ว่าแล้วเชียว..เข้ามาอยู่ในโตเกียวรีเวนเจอร์ซะได้
ชี้แนะ
ซาซารุ
พี่! แผลหายดีรึยัง?//มอง
ซาเซอิ
อืม..เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ//มอง
ทาเคโอะ
อาจารย์..พวกเรามีท่าใหม่ด้วยล่ะ!//ยิ้ม
นิเน
อื้มๆ! เป็นท่าที่สุดยอดมากเลยล่ะค่ะ!//ยิ้ม
คารุน
คารุนเองก็ศึกษาวิชาแพทย์ใกล้จะหมดแล้วค่ะ!//ยิ้ม
ซาเซอิ
หืม..ทำไมถึงไวกันขนาดนี้นะ//มอง
ซาเซอิ
แต่ก็เอาเถอะ..ลูกศิษย์ของอาจารย์คนนี้จะเก่งกันเกินไปแล้วนะ~//ขยี้หัวทุกคน
คารุน
อ..อาจารย์คะผมยุ่งไปหมดแล้ว~
ทาเคโอะ
หัวจะหลุดแล้วครับ~
ซาเซอิ
โทษทีๆ..เผลอดีใจเกินไปหน่อยน่ะ//ยิ้ม
ซาซารุ
แต่ก็จริงนะ..ทำไมเด็กพวกนี้ถึงเรียนรู้ได้เร็วกว่าเด็กทั่วไปล่ะพี่?//มอง
ซาเซอิ
ก็เพราะพวกเขามีกำลังใจในการเรียนรู้น่ะสิ..//ยิ้ม
ซาเซอิ
แน่นอนว่าไม่ใช่..ก็เหมือนที่เรารู้นั่นแหละ
ซาเซอิ
เด็กพวกนี้น่ะมีสิ่งที่เรียกว่า"พรสวรรค์"//ยิ้ม
ซาซารุ
พี่ก็ดูคนเก่งจริงๆเลยนะ//มอง
ซาเซอิ
(ถึงตอนนี้จะใช้ชีวิตปกติ)
ซาเซอิ
(แต่ก็ไม่เคยลืมว่าชั้นเป็นใคร)
ซาเซอิ
แค่รู้สึกตื้นตันใจนิดหน่อย
ซาซารุ
ถ้างั้นพรุ่งนี้ค่อยไปเรียนก็ได้..วันนี้พี่พักอีกสักวันก่อนเถอะ//มอง
ซาซารุ
พวกนั้นไปโรงเรียนตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ..
ซาซารุ
เห็นบอกว่าจะไปตามงานที่ค้างให้น่ะ//มอง
ซาเซอิ
ดูขยันจังเลยนะเจ้าพวกนั้น..
ซาซารุ
อัตสึน่ะไม่เป็นไร..แต่ไคโตะนี่สิ..
ซาเซอิ
ก็นะ..หมอนั่นเรียนไม่รู้เรื่องนี่นา//ขำ
ทาเคโอะ
ย่ะ!//เตะกระสอบทราย
ซาเซอิ
ขยันจังเลยนะ..//เข้ามา
คารุน
อาจารย์..เชิญนั่งก่อนค่ะ//มอง
ซาเซอิ
เป็นยังไงกันบ้างล่ะ//มอง
ทาเคโอะ
ลูกเตะของผมยังใส่แรงไม่ต่อยพอเลยครับ..
ทาเคโอะ
ตอนยกขาก็เหมือนกับว่าโดนถ่วงน้ำหนักจนทำให้เตะไม่ออก//มอง
ซาเซอิ
ทาเคโอะลองทำให้ดูหน่อยสิ//มอง
ซาเซอิ
อืม..//จับสังเกตุได้แล้ว
ซาเซอิ
(เขาออกแรงเหวี่ยงมากกว่าน้ำหนักเท้า)
ซาเซอิ
ทาเคโอะ..ยังไหวอยู่รึเปล่า
ซาเซอิ
ลองยกขาให้ดูหน่อยสิ..//ลุก
ซาเซอิ
ยกขาต่ำ..แรงเหวี่ยงจะเยอะกว่าแรงที่เท้า//มอง
ทาเคโอะ
แล้วผมต้องทำยังไง..//มอง
ซาเซอิ
อาจารย์จะทำให้ดูหนึ่งรอบ..แล้วทาเคโอะก็ลองดูนะ..
ทาเคโอะ
เข้าใจแล้วครับ//มอง
ซาเซอิ
....//ทำตัวอย่างให้ดู
ทาเคโอะ
(เสียงเหมือนปืนใหญ่เลย)
ซาเซอิ
ทาเคโอะ..พอเข้าใจรึป่าว?//มอง
ซาเซอิ
ถ้างั้น..ก็ลองฝึกดูนะ//ยิ้ม
Comments