่ห้าห้องเท่านั้น

บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัด ไร้ซึ่งวี่แววของเจ้าพวกตัวประหลาด

เขาเดินนำหน้าคนที่เหลือเข้าไปยังห้องๆหนึ่ง และทำการหมุนลูกบิดช้าๆ เพื่อระมัดระวังในเรื่องการใช้เสียง

โชคดีที่ห้องมันไม่ได้ล๊อค เขาจึงได้หันมาพยักหน้าบอกคนอื่นๆ

ก่อนจะทำการเปิดประตูและยื่นหน้าเข้าไปก่อนเป็นอันดับแรก สายตาคมกวาดมองไปรอบๆเพื่อตรวจดูสิ่งผิดปกติ

ก่อนจะพบว่าทางสะดวก และมันปลอดภัยสำหรับพวกเขาที่จะใช้เป็นที่พักผ่อนในคืนนี้

???

'เราจะนอนรวมกันในนี้หรอ'

กลัฟ

พูดแบบปกติเลยก็ได้

กลัฟ

อยู่ในห้องแบบนี้พวกมันคงไม่ได้ยินหรอก

เหมันต์

ก็ไม่แน่มั้ยล่ะ

เหมันต์

อย่างน้อยก็ช่วยเบาเสียงลงนิดนึง

หญิงสาวไม่อาจแทรกบทสนทนาดังกล่าวได้ เธอทำเพียงแค่เดินเข้าไปนั่งอยู่ข้างฟูกที่นอนเก่าๆที่ดูจากสภาพแล้วคงไม่ได้ใช้งานมาเป็นเวลานาน

แต่ก็ไม่ได้สกปรกจนถึงขั้นที่จะนอนไม่ได้ สำหรับเธอแค่ปัดฝุ่นออกนิดหน่อยก็พอนอนได้แล้ว

ฟาโรห์

เรามาแนะนำตัวกันหน่อยดีมั้ย

???

....

ฟาโรห์

ฉันชื่อฟาโรห์

ฟาโรห์

ส่วนไอ้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างนั่นชื่อเหมันต์

เหมันต์

ไง

ฟาโรห์

แล้วก็ที่อยู่ข้างกันนั่นภูผา

ฟาโรห์

อีกคนที่นั่งอยู่หน้าประตูชื่อกลัฟ

???

....

ภูเมฆ

จะไม่บอกชื่อตัวเองให้พวกเรารู้หน่อยหรอ

???

ไม่จำเป็นหรอก

???

เพราะเดี๋ยวฉันก็คงจะตายแล้ว

เหมันต์

พูดอะไรของเธอเนี่ย

ฟาโรห์

เธอมีโรคประจำตัวหรอ

???

เปล่า

ฟาโรห์

งั้นก็บอกมาสิ

ฟาโรห์

ชื่อของเธอน่ะ

ฟาโรห์

ยังไงต่อไปเราก็คงต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน

???

อยู่ด้วยกันหรอ

ฟาโรห์

หรือตอนนั้นฉันเข้าใจผิด

ฟาโรห์

เธอไม่ได้ตกลงที่จะมากับพวกเราหรอกหรอ

???

ฉันยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน

???

แล้วที่นี่มันเกิดอะไรขึ้น

???

โรคระบาดหรอ

เหมันต์

โรคระบาดมันยังน้อยไป

เหมันต์

เรียกว่าเชื้อร้ายน่าจะใกล้เคียงกว่า

???

เชื้อร้าย?

กลัฟ

เห็นไอ้ตัวนั้นมั้ยล่ะ

กลัฟ

นั่นคือคนที่ติดเชื้อเพราะแค่โดนกัด

???

....

เหมันต์

ง่ายๆเลยนะ

เหมันต์

ถ้าเธอเคยดูหนังซอมบี้

เหมันต์

มันเป็นแบบนั้นเลย

เหมันต์

โลกเรามันมาถึงจุดนี้แล้ว

???

เป็นไปไม่ได้

ประโยคดังกล่าวเกินความคาดหมายของหญิงสาวไปมากๆ

เธอไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นความจริง

หรือนี่อาจจะเป็นความฝัน หรือภาพในสมองที่จำลองขึ้นมาหลังจากเธอตายไปแล้ว?

ฟาโรห์

มันเป็นไปแล้ว

ฟาโรห์

ตอนแรกพวกก็เราไม่มีใครอยากจะเชื่อหรอก

???

เป็นแบบนี้มานานเท่าไหร่

???

มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน

ฟาโรห์

เกือบจะหนึ่งปีได้แล้วมั้ง

???

....

???

ตอนนี้เราอยู่กันที่ไหนหรอ

ฟาโรห์

เมืองคาร์ดิฟฟ์

ฟาโรห์

เธอไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง

ฟาโรห์

ฉันคิดว่าที่นี่คือเมืองบ้านเกิดของเธอซะอีก

หญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้ชะงักไปเมื่อได้ยินชื่อที่ไม่คุ้นเคย

???

...แปลกจัง

???

ฉันไม่เคยได้ยินชื่อเมืองนี้มาก่อนเลย

To be continued...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ