Meteor meteor 2

ห้องพยาบาล

จูน

เจ็บรึเปล่า

มิน

นิดหน่อยน่ะ

จูน

ทำไมเธอถึงไปอยู่กับหมอนั่นได้ล่ะ

มิน

ทำไมเหรอ

จูน

ก็เขาเป็นนักเลงไง

จูน

แถมยังมีข่าวลือไปทั่วอีก

มิน

....

จูน

อย่าเข้าไปยุ่งกับหมอนั่นให้มากล่ะ

มิน

อื้ม

มิน

ขอบคุณนะ ที่ทำแผลให้

จูน

เดี๋ยวก็ลองไปโรงพยาบาลเพื่อไปเช็กอาการดูอีกทีนะ

มิน

อื้ม

จูน

นี่...

จูน

ฉันสงสัยจริงๆนะ

จูน

ทำไมถึงย้ายมาที่นี่กลางเทอมล่ะ

จูน

มีเรื่องอะไรรึเปล่า

มิน

....

มิน

ก็ไม่มีหรอก

จูน

ฉันเป็นห่วงนะ รู้มั้ย

จูน

คนส่วนมากที่ย้ายมาที่นี่ต่างก็โดนแกล้งกันทั้งนั้น

มิน

ไม่มีเรื่องอะไรแบบนั้นหรอก

จูน

ไม่ยอมบอกจริงๆสินะ

จูน

งั้นก็ช่วยไม่ได้

จูน

ฉันจะเข้าเรียนแล้ว

จูน

เธอก็พักที่นี่ไปก่อน

จูน

เดี๋ยวฉันลาอาจารย์ให้

มิน

ขอบคุณนะ

จูน

อื้ม

ปึง..

จูนปิดประตูและเดินออกไป

มิน

เป็นเพราะที่นี่ห่างไกลจากในเมืองรึเปล่านะ..

มิน

ถึงไม่ได้ข่าวอะไรเลย

มิน

แต่ก็ช่างมันเถอะ

มิน

แบบนี้น่าจะดีที่สุดแล้ว..

ตอนเย็น

มิน

กลับมาแล้ว

มิน

เหงารึเปล่า

กันต์

ไม่เท่าไหร่

มิน

งั้นเหรอ....ไม่ได้ออกไปไหนใช่มั้ย

กันต์

อื้ม

กันต์สังเกตเห็นแผลที่มือของมิน

กันต์

ไปโดนอะไรมา

มิน

อุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ..

มิน

ไม่เป็นอะไรมากหรอก

กันต์

ไปโรงพยาบาลรึยัง

มิน

อื้ม

กันต์

หมอบอกว่าไง

มิน

หมอบอกว่าไม่เป็นไรมาก

กันต์

...

กันต์จ้องมองมือนั้นอย่างกังวลและเป็นห่วง

มิน

ไม่ต้องห่วงหรอก

มิน

ฉันไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว

กันต์

....

กันต์

ไปโรงเรียนใหม่วันแรกเป็นยังไงบ้าง

มิน

ก็ดี..มีเพื่อนใหม่

กันต์

แน่ใจนะ

มิน

อื้ม

มิน

ถ้าเปรียบเทียบกับที่ผ่านๆมา

มิน

ที่นี่คงดีที่สุดล่ะมั้ง

กันต์

ทำไมล่ะ

มิน

เพราะว่ามัน...ไม่ค่อยมีพวกผีสักเท่าไหร่

มิน

ถึงจะมีแต่ก็ไม่ค่อยปรากฏออกมาให้เห็น

กันต์

แบบนั่นยิ่งต้องระวังเลยไม่ใช่เหรอ

มิน

ขอแค่มีความสุข..ก็พอแล้วนี่

กันต์

.....

มิน

ไว้ถ้าฉันปรับตัวได้

มิน

ฉันจะพานายไปนะ

กันต์

อืม..

มิน

อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ...

มิน

ฉันเจ็บนะรู้มั้ย..

กันต์

งั้นก็ปล่อยฉันไปสิ..

มิน

....

มิน

เราคุยเรื่องนี้กันแล้วไงกันต์

มิน

ว่าจะไม่พูดถึงมันอีก

กันต์

เพราะเธอ...ฉันถึงได้ทรมานไปด้วย

มิน

แค่ฉันได้อยู่ข้างนายแบบนี้..

มิน

ไม่ว่าอะไรฉันก็ยอม

มิน

ฉันจะไม่ยอม..เสียนายไปอีกแล้วกันต์

กันต์

....

ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง

ช

เห้ยธีร์

ช

โดนซัดมาอีกแล้วเหรอวะ

ช

ถ้าไม่ตอบโต้แล้วปล่อยเอาไว้แบบนี้น

ช

พวกมันจะได้ใจนะเว้ย

ธีร์

ตอบโต้ไปแล้วได้อะไร

ธีร์

ยังไงก็น่าเบื่ออยู่ดี

ธีร์

ฉันก็แค่อยากหาอะไรสนุกๆในชีวิต

ช

ได้ยินเรื่องเด็กใหม่ที่เข้ามาวันนี้รึเปล่า

ช

ชื่ออะไรนะ..มิน?

ธีร์

เด็กใหม่เหรอ

ช

อ่า..เห็นว่าย้ายมาจากในเมืองอ่ะนะ

ช

สวยรึเปล่า

ช

สวยสิ

ธีร์

เฮ้อ..เลิกนิสัยแบบนี้สักที

ช

ทำไมล่ะ

ช

นายก็เคยมีข่าวลือเรื่องเข้าโรงแรมกับผู้หญิงวัยกลางคนไม่ใช่เหรอ

ธีร์

เรื่องนั้นก็เป็นแค่ข่าวลือ

ธีร์

เชื่ออะไรไม่ได้ด้วยซ้ำ

ช

นายนี่จริงๆเลย

ช

ต่อต้านเรื่องพวกนี้จังนะ

ธีร์

ไม่ได้ต่อต้าน..แต่เพราะพวกแกฟันแล้วทิ้ง

ช

ชิ

ช

นายไม่ลองบ้างล่ะ

ช

เท่ดีออก

ธีร์

ใช้สมองส่วนไหนคิด

ช

ไม่รู้สินะ

ธีร์

ฉันจะกลับบ้านแล้ว

ธีร์

อย่าไปนอนข้างถนนล่ะ

ช

ไม่มีทาง

ธีร์

เฮ้อ...

ธีร์

ไอ้พวกไร้สาระ

ธีร์เดินกลับบ้านพร้อมกับครุ่นคิดบางอย่าง

ธีร์

มินงั้นเหรอ...

ธีร์

ผู้หญิงคนนั้นสินะ

ธีร์

มือจะเป็นยังไงบ้างนะ..

ธีร์

หวังว่าคงไม่ได้เป็นอะไรมาก

ธีร์เดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่ง..

เขาได้กลิ่นบางอย่างมาจากในซอยหนึ่ง

เป็นกลิ่นเหม็นเน่าราวกับมีบางอย่างตาย

ทำให้ธีร์ต้องหยุดเดินในทันที

ธีร์

....

ธีร์

เฮ้อ...

ธีร์

พวกผีคงจะเยอะสิท่า..

ธีร์

กลิ่นลอยมาเชียว

ธีร์

ถ้าแม่ไม่ทำแบบนั้น..ชีวิตฉันคงไม่ต้องมาทรมานแบบนี้หรอก

ถึงจะมองไม่เห็น...แต่ก็สามารถสัมผัสได้

วันต่อมา

จูน

มิน

จูน

แผลที่มือเป็นยังไงบ้าง

มิน

ไม่ได้เป็นอะไรมากเหรอ

จูน

เธอโอเครึเปล่า

จูน

สีหน้าดูไม่ดีเลย

มิน

เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับน่ะ

จูน

เธอจะไปนอนมั้ย..เดี๋ยวฉันลาให้

มิน

ไม่ดีกว่า

มิน

เดี๋ยวจะเรียนตามเพื่อนไม่ทัน

จูน

โอเค

ตัวของมินนั้น..มีแรงดึงดูดพิเศษ

เธอจะมีกลิ่นเฉพาะตัวที่มีแค่วิญญาณเท่านั้นได้กลิ่น

กลิ่นนั้นจะดึงดูดผีเข้ามาหาตัวเธอ

และยังมีผีหลายตนที่หวังยึดครองร่างกายของเธอ

ผีหลายคนต่างจับจ้องเพื่อที่ต้องการจะสิงสู่

เพราะสำหรับพวกมันมินนั้นถือว่าเป็นภาชนะชั้นดี

นั่นเป็นเหตุผล...ที่ว่าทำไม..

แม่ของเธอถึงอยากฆ่าเธอทันทีที่เกิดมา

ช

อ้าวๆ! ไปนั่งที่ได้แล้ว

ช

ไอ้เด็กพวกนี้นี่

มิน

[วันนี้เห็นพวกผีเยอะกว่าเมื่อวานแหะ]

มิน

[เป็นเพราะเมื่อเช้าดันเผลอไปชนกับประตู]

มิน

[ทำให้เลือดออกรึเปล่านะ]

มิน

[ถ้าเป็นแบบนี้ต้องแย่แน่ๆ]

ในสายตาของมิน

ภายในห้องเรียนในนั้นเต็มไปด้วยพวกผี

และอบอวลไปด้วยกลิ่นวิญญาณ

มิน

[เหม็นซะจนอยากอ้วกจริงๆ]

พักกลางวัน

จูน

นี่มิน

จูน

ต่อให้เธอจะยังไม่ชินก็เถอะ

จูน

แต่จะไม่กินข้าวนี่มันไม่ได้นะ

มิน

.....

จูน

เฮ้อ...

จูน

ตอนบ่ายก็มีเรียนพละอีก

จูน

ถ้าเธอเป็นลมล้มลงกลางสนามจะทำยังไง!

มิน

เข้าใจแล้วๆ

ตึง!!

ใครบางคนเดินเข้ามาและวางจานข้าวลงบนโต๊ะอย่างดัง

มิน

ธีร์

....

มิน

มีอะไรรึเปล่า

ธีร์นั่งลงข้างๆมิน

ธีร์

มือเป็นยังไงบ้าง

มิน

ก็ไม่เป็นไรมาก

ธีร์

ไปหาหมอรึยัง

มิน

อืม ไปมาแล้ว

ธีร์

หมอว่าไง

มิน

ก็ไม่ว่าไง

ธีร์

....

ธีร์

เปลี่ยนผ้าพันแผลรึยัง

มิน

อืม เปลี่ยนแล้วล่ะ

ธีร์

นี่

ธีร์

ฉันชื่อธีร์ เธอล่ะ

มิน

ธีร์

มิน...

มิน

อืม มิน

มิน

แล้วมาทำไมเหรอ

ธีร์

อ๋อ...

ธีร์

ฉันเอายาแก้อักเสบมาให้

มิน

ธีร์

เหล็กที่เธอไปโดนมันขึ้นสนิม

ธีร์

เลยกลัวว่ามันจะอักเสบขึ้นมา

ธีร์

ถ้ากินข้าวเสร็จแล้วก็กินยา

ธีร์

แล้วก็ไม่ต้องเรียนพละ

มิน

....!

ธีร์

ทำหน้าตกใจทำไม

ธีร์

อย่าบอกนะว่าเป็นขนาดนี้แล้วยังจะเรียนอยู่อีก

มิน

ก็..นะ

ธีร์

ล้อเล่นรึไง

ธีร์

ยังสติดีอยู่รึเปล่าเนี่ย

มิน

มากกว่าคนที่ปัดมือขอคนที่พยายามจะช่วย

ธีร์

ก็ฉันบอกไม่ต้องสนใจ

มิน

นายเจ็บขนาดนั้นจะให้ฉันไม่สนใจได้ไง

ธีร์

....

มิน

เฮ้อ..จริงๆเลย

ธีร์

เธอ...

ธีร์

ฉีดน้ำหอมเหรอ

มิน

ธีร์

ฉันได้กลิ่น...มาจากตัวเธอ

มิน

ฉันไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย

มิน

เป็นกลิ่นยังไง

ธีร์

เอ่อ...ไม่รู้สิ

ธีร์

ฉันก็อธิบายไม่ถูก

ธีร์

เป็นกลิ่นที่...

ธีร์

มีเสน่ห์ดึงดูด

มิน

....

มิน

ฉัน...ไม่ได้ฉีดน้ำหอม

ธีร์

งั้นเหรอ..คงเป็นของคนอื่นสินะ

ธีร์

โทษที

มิน

ช่างมันเถอะ...

ธีร์

....

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ