“ไม่เคยถูกพูดถึง” [รามเกียรติ์]
๑. หักห้ามความผิด
วารินทร์ [Warin]
...
/กวัดแกว่งสายน้ำ
วารินทร์ [Warin]
..หืม?
/เงยหน้าขึ้นและมองรอบๆ
วารินทร์ [Warin]
/หยิบโคมไฟขึ้นมาแล้วส่องรอบๆ
วารินทร์ [Warin]
อา..เจ้านั่นเอง
ไมยราพ [Myra]
ข้าแค่มาเยี่ยมหาเจ้า
วารินทร์ [Warin]
ร้อยวันพันปีมิเคยมาหาข้า
วารินทร์ [Warin]
วันนี้อะไรทำให้เจ้ามาหาข้า
ไมยราพ [Myra]
ข้าแค่..คิดถึง
วารินทร์ [Warin]
...
/ถอนหายใจ
ไมยราพ [Myra]
ข้าแค่อยากเล่าความอะไรบางอย่าง..เผื่อเจ้าจะรับฟัง
วารินทร์ [Warin]
เรื่องอันใด?
ไมยราพ [Myra]
/ลังเลและพยายามคิด
ไมยราพ [Myra]
ข้าจะลักพาตัวพระราม
วารินทร์ [Warin]
ลักพาตัวพระราม?
วารินทร์ [Warin]
พระรามที่ผู้คนแม้แต่ภูติผีปีศาจก็ยังกล่าวขานกันว่า 'นารายณ์อวตาร' น่ะหรอ?
ไมยราพ [Myra]
ใช่
/พยักหน้า
วารินทร์ [Warin]
เจ้าแน่ใจหรือ?
วารินทร์ [Warin]
ถ้ามีแค่นี้เจ้าจะไปไหนก็ไป
ไมยราพ [Myra]
นี้เจ้าไล่ข้างั้นหรือ?วารินทร์
วารินทร์ [Warin]
เจ้าก็ได้ยินเต็มสองหูของเจ้ามิใช่หรือ? ไปสิ
วารินทร์ [Warin]
เจ้าไมยราพ..
วารินทร์ [Warin]
มิรู้ซะแล้ว..ว่าข้าไม่ได้เข้าฝ่าย
วารินทร์ [Warin]
ข้าล่ะรู้สึกผิดที่ต้องทำแบบนี้..แต่ยังไงก็ตามมันเป็นสิ่งที่ทุกอย่างถูกกำหนดไว้
Comments